Αστυπάλαια όπως… Ελλάδα
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”33487″ img_size=”full”][vc_column_text]Στα ίδια μέρη…
Κάθε καλοκαίρι, μα κάθε καλοκαίρι γράφονται άρθρα και γίνονται εκτενέστατα αφιερώματα στα ξένα Μ.Μ.Ε. για μικρούς και μεγάλους επίγειους παραδείσους της χώρας μας. Ένα από τα τελευταία δημοσιεύματα τα οποία έκαναν αίσθηση ήταν αυτό της γερμανικής Die Welt, το οποίο παρομοιάζει την Αστυπάλαια με διαμάντι.
Παρά ταύτα, στο ιδιαίτερα υμνητικό ρεπορτάζ δεν σημειώνεται κάτι εντυπωσιακά καινούργιο αλλά τα γνωστά: Το νησί είναι σχετικά άγνωστο, αποτελεί αγαπημένο προορισμό πολλών ξένων τουριστών από διάφορες χώρες της Ευρώπης, οι οποίοι το επιλέγουν σε σταθερή βάση για τις καλοκαιρινές τους διακοπές, χαλαροί ρυθμοί ζωής, ήπια τουριστική ανάπτυξη, εξαίσια τοπική κουζίνα σε συνδυασμό με υψηλής ποιότητας τοπικά προϊόντα, πανέμορφο φυσικό τοπίο κλπ. Με άλλα λόγια, ό,τι περίπου θα συναντήσεις σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.
Νομίζω ότι παρά τον μεγάλο βαθμό στον οποίο δικαίως ο μέσος Έλληνας πλέκει διαρκώς εγκώμια για τον τόπο του, στην πραγματικότητα μάλλον δυσκολεύεται να πιστέψει πόσο τυχερός είναι. Κι αυτό γιατί όπου και να σταθεί σε τούτο τον τόπο, δεν θα δυσκολευτεί καθόλου να βρει το όμορφο, το άξιο, το αληθινό. Άμα δε, μιλάμε για τα ελληνικά νησιά, εκεί πλέον το μπλε αποκτά μίαν άλλη υφή, σχεδόν μεταφυσική.
Αυτό μάλλον ήθελε να πει και ο Ελύτης με τον ξακουστό πλέον στίχο, «Θεέ μου τί μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε!».
Και δεν είναι μόνο οι Κυκλάδες, που ομολογουμένως αποτελούν το προφανές αντικείμενο πόθου Ελλήνων και ξένων, αλλά τα Δωδεκάνησα, το Βορειοανατολικό Αιγαίο, η Κρήτη, οι Σποράδες, η Εύβοια, ο Αργοσαρωνικός, (φυσικά) τα Επτάνησα που βρίσκονται μια ανάσα μακριά μας, αλλά και ένα σωρό νησιά και νησίδες. Γιατί στην πραγματικότητα δεν έχει σημασία πού βρίσκεσαι, αρκεί να είσαι εδώ.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
