Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ… για τα 30 χρόνια από τη δολοφονία του Χαράλαμπου Μπλιώνα

Ήταν 26 Οκτωβρίου του 1986. Ημέρα Κυριακή, ανήμερα του Αγίου Δημητρίου. Ο νεαρός καθηγητής Μαθηματικών Χαράλαμπος Μπλιώνας, που εργάζεται στην Αθήνα, έχει επισκεφθεί για το Σαββατοκύριακο, την ιδιαίτερη πατρίδα του, το χωριό Λουτρό Ελασσόνας. Την ημέρα εκείνη, ο Μπλιώνας θα επέστρεφε στην πρωτεύουσα, γιατί την επομένη εργαζόταν.Ο Χαράλαμπος Μπλιώνας, το μεσημέρι της Κυριακής 26 Οκτωβρίου 1986, αναχωρεί από το χωριό του, για το ΚΤΕΛ της Λάρισας, προκειμένου να πάρει το λεωφορείο για την Αθήνα. Φτάνει όμως στο ΚΤΕΛ, πέντε λεπτά αργότερα από την αναχώρηση του λεωφορείου. Το επόμενο, το έχει αργά το απόγευμα. Αναζητώντας ο νεαρός καθηγητής τρόπο για να περάσει την ώρα του, του λέει κάποιος ότι στο Αλκαζάρ έχει ωραίο παιχνίδι, της ΑΕΛ που πάει για πρωτάθλημα, με τον ΠΑΟΚ Θεσσαλονίκης. Ο Μπλιώνας αφού το σκέφτεται, αν και δεν έχει σχέση με το ποδόσφαιρο, παίρνει μια εφημερίδα και πάει στο γήπεδο. Μπαίνει σε μια ουδέτερη… θύρα και κάθεται στην κερκίδα του Αλκαζάρ, αφού θέλει μια ήρεμη γωνιά, για να περάσει η ώρα. Σε κάποιο σημείο, αρκετή ώρα πριν από την έναρξη του αγώνα, φεύγουν, από το πέταλο που βρίσκονται οι οπαδοί του ΠΑΟΚ, τρεις φωτοβολίδες, που πετάγονται προς το απέναντι πέταλο, μέρος που βρίσκονται οι φίλαθλοι της Λάρισας. Ενδιάμεσα είναι ο αγωνιστικός χώρος, που θα μπορούσαν άνετα να βρίσκονται και αθλητές! Οι δυο πέφτουν στο έδαφος, ενώ η τρίτη φεύγει πλάγια, χτυπάει στο κάγκελο και καρφώνεται στο λαιμό, στην καρωτίδα του νεαρού ανθρώπου που καθόταν αμέριμνος, σε μια γωνιά της κερκίδας, για να του περάσει λίγο η ώρα. Η φωτοβολίδα κόβει ακαριαία την καρωτίδα του Χαράλαμπου Μπλιώνα. «…Το αίμα, που βγαίνει σαν σιντριβάνι από τον λαιμό. Παρόλα αυτά η αναμμένη φωτοβολίδα, εξακολουθεί να καίει σφηνωμένη…» διαβάζει κανείς στο e-soccer.gr. Στον δρόμο για το Νοσοκομείο, ο 29χρονος καθηγητής που δεν πείραξε κανέναν, αφήνει την τελευταία του πνοή.Τριάντα χρόνια μετά… και σε τούτη τη χώρα που λέγεται Ελλάδα, όλοι είναι εν δυνάμει ένας νέος Χαράλαμπος Μπλιώνας. Μιας και «όλα τριγύρω αλλάζουν και όλα τα ίδια μένουν» που λέει κι ένα τραγούδι. Η «βία στα γήπεδα», παραμένει κυρίαρχη, σε μια κοινωνία που ψάχνει τρόπους να καλύψει τα κόμπλεξ και τις ανασφάλειες της, σε βάρος των άλλων.

Με θλίψη, αγανάκτηση & απογοήτευση

Νικόλαος Διαμαντόπουλος Επικεφαλής Ελάσσονος Μειοψηφίας Δημοτικού Συμβουλίου Ήλιδας «ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ»