Ο Πολιτισμός της Επαρχίας εναντίον του Επαρχιώτικου Πολιτισμού

Γράφει ο Αργύρης Σαλπέας

Σαν βγεις στον πηγαιμό να πας για τα ΛΕΧΑΙΝΑ , δεν μπορείς να αποφύγεις τις στάσεις,  διότι οι πειρασμοί είναι πολλοί και όπως είναι γνωστόν,  ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγεις ένα πειρασμό είναι να υποκύψεις  σε αυτόν, όπως έλεγε και ο Όσκαρ [φίλος  σε προηγούμενη ζωή μου] .

Πηγαίνοντας λοιπόν για Λεχαινά πάντα πρέπει να  κάνεις  μία στάση στην Αμαλιάδα,  για να σε <τρατάρει>  5-6 νέες λέξεις η Ελένη [Σκάβδη].

Η Ελένη είναι η καλύτερη ευκαιρία   για να διαπιστώσεις πόσες λέξεις λείπουν ακόμη,  από την πιο πλούσια γλώσσα του Κόσμου .

Οδηγείς  και αναρωτιέσαι  πώς αυτή η γυναίκα, η Ελένη,  καταφέρνει να παράγει  κάθε μέρα τρείς -τέσσερις νέες λέξεις,  που μοιάζουν σαν να υπήρχαν πάντα στη γλώσσα σου και εσύ δεν τις έβλεπες.

Πλησιάζεις  την Ανδραβίδα και λές εντάξει  θα πάω ευθεία.

Δεν πας όμως, μπαίνεις μέσα,  διότι τρεις γυναίκες που προσπαθούν να σωθούν από στο ποτάμι της  ποίησης του Κυριάκου είναι προορισμένες ακόμα και αν χαθούν αυτές να σώσουν εσένα.

Η Σωτηρία της ψυχής σου, όπως είναι γνωστόν, < είναι μεγάλο πράγμα>.

Ξεμπέρδεψα λές και τραβάς κατά Λαϊνά μεριά, να νιώσεις  απόλυτα γήινος. Γεωπόνος γαρ ο Τάκης.

Ελάτε όμως που ο Τάκης εκεί που θες Γη σου δίνει και Υδωρ,   ως τελευταία  παράδοση των όπλων ενός Δονκιχωτικού Γεωπονισμού , που πιστεύει ότι η Γη είναι η μάνα του έθνους,  την οποίαν πρέπει να φροντίζουμε για αυτό πάντα μαζί με την Γη δίνει και Ύδωρ.

Η Γη ξεδιψάει ,μέσω του Τακη,  αυτός όμως όχι ακόμη !

Πάλι λές ξεμπέρδεψα  άντε να βγάλουμε κάνα μεροκάματο, δύσκολο πράγμα στην εποχή μας.

Κάνεις  μια  στάση στο Μαράτο  να πεις μια πορτοκαλάδα  και  δεν καταλαβαίνεις  πώς η  η πορτοκαλάδα από κίτρινη γίνεται λευκή σε μικρή συσκευασία και από μία γίνονται τέσσερις.

Η φαντασίωση , ότι η πορτοκαλάδα αντικαταστάθηκε με τσιπούρα κρίνεται ως μη αληθής αλλά η συνάντηση σου με το Διονύση [Κραγκαρη]  επικυρώνει  την πεποίθηση σου πλέον,  ότι μόνο μέσω <Επικλινών>  πολιτικών διαλόγων με μεγάλες παύσεις,  μεγαλώνουν τα πεδία  αναζήτησης της πρότασης  διεξόδου.

Αγαπητοί φίλοι σας περιγράφω εν τάχει το παράλληλο σύμπαν των άλλων διαστάσεων  της καθυστερημένης Επαρχίας μας, ανάμεσα στον επαρχιώτικο  πολιτισμό και τον πολιτισμό της Επαρχίας μας. 

Ενδεικτικά με τα παραπάνω, θέλω να υπενθυμίσω η να επισημάνω , ότι δίπλα   στον επαρχιώτικο  πολιτισμό[της φτήνιας ,της χυδαιότητας και της καθυστέρησης]  ,αναπτύσσεται λάθρα ο  Πολιτισμός  της επαρχίας μας  .

Η απόσταση μεταξύ τους  είναι   μεγάλη,  διανύεται  όμως εύκολα  εάν θέλεις και προσπαθήσεις

Απέναντι από την πολιτική φθορά και  διαφθορά,   τα εύκολα  συνθήματα  και συμπεράσματα για το τι και το ποιος, υπάρχουν οι λέξεις της Ελένης που σε καλούν να δεις την ομορφιά στα πιο απλά πράγματα της καθημερινότητας, η αγωνία του Κυριάκου [Κόκλα η Ανδρέα Φουσκαρίνη] να περιγράψει,  να μεταφέρει η να μεταγγίσει ψυχικές εικόνες αγωνίας για την άλλη αλήθεια ,έχοντας ως ορμητήριο της αυθεντικότητας του την θάλασσα της Παγκόσμιας Λογοτεχνικής σκέψης .

Υπάρχει το κλείσιμο του ματιού από  τον Διονύση [ΚΡΑΓΚΑΡΗ] που εκπλήσσει γράφοντας χρονογραφήματα σε Σουρεαλιστικό μοτίβο και το δικαιολογεί με Ποίηση του /

Εάν πρόσεχαν οι Αθηναίοι, η Ποίηση του ΔΙΟΝΥΣΗ θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνεται στην Ανθολογία  <Δεν άνθησαν ματαίως > Εκδ.ΝΕΦΕΛΗ

Όλα αυτά τα κλείνει και τα ανοίγει η ικεσία του Τάκη< αγαπήστε τη Γη μας>.

Ο Διονύσης είναι μια εξαιρετική <απάντηση> στον Κυριάκο,  αναδεικνύοντας την δια-ιστορικότητα και οικουμενικότητα των νοημάτων,  που μπορείς με κεραίες ελεύθερης νόησης να ανακαλύψεις στο διπλανό τραπέζι ενός καφενείου της Επαρχίας ,αρκεί να έχεις την ικανότητα να τις <συλλάβεις> σε πεδία που οι φορείς των γεγονότων δεν θα καταλάβουν ποτέ .

Απέναντι σε όλα  τα καθημερινά δήθεν ,< τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα>,  το χρόνο που με ψεύτικα επιχειρήματα  οι πολιτικοί μας    λένε ότι τον στέλνουν μπροστά αλλά με τις πράξεις τους,  μας στέλνουν με ταχύτητα φωτός  πίσω ,  υπάρχει ένας μικρός και Μέγας Πολιτισμός της επαρχίας,  σε πρόχειρα φτιαγμένες από  αγωνία θερμοκοιτίδες η σχεδίες σκέψεις.

Δεν είναι ένας Πολιτισμός Start–up .

Έχει χθές σήμερα και εύχομαι να έχει και αύριο.

Είναι  Πολιτισμός  που αντιστέκεται με διανοήματα   στη χυδαιότητα των μικροσυμφερόντων των αν- οραματικών και ανοργασμικών Πολιτικών μας.

Όλοι αυτοί που ανέφερα και πολλοί ακόμη  που δεν ανέφερα,  η σκέψη μεγάλη αλλά ο χώρος μικρός, μπαίνουν συχνά στην κάψουλα χρόνου της κυρίας Ψυχογιού και του Ηλία του Τουτούνη [το επιχείρημα και το εγχείρημα ],   για να συνδεθούν  με τις αρχέγονες πηγές του ελληνικού Πνεύματος και να επιστρέψουν με τη ιστορική σφραγίδα της συνέχειας του <Φράγματος νοημάτων και  αισθητικής>.

Τα <Φράγματα>   που  προστατεύουν  χρόνια τώρα την Ελληνική κοινωνία από την πλημμυρίδα της χυδαιότητας και της απόλυτης καταστροφής.

Για αυτούς αλλά και πολλούς άλλους θα μπορούσα να γράψω μια μονογραφία για τον καθένα .Ούτε το θέλω ούτε το θέλουν .

Μιλώ για αντιστάσεις μικρές αλλά ισχυρές!

Μιλώ για μια Μασονία τέτοιων ανθρώπων και των ομοίων τους,  που είναι πολλοί  σε τούτο τον  καθυστερημένο τόπο  αλλά ιδιωτεύουν!

Μιλώ για <συνομωσία> αυθεντικότητας, επάρκειας και αμφισβήτησης ,απέναντι στον κατακλυσμό του δήθεν,  που μπορεί να αποτελέσει τον Άνεμο για την  Σωτηρία του τόπου και της ψυχής μας.

Είναι χρέος δεν είναι πρόταση !

Χαμένοι και χαμένοι ας το προσπαθήσουμε!!!!