Η Καρυδιά και η καλλιέργειά της

Έντονο ενδιαφέρον παρουσιάζει η καλλιέργεια της καρυδιάς στην ελληνική ύπαιθρο, από τα πεδινά της Πελοποννήσου έως τα ορεινά της Μακεδονίας, καθώς η ελλειµµατική παραγωγή, που καλύπτει µόνο περίπου τις μισές, από τις ετήσιες, ανάγκες κατανάλωσης της χώρας µας, δημιουργεί συνθήκες, ώστε, υπό προϋποθέσεις, να πληρωθεί καλά ο παραγωγός.

Η Ελλάδα, έχει μια σημαντική παραγωγή καρυδιών που την κατατάσσει παγκοσμίως στην ενδέκατη θέση στην παραγωγή καρυδιών ενώ κατατάσσεται στην τρίτη θέση στην Ε.Ε. μετά τη Ρουμανία και τη Γαλλία.

Στην Ελλάδα η καρυδιά καλλιεργείται σε ποσοστό 70% σε ορεινές περιοχές με υψόμετρο μεγαλύτερο από τα 500 μ, σε ποσοστό 20% σε ημιορεινές, με υψόμετρο μεταξύ 200 και 500 μ και κατά 10% σε πεδινές περιοχές.Η ετήσια παραγωγή μίας συστηματικής καλλιέργειας καρυδιάς, κυμαίνεται από 200 έως 400 κιλά το στρέμμα που μπορεί όμως να φθάσει και τα 700 κιλά το στρέμμα, ανάλογα με την περιοχή, την ηλικία, την ποικιλία και τον βαθμό της φροντίδας των δέντρων από τον παραγωγό.

Η καλλιέργεια της καρυδιάς χρειάζεται υπομονή, καθώς η καρυδιά πριν φθάσει στο µέγιστο της απόδοσης της παραγωγικότητάς της και αρχίσει να επιστρέφει ένα ικανοποιητικό εισόδημα στον παραγωγό, θα περάσει μία 10ετία από τη στιγμή της φύτευσής της. Κατά συνέπεια, είναι σωστό  η καλλιέργεια να επιλέγεται κυρίως ως συμπληρωματική, παρά ως βασική εισοδηματική πηγή για τον καλλιεργητή.

– Λίγα λόγια για την καρυδιά

Η καρυδιά είναι δένδρο μεγάλης φωτοσυνθετικής ικανότητας και για να την αξιοποιήσει πλήρως ο παραγωγός και να του δώσει υψηλές αποδόσεις, απαιτεί μεγάλη ηλιοφάνεια και κατάλληλες θερμοκρασίες, οι οποίες όμως, τους θερινούς μήνες δεν πρέπει να υπερβαίνουν τους 40οC γιατί μπορεί να υποβαθμιστεί η ποιότητα των καρυδιών.

Η επιλογή της κατάλληλης ποικιλίας για ένα συγκεκριμένο περιβάλλον, είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας που καθορίζει την επιτυχία ή την αποτυχία της εγκατάστασης ενός νέου καρυδεώνα. Οι ποικιλίες της καρυδιάς, ανάλογα με τον τρόπο καρποφορίας τους, χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, τις «ακρόκαρπες», δηλαδή σε αυτές που καρποφορούν στο άκρο του βλαστού, και τις «πλαγιόκαρπες», δηλαδή αυτές που καρποφορούν στα πλάγια. Οι πλαγιόκαρπες ποικιλίες αρχίζουν να καρποφορούν από το 3-4ο έτος. Είναι δένδρα μικρότερων διαστάσεων, σε σχέση με τις ακρόκαρπες, ενώ απαιτούνται ευκολότεροι και οικονομικότεροι χειρισμοί στη συγκομιδή, στο κλάδευμα και τη φυτοπροστασία. Μπαίνουν νωρίτερα σε καρποφορία, ενώ φυτεύεται μεγαλύτερος αριθμός δέντρων ανά στρέμμα. Έχουν υψηλότερη παραγωγικότητα από τις ακρόκαρπες και παρουσιάζουν ομοιομορφία καρπών και καλύτερη ποιότητα.

Ο κύριος τρόπος πολλαπλασιασμού της καρυδιάς είναι με το σπόρο (το καρύδι). Μπορεί όμως να πολλαπλασιαστεί και με μπόλιασμα.

Τα καρύδια σπέρνονται σε σπορεία αλλά και επί τόπου – στον οριστικό τους τόπο. Αυτή η σπορά γίνεται κατά το Νοέμβριο ή κατά τον Μάρτιο. Τα καρύδια σπέρνονται σε λάκκους με διαστάσεις 30χ30 και στο ίδιο βάθος. Στους λάκκους αυτούς ρίχνεται καλό χώμα και σπέρνονται τα καρύδια σκεπασμένα σε βάθος 6-7 πόντων. Σπέρνονται 2-3 μαζί και αφού βλαστήσουν διατηρούμε το καλύτερο και αφαιρούμε τα άλλα.

– Καλλιεργητικές περιποιήσεις

– Κλάδεμα: Η καρυδιά δεν επιδέχεται μεγάλο κλάδεμα. Υπάρχει μάλιστα η αντίληψη ότι η καρυδιά δεν πρέπει να κλαδεύεται. Αλλά ο λεγόμενος «Καθαρισμός» είναι πάντοτε απαραίτητος, για την αφαίρεση κλώνων που χαλούν το σχήμα, αφαίρεση λαίμαργων, αφαίρεση ξερών κλαδιών.

– Λίπανση: Η καρυδιά δεν θέλει πολύ άζωτο. Χρειάζεται φώσφορο και κάλιo και ασβέστη.

– Άρδευση: Η καρυδιά στις περισσότερες περιοχές της χώρας έχει ανάγκη ποτίσματος από τον Ιούνιο έως τον Οκτώβριο.

– Ασθένειες και εχθροί
Όσον αφορά τις ασθένειες που μπορεί να πλήξουν την καλλιέργεια καρυδιάς η βασικότερη είναι ένα βακτήριο που χτυπά τα φύλλα, τους βλαστούς κλπ, το οποίο αντιμετωπίζεται κυρίως προληπτικά µε χαλκούς, ενώ υπάρχουν και άλλες που σχετίζονται µε τις ρίζες του φυτού.

Μία άλλη σοβαρή ασθένεια της καρυδιάς είναι η ανθράκωση και η οποία οφείλεται σε έναν μύκητα. Προσβάλλει τα φύλλα και τους καρπούς και προκαλεί πρόωρη φυλλόπτωση ενώ ο καρπός δεν αναπτύσσεται. Η αντιμετώπιση της ασθένειας αυτής συνίσταται στο ψεκασμό με φυτοπροστατευτικά προϊόντα.

Ένα άλλο πρόβληµα επίσης είναι ότι πολλές φορές η φύτευση γίνεται σε χωράφια που πριν είχαν χρησιµοποιηθεί για άλλες καλλιέργειες, για παράδειγµα για τοµάτες ή βαµβάκια, και τα εδάφη τους είναι µολυσµένα από ασθένειες, µε συνέπεια να καταστρέφεται το φυτό.

Όσον αφορά στους εχθρούς, η καρπόκαψα(έντομο) είναι ο πιο σοβαρός,  όμως αν ψεκάζετε 2µε 3 φορές το καλοκαίρι η καρυδιά, έχοντας και κατάλληλες παγίδες, μπορεί να  αντιμετωπιστείικανοποιητικά χωρίς πολλά τρύπια καρύδια.

– Χρησιμότητα και οικονομική αξία

Πέραν της οικονομικής αξίας που αποκομίζει ο παραγωγός από την πώληση των καρυδιών, το ξύλο της καρυδιάς είναι ανεκτίμητο και αποτελεί και αυτό ένα καλό εισόδημα. Χρησιμοποιείται στην επιπλοποιία, την ξυλουργική, την ξυλογλυπτική, και την οπλοποιία.

Θάνος Καράμπελας

Γεωπόνος

Τηλ.:6977842861

Email:thanoskarabelas@gmail.com