Μας έβαλε ο Θεός σημάδι…
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”33278″ img_size=”full”][vc_column_text]Ήταν αρχές Γενάρη όταν το χαμηλό βαρομετρικό της «Αριάδνης» ήρθε να κατσικωθεί πάνω από την Ηλεία για να ολοκληρώσει την καταστροφή στην αγροτική παραγωγή του νομού. Είχαν προηγηθεί οι φθινοπωρινές πλημμύρες και οι πρώτοι χειμερινοί παγετοί και με την επέλαση της «Αριάδνης» είχε «τριτώσει» το κακό.
Αντί για «άσπρη μέρα» που προσδοκούσαμε όλοι και ιδιαίτερα οι αγρότες απλά… «άσπρισε» τότε το μάτι μας. Κύλησε ο χρόνος μπήκε η ζωογόνος άνοιξη, ζήσαμε τις αναστάσιμες ημέρες, ξορκίσαμε το κακό. Έτσι τουλάχιστον πιστέψαμε.
Το καλοκαιράκι ήταν προ των πυλών, λογικό ήταν να νομίζουμε ότι με τα στοιχειά της φύσης ξεμπερδέψαμε. Αμ δε. Εκείνη κατά πως φαίνεται είχε ακόμα ανοιχτούς λογαριασμούς μαζί μας. Μας προϊδέασε άλλωστε με τον πρώτο καύσωνα που χειρότερο δεν είχαμε ζήσει τα τελευταία σαράντα χρόνια.
Τρεις μέρες ήσαν αρκετές για να ξεροψηθούν τα πάντα. Οι χυμοί στέγνωσαν, μίσχοι και βλαστοί μαράζωσαν και μαζί τους τα όνειρα των δουλευτάδων της γης. Και για να μην μείνει σε καμιά ψυχή ζωντανή ελπίδα μαζί με τις ιώσεις μας τράταρε με το φονικό «τσίμπημα» της «Μέδουσας». Πλημμύρες, παγετοί, χιονιάς, ξηρασία και ξανά πλημμύρες. Βάλθηκε ο καιρός να μας γονατίσει.
Πού να δώσουμε πια απολογία. Δεν μπορεί, μας έβαλε ο Θεός σημάδι…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
