Ξοδεύουμε 1,4 δισ. ευρώ σε φροντιστήρια

Πραγματική οικονομική αιμορραγία υφίστανται οι γονείς από την ημέρα που γεννούν παιδιά έως ότου αυτά μεγαλώσουν και βρουν δικές τους δουλειές.

Τα ποσά που πληρώνουν οι γονείς για μπέιμπι σίτερ, παιδοκόμους, βιβλία, φροντιστήρια, ιδιαίτερα μαθήματα, ξένες γλώσσες, ιδιωτικά σχολεία και σπουδές εκτός και εντός Ελλάδος είναι πραγματικά εξωπραγματικά. Μόνο για τα φροντιστήρια -όλων των ειδών -τα νοικοκυριά ξοδεύουν 1 δισ. 400 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, ενώ οι συνολικές δαπάνες (δημόσιες και ιδιωτικές) για εκπαίδευση ανήλθαν στο ποσό των 9.387,4 εκατομμύρια ευρώ . Παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε σε χρόνια δύσκολα με μνημόνια και λιτότητα, οι Ελληνες ακόμη πληρώνουν δυσβάσταχτα ποσά για τη μόρφωση των παιδιών, τα οποία φυσικά φτάνουν σε δυσθεώρητα ύψη αν υπολογίζουμε και τα ποσά που δαπανά για τον ίδιο λόγο το ελληνικό κράτος (δημόσια χρηματοδότηση).

Και σαν να μην έφταναν αυτά φαίνεται ότι και οι εκπαιδευτικοί μας έχουν γεράσει, γεγονός πολύ σημαντικό για την ελληνική εκπαίδευση. Τα στοιχεία αυτά προέρχονται από μελέτη του Κέντρου Εκπαιδευτικής Πολιτικής της ΓΣΕΕ, η οποία παρουσιάστηκε χτες και περιέχει πολλά απογοητευτικά στοιχεία (αφορούν το 2014) για την εικόνα της εκπαίδευσης στη χώρα μας.

Το 2014 οι πραγματοποιηθείσες συνολικές (δημόσιες και ιδιωτικές) δαπάνες για εκπαίδευση έφτασαν στο ποσό των 9.387,4 εκατομμύρια ευρώ (ποσό που αντιστοιχεί στο 5,3% του ΑΕΠ), εκ των οποίων το 59,8% (5.614,8 εκατομμύρια ευρώ αφορούν στις δημόσιες δαπάνες για εκπαίδευση) ενώ το 40,2% (3.772,6 εκατομμύρια ευρώ) αφορούν στις ιδιωτικές δαπάνες για εκπαίδευση. Κατά τα λοιπά από την έρευνα προέκυψαν τα εξής εντυπωσιακά στοιχεία:

Δάσκαλοι και καθηγητές έχουν γεράσει, αφού παρατηρείται γήρανση του διδακτικού προσωπικού με τη μέση ηλικία των εκπαιδευτικών να είναι 41,4 χρονών στο Νηπιαγωγείο, 42,2 χρονών στο Δημοτικό, 45,7 χρονών στο Επαγγελματικό Λύκειο, 46,3 χρονών στο Γυμνάσιο και 47,5 χρονών στο Γενικό Λύκειο.

Η επάρκεια των υποδομών (αίθουσες διδασκαλίας, εργαστήρια, αίθουσες πολλαπλών χρήσεων, βιβλιοθήκη, γυμναστήρια) στον δημόσιο τομέα της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης κρίνεται οριακά επαρκής αλλά δεν καταγράφονται παρά ελάχιστες σχετικές δαπάνες για ανακαίνιση των υποδομών και ανανέωση του εξοπλισμού, στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων.

To διδακτικό προσωπικό της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης μειώθηκε από το 2008 έως το 2014 κατά 32.717 άτομα.

Συμπεράσματα
Επίσης παρατηρούνται σημαντικές επισημάνσεις όπως:

• Μείωση της δημόσιας δαπάνης για εκπαίδευση κατά -54,7% ή κατά 4,5 δισ. € έναντι του 2008.
• Μείωση της ιδιωτικής δαπάνης για εκπαίδευση κατά -31,8% ή κατά 1,7 δισ. € έναντι του 2009.
• Συνολική δαπάνη για εξωσχολική υποστήριξη ύψους 1,4 δισ. € και συγκεκριμένα 500,8 εκ. € για δίδακτρα φροντιστηρίων, 271,0 εκ. € για ιδιαίτερα μαθήματα και 660,1 εκ. € για ξένες γλώσσες.
• Διέκοψαν αδικαιολόγητα τη φοίτησή τους πριν από τη λήξη της χρονιάς συνολικά 37.610 μαθητές.

Στη μελέτη μεταξύ άλλων υπάρχει και μια σημαντική επισήμανση η οποία αναφέρεται στον ρόλο της εκάστοτε «πολιτικής εξουσίας», η οποία στραγγαλίζει κάθε προσπάθεια του ανθρώπινου δυναμικού για καινοτομία και αλλαγή. Χαρακτηριστικά τονίζεται: H διοίκηση του συστήματος της εκπαίδευσης, με ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας, αποδεικνύεται χωρίς συνέχεια και συνέπεια, ασταθής και χωρίς πρωτοβουλία, που διαιωνίζει ένα πεπαλαιωμένο πυραμιδωτό σχήμα άσκησης-διαχείρισης της εξουσίας της.

Πηγή: Ethnos.gr