Θεάματα άνευ άρτου

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”28388″ img_size=”full”][vc_column_text]Στα ίδια μέρη…

Και ποια είναι η απάντηση της τηλεόρασης στη σημερινή εποχή, έτσι όπως εκφράζεται μέσα από την συντριπτική πλειοψηφία των καναλιών; Σόου, φώτα, ελπίδα, διέξοδο, δόξα, επιτυχία, καριέρα και απατηλές υποσχέσεις για χρήματα και άνετη ζωή, σε μία χώρα όπου ακόμη και η αξιοπρεπής διαβίωση συνιστά ένα μικρό θαύμα.

Από τους «μαχητές» του σουρβάιβορ μέχρι τις Τάμτες και τους Στόκους της διπλανής πόρτας, και από τους σεφ της μοριακής λεπτολογίας μέχρι τα σούργελα των παρατράγουδων, τα παιδιά της Ελλάδος ξαναζούν το όνειρό τους, με την διαφορά ότι σε σχέση με δέκα και δεκαπέντε χρόνια πριν, δεν υπάρχει πλέον ούτε άρτος, ούτε λίπος για να κάψουν, μόνο μπόλικος αέρας κοπανιστός.

Η απήχηση που έχει αυτό το εμπόριο ελπίδας είναι τρομακτική. Πίσω από τα υψηλά νούμερα που σημειώνουν τα σόου, φανερώνεται σε όλο της το θλιβερό μεγαλείο η οδυνηρή ρηχότητα του έθνους, του οποίου η νεολαία προτιμά να πιστέψει σε ένα ψέμα παρά να αντιμετωπίσει κατάματα την σκληρή αλήθεια.

Δεν κατηγορώ φυσικά τους όποιους διαγωνιζόμενους (εκτός από τα πάσης φύσεως και ιδιότητος σούργελα), οι οποίοι σε ορισμένες περιπτώσεις όχι μόνο έχουν αξιοσημείωτες ικανότητες αλλά είναι και μεγάλο κρίμα να πάνε στράφι. Κι όμως, η αλητεία των talent show έγκειται στο ότι τους δουλεύουν μέσα στα μούτρα τους: «Αν δουλέψεις σκληρά, θα τα καταφέρεις», «έχεις πολύ μέλλον μπροστά σου», «με λίγη τύχη όλα θα γίνουν», «το μόνο που χρειάζεσαι είναι λίγη βοήθεια και καθοδήγηση», «εγώ θα είμαι από πίσω σου ό,τι κι αν γίνει» και άλλα τέτοια χαριτωμένα, παραγεμισμένα με απίστευτη υποκρισία, εφόσον η ιστορία έχει επαναληφθεί πολλές φορές και μάλιστα η τελευταία ήταν πρόσφατη.

Μία εκδοχή της ίδιας απάτης μπορεί να αναγνωρίσει κανείς και στο σουρβάιβορ, στο οποίο οι μαχητές εμφανίζονται να έχουν την ευκαιρία να γίνουν κι αυτοί διάσημοι και πετυχημένοι, με τον τίμιο ιδρώτα τους. Τώρα πόσο πετυχημένοι και γνωστοί ήταν αυτοί οι διάσημοι προτού αρχίσουν να βγαίνουν στο γυαλί τέσσερις φορές τη βδομάδα είναι ένα θέμα, άνευ σημασίας ωστόσο. Σημασία έχει η λογική ή καλύτερα το παράλογο πίσω από την πλάνη.

Πολλά συγχαρητήρια πάντως αξίζουν στους παραγωγούς, προαγωγούς και το σινάφι τους. Αφού κατάφεραν να πουλήσουν φύκια και μεταξωτές κορδέλες σε μια τέτοια συγκυρία, δεν υπάρχει κάτι που να μην μπορούν να πουλήσουν.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]