Τα νούμερα είναι εντυπωσιακά. Όχι τρομακτικά εντυπωσιακά, αν σκεφτείς δηλαδή ότι κοτζάμ Σταύρος Θεοδωράκης κατέβηκε στις εκλογές του νέου φορέα –τον Σεπτέμβριο του 2015 το Ποτάμι είχε λάβει 222.166 ψήφους– αλλά σε κάθε περίπτωση, το γεγονός και μόνο ότι 210.264 άνθρωποι πήγαν την Κυριακή να εκλέξουν τον αρχηγό ενός κόμματος που μόλις τώρα γεννιέται, συνιστά πράγματι μία ιδιότυπη ψήφο εμπιστοσύνης.
Με άλλα λόγια, σε σχέση με τους 52.388 ψηφοφόρους που είχαν βρεθεί στις κάλπες το 2015 όταν είχε εκλεγεί πρόεδρος η Φώφη, καταγράφηκε μία σαφής επανεργοποιήση του κομματικού ακροατηρίου στα επίπεδα του 2012 και τις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ με μοναδικό υποψήφιο τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος είχε λάβει 230.105 ψήφους. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι το ίδιο ικανοποιητική με την Αττική ήταν η προσέλευση των φίλων και μελών σε όλη την επικράτεια, κάτι το οποίο ήταν έκδηλο και στην Ηλεία.
Η Κεντροαριστερά λοιπόν είναι εδώ. Δεν ξέρουμε ακόμη αν θα είναι ενωμένη και δυνατη, αλλά δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι η βάση αναμένει να δει κάτι απτό απ’ αυτήν, η οποία προφανώς την εκφράζει περισσότερο από κάθε άλλο κομματικό σχηματισμό. Όχι ότι το μέγεθος της βάσης δικαιολογούσε εννέα υποψηφίους.
Κάθε άλλο, αυτό μάλλον χάλασε την διαδικασία και κυρίως υποβάθμισε σημαντικά την ζωντανή τηλεοπτική αντιπαράθεση των διεκδικητών. Έτσι, αν το κοινό άκουγε και αξιολογούσε συγκριτικά τις απόψεις και τα επιχειρήματα π.χ. τεσσάρων ανθρώπων, θα ήταν σίγουρα γονιμότερος ο διάλογος και ίσως να πήγαιναν και περισσότεροι στις κάλπες.
Όπως και να έχει,η ευκαιρία την οποία θα έχει στο εγγύς μέλλον ο αρχηγός του νέου φορέα να ασκήσει σοβαρή και δημιουργική πολιτική είναι καί μεγάλη, καί ιστορική. Απ’ αυτήν θα εξαρτηθεί αν ο πάλαι ποτέ πράσινος σοσιαλιστικός ήλιος, θα απλώσει ξανά τις ακτίνες του στο πολιτικό τοπίο της χώρας ή αν θα δύσει οριστικά στην ανάμνηση του ένδοξου παρελθόντος του.
