Βασίλης Γιακουμής: Διαψεύστηκαν οι «Κασσάνδρες», το περιβάλλον άντεξε

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”36915″ img_size=”full”][vc_column_text]Ο δασάρχης Ολυμπίας Βασίλης Γιακουμής μιλά στην “Πρωινή” για την αναγέννηση της φύσης μετά τις φωτιές του 2007

Δεν είχαν περάσει παρά λίγες ημέρες από την ώρα που είχε χάσει συγγενείς του, μέσα στη φωτιά. Όμως κατάφερνε να βρει το κουράγιο και την αισιοδοξία, να μιλήσει για το αύριο και να κάνει προτάσεις που δυστυχώς δεν εισακούστηκαν. Ο Δασάρχης Ολυμπίας Βασίλης Γιακουμής, από το  2007 έως σήμερα έζησε από την ίδια θεσμική θέση την πορεία της αναγέννησης του περιβάλλοντος εκεί που όλα είχαν μαυρίσει από τη φωτιά

Ο Δασάρχης Ολυμπίας μιλώντας μας το πρώτο πράγμα που τόνισε ήταν πως οι  «Κασσάνδρες» της καταστροφής που από την αρχή προέβλεπαν ερημοποίηση στην περιοχή δεν επιβεβαιώθηκαν. «Είχα πει ότι η φύση έχει τεράστιες δυνάμεις και μεγάλα αποθέματα η ηλειακή γη, το δάσος θα ξαναγίνει, ουαί και αλλοίμονο από τους ανθρώπους που χάθηκαν. Σήμερα μετά από δέκα χρόνια όπου και να πάτε θα δείτε ότι η φυσική αναγέννηση στην περιοχή είναι σε άριστο επίπεδο.

Το 2008 είχαμε κάνει μελέτες για κάποια τμήματα που είχαν καεί και παλιότερα. Είχαμε πει να δούμε την εξέλιξη και να αποφασίσουμε αν θα παρέμβουμε. Είδαμε πως η εξέλιξη ήταν καλή και δεν προχωρήσαμε τη μελέτη δαπανώντας χρήματα του ελληνικού δημοσίου. Δεν κάναμε ποτέ τέτοια κίνηση με την εμπειρία που έχουμε. Γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε εδώ και ξέρουμε τον τόπο μας και πως αντιδρά» τόνισε.

Αναφερόμενος στον Καϊάφα δεν έκρυψε την απογοήτευσή του που δεν επέτρεψαν όσοι παρενέβησαν, να δημιουργηθεί ξανά εκεί ο οικότοπος της κουκουναριάς. «Την χαλέπιο πεύκη οι ντόπιοι την θεωρούν «ζιζάνιο». Στεναχωρήθηκα πολύ που δεν μπορέσαμε να το κάνουμε γιατί «όπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει». Ως υπηρεσία κάναμε μελέτες, απομακρύναμε τα καμένα για να διευκολύνουμε την φυσική αναγέννηση, αλλά έπρεπε να γίνει φύτευση με κουκουναριά. Είχαμε και μελέτη για την αντιπυρική προστασία του Καϊάφα με σύστημα αγωγών νερού που θα χρησιμοποιούσαμε και για το πότισμα των φυτών. Λόγω ότι η περιοχή είναι Natura θέλαμε να επαναφέρουμε τον οικότοπο της κουκουναριάς» εξήγησε.

Σήμερα προβλήματα στην φυσικά αναγέννηση εμφανίζονται περιορισμένα σε τμήματα που είχαν καεί ξανά, όπως το βόρειο τμήμα μετά την μπούκα. «Δυστυχώς έχουν γίνει πολλές μελέτες αλλά παρέμβαση δεν έγινε καμία. Μετά την πυρκαγιά ήταν ευκαιρία να δημιουργηθεί ξανά ο οικότοπος της κουκουναριάς, που δεν θα κινδύνευε τόσο από τις πυρκαγιές, το τοπίο σε συνδυασμό με τη λίμνη θα ήταν μοναδικό. Μια στροφιλιά που σημαίνει δάσος κουκουναριάς… Το παιχνίδι αυτό το χάσαμε…»

Με αφορμή τα Ροδινά σχολίασε πως οι πυρκαγιές δεν θα σταματήσουν να υπάρχουν. «Είναι φυσικό φαινόμενο… αρκετών ετών. Η Ηλεία πρέπει να μάθει να ζει με τις φωτιές και τους σεισμούς. Το θέμα είναι να υπάρχει καλύτερη οργάνωση του κράτους και να προλαβαίνουμε τις φωτιές στο ξεκίνημά τους. Πυρκαγιές πάντα θα έχουμε, από αμέλεια, από εμπρηστές, από τη ΔΕΗ. Κάθε χρόνο έχουμε 50 με 80 περιστατικά, όλα τα χρόνια στην περιοχή μας» εξήγησε.

Τόνισε δε πως η κρίση έχει επηρεάσει αρνητικά και τον τομέα των δασικών έργων για παρεμβάσεις και αραιώσεις στα δασικά οικοσυστήματα, είναι άγνωστο αν θα υπάρξουν τα απαραίτητα κονδύλια. Επισήμανε πως υπάρχει στην περιοχή ένα πυκνό οδικό δίκτυο με αντιπυρικές ζώνες χιλιομέτρων, όμως αυτό δεν σημαίνει πως σε μια μεγάλη φωτιά όπως αυτή του 2007, θα μπορέσουν να μπουν μέσα τα πυροσβεστικά οχήματα. «Προτεραιότητα είναι να προστατέψουν ανθρώπους και έπειτα σπίτια, μετά όλα τα άλλα. Και στα Ροδινά είδαμε πως πρώτη προτεραιότητα ήταν να σωθούν οι άνθρωποι και το χωριό και αυτό έγινε.

Τέλος σε ότι αφορά τα δασικά έργα, αμέσως μετά τις πυρκαγιές προχώρησαν τα γνωστά «κορμοδέματα» για να κρατηθεί το έδαφός όπου ήταν επικίνδυνο, με κόστος έξι εκατ. ευρώ από την Ε.Ε. «Αυτά τα έργα είναι σημαντικά, μετά λειτουργεί η φύση. Στο γυμνό έδαφος ήταν απαραίτητο. Στο αγροτικό δίκτυο χρειάζονται έργα. Οι δήμοι έβαλαν στο πρόγραμμα Μολυβιάτη κονδύλια. Όμως έχουν αργήσει, έπρεπε να γίνουν από το ξεκίνημα.

Τα Δασαρχεία δεν πήραν τέτοια κονδύλια, από το Ταμείο Μολυβιάτη. Στο δασικό οικοσύστημα δεν δόθηκαν άλλα κονδύλια αναλογικά, στους δήμους, θα μπορούσαν να δοθούν και να υπάρχει συνεργασία με εμάς» εξήγησε δίνοντας ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα έργο που δεν έγινε. Ο δρόμος Αρτέμιδας – Σμέρνας ήταν σωτήριος για πολύ κόσμο εκείνη την αποφράδα ημέρα. Κι όμως παραμένει χωρίς καμία βελτίωση με καθιζήσεις και κατολισθήσεις.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]