Ταινίες από προσφυγάκια στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”39296″ img_size=”full”][vc_column_text]Ταινίες από μικρούς πρόσφυγες και άλλες με πρωταγωνιστές προσφυγόπουλα θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει το κοινό του επετειακού, 20ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους που θα πραγματοποιηθεί στον Πύργο και σε άλλες 8 πόλεις της Πελοποννήσου στις 2-9 Δεκεμβρίου. Μάλιστα, στο πλαίσιο της Camera Zizanio (όπου προβαλλονται ταινίες που έχουν δημιουργήσει παιδιά) θα δούμε σε ειδική προβολή τρεις ταινίες που έχουν γυρίσει προσφυγόπουλα στην Ελλάδα, στα κέντρα φιλοξενίας προσφύγων του Ελαιώνα και του Σχιστού. Παρόντα θα είναι τα παιδιά που δημιούργησαν μια από αυτές. Παράλληλα, στο αφιέρωμα “Γέφυρες”, μια σύμπραξη του Φεστιβάλ Ολυμπίας και του Δανέζικου Ινστιτούτου Κινηματογράφου, μεταγλωττισμένες στα αραβικά ταινίες θα προβληθούν σε παιδιά πρόσφυγες, όχι μόνο κατά την διάρκεια του Φεστιβάλ, αλλά και όλο το 2018.
Αξίζει να αναφερθεί μια συγκινητική σύμπτωση που εξέπληξε τους συντελεστές του φετινού, 20ού φεστιβάλ:
Ο Δημήτρης Σπύρου έχει την ευθύνη της επιλογής των επαγγελματικών ταινιών για το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας. Ανάμεσα στις ταινίες που επέλεξε φέτος για το τμήμα Kids and Docs είναι και ντοκιμαντέρ Dyab του Ιρακινού σκηνοθέτη Mazin M Sherabayani. Η ταινία παρακολουθεί ένα 12χρονο παιδί σε έναν προσφυγικό καταυλισμό Κούρδων Γεζίντι στο Ιράκ που επέζησαν από τις ανελέητες σφαγές του λεγόμενου «Ισλαμικού Κράτους». Ο δραστήριος μικρός προσπαθεί να στήσει , με τα άλλα παιδιά του καταυλισμού, μια θεατρική παράσταση, κάτι που καταφέρνει με μεγάλη επιτυχία.
Ο Νίκος Θεοδοσίου από την άλλη, επιλέγει τις νεανικές δημιουργίες για την Camera Zizanio. Ανάμεσα σε αυτές είναι και μια ταινία, παραγωγής 2017, που έκανε ένα 13χρονο προσφυγόπουλο από το Ιράκ. Έχει τίτλο «Ένα Παιχνίδι» και διάρκεια 2 λεπτά. Εξαιρετικά ανατρεπτική όσον αφορά το περιεχόμενό της αναφέρεται στον αγώνα μιας ομάδας κοριτσιών να αντιμετωπιστούν ισότιμα από τα αγόρια στα «αγορίστικα» παιχνίδια, όπως είναι το ποδόσφαιρο. Σκηνικό το ίδιο, ένα στρατόπεδο προσφύγων κούρδων Γεζίντι στο Ιράκ.
Μια τυχαία συζήτηση δημιουργεί υποψίες ότι κάτι κοινό υπάρχει ανάμεσα στις δυο ταινίες. Κι αυτό δεν είναι μόνο η χώρα προέλευσης. Αρχίζει μια πυρετώδης αναζήτηση. Ένα διαρκές πήγαινε έλα στους υπολογιστές που παίζουν τις δυο ταινίες. Αναζητούνται ομοιότητες και διαφορές στους χώρους. Αναζήτηση επιπλέον πληροφοριών στο ίντερνετ. Ταυτοποίηση προσώπων. Στο τέλος έρχεται η αποκάλυψη:
Ο νεαρός σκηνοθέτης της ταινίας «Ένα παιχνίδι» δεν είναι άλλος από τον πρωταγωνιστή του ντοκιμαντέρ Dyab!
Είναι προφανές ότι ο σκηνοθέτης Mazin M Sherabayani βοήθησε το μικρό, που ονειρεύεται να γίνει κι αυτός σκηνοθέτης, να φτιάξει τη δική του ταινία. Μαθητής και δάσκαλος, στο ίδιο Φεστιβάλ κουβαλώντας το όνειρο για ένα κινηματογράφο που ελευθερώνει…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
