Οὐ γάρ οἴδασι…
Τώρα το έχουν βρει το κόλπο και το κάνουν επί τούτου. Αντί να ψάχνουν για απαντήσεις σφυγμομετρώντας τους περαστικούς με αφορμή ιστορικές επετείους και ανάλογα ζητήματα, ξεκινούν έχοντας ως βάση ότι οι άνθρωποι είναι ανίδεοι. Ανίδεοι από μείζονα προβλήματα που αφορούν στη χώρα, ανίδεοι για τις διεθνείς εξελίξεις και το χειρότερο όλων, ανίδεοι από βασικές, βασικότατες γνώσεις της ελληνικής ιστορίας. Δε μιλάμε τώρα για λεπτομέρειες, για τις υποσημειώσεις των εγχειριδίων ιστορίας αλλά για δυο πράγματα τα οποία θα μου επιτρέψετε να τα ορίσουμε ως το κριτήριο για τον διαχωρισμό ανάμεσα σε εγγράμματους και αγράμματους.
Γιατί μάλλον τέτοιους πολίτες χρειάζεται η λεγόμενη άρχουσα τάξη: «ξύλα απελέκητα» που αγνοούν μεν βασικά πράγματα τα οποία καθορίζουν σε τεράστιο βαθμό τη ζωή τους, αλλά γνωρίζουν κάθε πτυχή, ορατή ή αθέατη του «Σουρβάιβορ». Κάπως έτσι οι ρεπόρτερ άρχισαν να βγαίνουν στον δρόμο ακριβώς για να προκαλέσουν το γέλιο των τηλεθεατών, όπως συμβαίνει με όλους εκείνους τους καψερούς οι οποίοι νομίζουν ότι είναι ταλεντάρες και τρέχουν στις audition των talent show. Η λυπηρή διαφορά είναι ότι τους τελευταίους δεν τους βρίσκεις σε τόσο μεγάλη αφθονία. Μα να μην υπάρχει ένας, ένας που να γνωρίζει την διαφορά ανάμεσα σε 25η Μαρτίου και σε 28η Οκτωβρίου;
Ίσως και να υπήρξε αλλά τελικά κόπηκε στο μοντάζ ώστε να μην διασπά την κατά τα άλλα ξεκαρδιστική ομοιογένεια των ανιστόρητων. Ποιος ξέρει… Πάντως στην ερώτηση, «πώς θα ήταν η Ελλάδα αν ο Ιωάννης Μεταξάς δεν είχε πει το Όχι την 25η Μαρτίου το 1821;», οι απαντήσεις ήταν απλώς απίστευτες. Το πιο τραγελαφικό είναι ότι ορισμένοι δεν έμεναν εκεί αλλά επιχειρούσαν μάλιστα να τεκμηριώσουν και την σκέψη τους. Τους έβλεπες και σκεφτόσουν: «Θεέ μου, έτσι εξηγούνται όλα. Αυτοί μας έχουν πάρει στον λαιμό τους». Αλλά ευτυχώς στην Ελλάδα είμαστε χριστιανοί και έτσι αντί να τους σιχτιρίσουμε, τους λυπόμαστε. Ο θεός να τους συγχωρέσει, γιατί δεν γνωρίζουν και ο θεός να μας λυπηθεί όλους γενικότερα.
