Πέρασαν δέκα χρόνια από την μαύρη Παρασκευή του Αυγούστου του 2007

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”1476″ img_size=”full”][vc_column_text]Πέρασαν δέκα χρόνια από τη μέρα που γονείς έχασαν παιδιά ,παιδιά έχασαν γονείς, όλοι μας χάσαμε περιουσίες και το μοναδικό περιβάλλον του Νομού μας που καταστράφηκε!.

Πέρασαν  δέκα χρόνια από τη μέρα που κλονίστηκε η εμπιστοσύνη μας στην πολιτεία η οποία αποδείχτηκε ότι δεν μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια των πολιτών της.

Έρχονται στην μνήμη μας τα γεγονότα εκείνης της περιόδου που διαφέρουν από αυτό που  σήμερα ζούμε μόνο ως προς την ένταση και έκταση.

Βιώνουμε και σήμερα την αγωνία για οικισμούς που απειλούνται ,για πυροσβεστικά που εγκλωβίζονται επιχειρώντας στις φλόγες ,σε σημεία που δεν υπάρχει ενδιαφέρον ανθρώπινης δράσης, αλλά είναι το αποτέλεσμα πράξεων παρανοϊκών εγκεφάλων πους τους αρέσει να σκορπούν θάνατο πόνο και καταστροφή όπως τότε.

Έρχονται στη μνήμη μας  εικόνες πανικού και φρίκης ,μέσα σε μια μέρα ,τότε ,κατέρριψαν την εικόνα του ισχυρού κράτους και ανέδειξαν την ανεπάρκεια του .Που για να εξιλεωθεί στο τέλος αυτή η ανεπαρκείς πολιτεία για ότι προκάλεσε αυτό το καταστροφικό γεγονός στον  νομό μας και σε άλλες περιοχές της χώρας (Αχαϊα-Αιγιάλεια, Κεφαλονιά,  Αιτ/νια,  Κορινθία, Αττική, Εύβοια και το νομό μας) κατέληξε πως υπεύθυνος ήταν ένας Νομάρχης και ένας Δήμαρχος!….. δηλαδή οι δύο βαθμοί αυτοδιοίκησης  και ότι δεν υπήρχε καμμία ευθύνη σε κανένα επίπεδο  διοϊκησης του κεντρικού  κρατικού μηχανισμού.

Πέρα όμως από αυτές τις διαπιστώσεις που αφήνουν πικρή γεύση για την απώλεια που βιώσαμε και εξακολουθούμε να βιώνουμε μέχρι σήμερα έρχεται στην μνήμη μας και το μεγάλο κύμα αλληλεγγύης και αγάπης  από τα πέρατα του κόσμου και φυσικά από όλη τη χώρα μας.

Ένα κύμα συμπαράστασης και βοήθειας που είχε σαν στόχο την αποκατάσταση της κατεστραμμένης περιοχής.

Μια βοήθεια όμως που η πολιτεία την έπνιξε σε  μικροσκοπιμότητες  και υπολογισμούς έτσι το μεγαλύτερο μέρος της χάθηκε στα κρατικά ταμεία ,παρουσιάζοντας στο τέλος ένα απολογισμό που αμφισβητείται.

Αυτό όμως που μας τρομάζει ,είναι ότι μετά από δέκα χρόνια διαπιστώνουμε ότι είναι πιθανό να ζήσουμε τα ίδια τραγικά γεγονότα αφού ο εξοπλισμός πυρόσβεσης μειώνεται και απαξιώνεται η οικονομική δυνατότητα των φορέων πρόληψης έχει σχεδόν μηδενιστεί και παράλληλα ανθρωποειδή που τους αρέσει να σκορπούν πόνο και τρόμο εξακολουθούν να δρούν.

Γι αυτό ενωμένοι  πολίτες και φορείς του νομού μας να δηλώσουμε παρουσία σε αυτό το μικρό διάστημα που απομένει για μην θρηνήσουμε άλλες απώλειες και το τραγικό γεγονός του 2007 να μας κάνει όλους (πολίτες και φορείς) πιο υπεύθυνους και συνεπείς και επομένως πιο αποτελεσματικούς στην αντιμετώπιση   παρόμοιων γεγονότων ,που  εύχομαι ποτέ να μην ξαναζήσει ο τόπος μας.

                                                               Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ  ΑΝΔΡΙΤΣΑΙΝΑΣ – ΚΡΕΣΤΕΝΩΝ    

                                                                        ΣΑΚΗΣ    ΜΠΑΛΙΟΥΚΟΣ[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]