Στα περβόλια
Στα ίδια μέρη…
Και ενώ όπως είδαμε ο Επίτιμος μοιάζει να έχει κάνει συμφωνία με τον Χάρο ώστε να μην τον πάρει μαζί του προτού προλάβει να καμαρώσει τον Κυριάκο να ανεβαίνει (με ένα τυπικά ηλίθιο χαμόγελο) τις σκάλες του Μαξίμου, μία άλλη μεγάλη προσωπικότητα –ασύγκριτα μεγαλύτερη κατά την ταπεινή μου άποψη– λέει αντίο, ενώ ακόμα ζει και αναπνέει. Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μίκης όλης της Ελλάδας και του κόσμου ετοιμάζει τις βαλίτσες του.
Προς το παρόν θα πάει μέχρι το Βραχάτι, όπου φαντάζομαι προγραμματίζει να υποδεχθεί τον θάνατο, όχι σαν έναν τρομακτικό και υπερβολικά φιλικό καλεσμένο που σε επισκέπτεται στο κρεβάτι σου, όπως είχε πει ο Τζιμ Μόρρισον, αλλά σαν «φιλαράκο». Έτσι υπογράφει τον επίλογο του τελευταίου του βιβλίου «Μονόλογοι στο λυκαυγές» (Εκδόσεις Ιανός), που αποτελεί τη συνέχεια και ολοκλήρωση του προηγούμενου βιβλίου του συνθέτη, με τίτλο «Διάλογοι στο λυκόφως, 90 συνεντεύξεις».
«Εδώ και καιρό είμαι πλήρης ημερών, οπότε δεν έχω τίποτα να φοβηθώ». Το λέει ενώπιον φίλων και δημοσιογράφων που έχουν προστρέξει στο σπίτι του στην Ακρόπολη, σε μία μάλλον ασυνήθιστη παρουσίαση βιβλίου. Αλλά έτσι δεν ήταν πάντα ο Μίκης; Ανορθόδοξος και χαμογελαστός, ακόμα και την ώρα που πραγματεύεται δημόσια την ιδέα του θανάτου του. «Σας χαιρετώ, δεν ξέρω πότε θα τα ξαναπούμε, δεν μπορώ να σας καλέσω στην κηδεία μου».
Το λέει με την αυτοπεποίθηση που αρμόζει μόνο σε εξαίσιες καλλιτεχνικές φύσεις. Αυτή του υπαγορεύει πως ό,τι και να γίνει, στο τέλος τον Χάρο θα τον νικήσει. Άλλωστε έχει προετοιμαστεί χιλιάδες φορές γι’ αυτό˙ τόσες που συμφιλιώθηκε πια με την ιδέα. Για όποιον δυσπιστεί ακόμη, επικαλείται τα «Περβόλια», ένα τραγούδι του 62, στο οποίο καλεί τον Χάρο να χορέψουν μαζί. Ο Χάρος είναι ανίκητος, είναι αλήθεια. Αλλά πάλι, αν τα αγωνίσματα είναι ο χορός και το τραγούδι, τότε δεν είναι καθόλου απίθανο ο Χάρος να υποστεί μια μνημειώδη ήττα.
«Στα περβόλια, μες στους ανθισμένους κήπους / σαν άλλοτε θα στήσουμε χορό / και τον Χάρο θα καλέσουμε / να πιούμε αντάμα και να τραγουδήσουμε μαζί»
Στίχοι – Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης – Ερμηνεία: Γρηγόρης Μπιθικώτσης