«Παιχνίδι συλλογικό, άμυνα, επίθεση, σκοράρισμα»*

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”51237″ img_size=”full”][vc_column_text]

Του Βουλευτή Ηλείας Μάκη Μπαλαούρα

Από την πρώτη μέρα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, άρχισε ένας πρωτοφανής πόλεμος, τουλάχιστον μετά τη μεταπολίτευση, με όλα τα διαθέσιμα (και εφευρισκόμενα) μέσα του ιστορικού μπλοκ της διαπλοκής, της διαφθοράς, του πελατειακού κράτους, της δήωσης του εθνικού πλούτου.

Οι μοναδικοί κληρονόμοι της χώρας, παλιά κόμματα και ΜΜΕ, όπως θέλουν να αισθάνονται, δεν ορρωδούν προ ουδενός. Στην λυσσασμένη προσπάθειά τους δεν διστάζουν να σκυλεύουν τους νεκρούς, κατασκευάζοντας ειδήσεις, παρουσιάζοντας φωτογραφίες καμένων ανθρώπων για να διεγείρουν τα συναισθηματικά αντανακλαστικά της κοινής γνώμης.

Αυτό καθαυτό το γεγονός των δεκάδων νεκρών είναι τρομακτικό. Και πρέπει να μας κάνει να αποτιμήσουμε βαθύτερα τις ανεπάρκειες και υστερήσεις του κρατικού μηχανισμού, τον οποίο κληρονομήσαμε  με όλες τις παθογένειες και, παρότι δεν γίνεται μέσα σε τριάμισι χρόνια και μάλιστα με τη μνημονιακή επιτροπεία, να αλλάξουμε ριζικά, δεν μπορεί να συνεχίσουμε ακολουθώντας μια  κακή παράδοση δεκαετιών. Αν αποτιμήσει κανείς την παλαιότερη τραγωδία της Ηλείας του 2007, όπου, σε μια αγροτική  εκτός αστικού πυκνοδομημένου ιστού, οι φωτιές έκαψαν 147 χωριά, 1.500 σπίτια, 268.834 εκτάρια γης και άφησαν πίσω τους 63 νεκρούς, στο τέλος θα δει ότι μετά από εκείνη τη μεγάλη συμφορά δεν σημειώθηκε ούτε μία σημαντική αλλαγή  στο διάστημα μεταξύ 2007-2014 στον κρατικό μηχανισμό.Αυτό που θα κάνει τη διαφορά με το σημερινό εξίσου τραγικόγεγονός και τη σημερινή κυβέρνηση, είναι αν θα αποδειχθεί αποφασισμένη και ικανή να αλλάξει όσα χρειάζεται να αλλάξουν, ώστε να μην επαναλαμβάνεται με τραγικό τρόπο η ιστορία.

Βρισκόμαστε σε πόλεμο…

Αναστοχαζόμενος τη στρατηγική της ΝΔ και των φίλιων προς αυτή δυνάμεων διείδα ομοιότητες με τη στρατηγική του πολέμου κινήσεων, δηλαδή στρατηγική της εφόδου για την ανακατάληψη της χαμένης διακυβέρνησης. Περίεργο γεγονός ότι η ΝΔ, υπό τον Κυρ. Μητσοτάκη, υπερβαίνοντας τον θεσμικό της ρόλο ως αντιπολίτευση, αντιγράφει την μπολσεβίκικη τακτική του «πολέμου ελιγμών».

Ο Γκράμσι, ο θεμελιωτής της διάκρισης του πολέμου κινήσεων και πολέμου θέσεων θα αισθανόταν άβολα με μια τέτοια βλάσφημη συσχέτιση. Όμως επειδή η ΝΔ αποκρύβει τις καταδικασμένες από τον ελληνικό λαό νεοφιλελεύθερες θέσεις της δε μπορεί να εισέλθει στο πεδίο του πολέμου θέσεων.Γιατί αυτή η στρατηγική προϋποθέτει, σύμφωνα με τον μεγάλο μαρξιστή,  «να καταστρέψει τα «οχυρωματικά έργα» που περιβάλλουν το κράτος, δεδομένου ότι τα οχυρωματικά αυτοί τα έφτιαξαν, οι ίδιες αυτές αστικές δυνάμεις. Άρα τι απομένει σε αυτή; «Γιούργια στον ταβλά με τα κουλούρια».

Να κατακτήσουμε την ηγεμονία

Σύμφωνα με τον Γκράμσι, η εργατική τάξη οφείλει να  κατακτήσει συνολικά  την ηγεμονία, μέσω του πολέμου θέσεων,  με στόχο τη σταδιακή αποδυνάμωση της ιδεολογικής, πνευματικής, πολιτιστικής και αξιακής ηγεμόνευσης της αστικής τάξης επί της κοινωνίας. Η αστική ηγεμονία εκφράζεται με τον πολιτικό και οικονομικό έλεγχο, αλλά και την ικανότητά της να προβάλλει τη δική της κοσμοθεωρία ως «λογική» και «φυσική», οδηγώντας την κοινωνία σε μια «ενεργό συναίνεση».

Ο Γκράμσι, όπως και άλλοι διανοητές Χόμπς, Σπινόζα, Μάρξ υπήρξαν αναλυτές του έργου του Μακιαβέλι.

Μια από τις εμβληματικές λέξεις του «Ηγεμόνα» είναι η virtu. Η λέξη virtu καταδεικνύει τη δύναμη, την ικανότητα δράσης, την επιτηδειότητα.Ο πολιτικός αγώνας, όμως, εξαρτάται επίσης, καιαπό τιςαπό τις αιφνίδιες μεταβολές των καταστάσεων. Αυτό το τυχαίο, ο Μακιαβέλι το αποκαλεί fortuna, οι τυχαίες και μεταβαλλόμενες περιστάσεις. Η τέχνη της πολιτικήςεπομένως ασκείται όταν τα δεδομένα αλλάζουν.Ο Μακιαβέλιδηλαδή,προτείνει μια θεωρία της δράσης: ούτε πλήρως κυρίαρχη, γιατί η τύχη ματαιώνει τα σχέδιά μας, ούτε παντελώς αδύναμη γιατί τα σχέδιά μας προσαρμόζονται για νααντιμετωπίσουν τα τυχαία γεγονότα.

Και εδώ πρέπει να στοχαστούμε αν είμαστε ικανοποιημένοι από τις προσπάθειες κόμματος και κυβέρνησης να προωθήσουν δομικές τομές, που θα οδηγούν στην κατάκτηση της ηγεμονίας.

Κατά τη γνώμη μου, με κάποιες, εμβληματικές, εξαιρέσεις, δεν πρέπει να είμαστε. Απουσίασαν, παρά το αριστερό πρόσημο σε πολλούς τομείς, οι ριζοσπαστικές ρήξεις στους θεσμούς και στη λειτουργία του κράτους.

Το διάστημα της διακυβέρνησης μας είναι ικανό για το Κόμμα και τη κυβέρνηση να διεκδικήσει την ηγεμονία, με την γκραμσιανή σημασία της. Να εφαρμόσει τη στρατηγική του πολέμου θέσεων, που κατά τη γνώμη μου ισχύει πολύ περισσότερο, και στη φάση αυτή, δεδομένου ότι όπως επανειλημμένα έχει λεχθεί, δε πήραμε την εξουσία.

Με σχέδιο, τόλμη, αποφασιστικότητα και όραμαανασυγκροτώντας τις κοινωνικές συμμαχίες της.

Τότε, όχι μόνο θα κερδίσει θριαμβευτικά τις εκλογές, αλλά, κυρίως,θα καταγραφεί ιστορικά ως η δύναμη εκείνη που άλλαξε το ρου της πολιτικής ιστορίας της Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης.

*Φράση του Ερίκ Καντονά, του θρύλου της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με αφορμή το φιλμ του ΚενΛόουτς «Αναζητώντας τον Έρικ».[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]