Ένα φως αληθινής ελπίδας

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”57177″ img_size=”full”][vc_column_text]Ένα ιδιαίτερο Πάσχα των Ελλήνων στη σκιά κρίσιμων ζητημάτων αλλά και υπό το φως μιας νέας εποχής για τη χώρα

Κι όμως αυτή τη φορά δεν θα συνιστά δημοσιογραφική υπερβολή ο ισχυρισμός ότι τούτο το Πάσχα γιορτάζεται κάτω από καινοφανείς συνθήκες για την ελληνική κοινωνία και το πολιτικό σύστημα. Με εθνικούς όρους, το βάρος έχει μετατοπιστεί στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, τα οποία στο σύνολό τους παραμένουν ανοιχτά αλλά και στην σκανδαλολογία που έχει επανέλθει για τα καλά στο προσκήνιο του δημόσιου διαλόγου.

Προφανώς το μεγαλύτερο και κρισιμότερο ερώτημα αφορά την διαμόρφωση των ισορροπιών στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, οι οποίες, μετά την σύλληψη των Ελλήνων στρατιωτικών στον Έβρο, τα ωμά εθνικιστικά παραληρήματα του Σουλτάνου και της αυλής του παλατιού, καθώς και τα μικρά ή μεγάλα θερμά επεισόδια μεταξύ των ενόπλων δυνάμεων των δύο χωρών, μοιάζουν να έχουν διαταραχθεί πλήρως.

Στο εσωτερικό, η δικαστική έρευνα που διεξάγεται κυρίως στο πλαίσιο του σκανδάλου Novartis και αφορά ούτε λίγο, ούτε πολύ την ραχοκοκαλιά του πάλαι ποτέ πολιτικού κατεστημένου, έχει βάλει φωτιά στο πολιτικό σκηνικό. Ωστόσο ίσως είναι η πρώτη φορά που η πολιτική συγκυρία δεν φαίνεται καθόλου ευνοϊκή για παραγραφές, συμψηφισμούς και γενικότερα μεθοδεύσεις, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα ακόμη αδιέξοδο. Στον αντίποδα αβάσιμων μηνύσεων και στο υβρεολόγιο των εμπλεκομένων βρίσκεται ένας πρωθυπουργός, τον οποίο δεν φαίνεται, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, να τον κρατάει κανείς..

Παρά ταύτα, τούτο το Πάσχα είναι ιδιαίτερο για τους Έλληνες και για έναν ακόμη λόγο, που ίσως τελικά να είναι και ο πιο σημαντικός. Σε κάθε Πάσχα απ’ όσα πέρασαν οι Έλληνες τα τελευταία χρόνια πρόσμεναν την ανάσταση της οικονομίας. Κάθε φορά ήλπιζαν να δουν εκείνο το διαβόητο φως στην άκρη του τούνελ και κάθε φορά οι ελπίδες τους διαψεύδονταν. Κοντά σχεδόν μία δεκαετία από τότε που ξεκίνησε αυτή η μεγάλη εθνική περιπέτεια, ο λαός δείχνει εκ νέου έτοιμος να πιστέψει ότι η μαύρη νύχτα φτάνει πια στο τέλος της. Ότι η ανάσταση δεν θα λάβει χώρα μόνο στις εκκλησίες αλλά και μέσα στα σπίτια. Ότι αυτό θα είναι το τελευταίο Πάσχα που τους βρίσκει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Ότι θα φανεί επιτέλους στον ορίζοντα ένα φως αληθινής ανάστασης και όχι απλώς μία ισχνή αχτίδα προορισμένη να σβήσει κι’ αυτή πρόωρα ανάμεσα σε γκρίζα σύννεφα. Εξάλλου ποτέ πριν οι συνθήκες δεν ήταν τόσο ώριμες και ποτέ τα σημάδια τόσο ενθαρρυντικά.

Η Ελλάδα παλεύει. Όχι μόνο τώρα αλλά εδώ και χιλιάδες χρόνια, το ελληνικό στοιχείο διεκδικεί τη θέση του στον κόσμο με μία θέληση για ζωή που παρά τα γνωστά ελαττώματα της «φυλής», σπάνια βρίσκεις όμοιό του. Αυτή η θέληση κρατά ακόμη τους Έλληνες όχι μόνο ζωντανούς αλλά ενίοτε και αισιόδοξους. Με ένα πεισματικό χαμόγελο αντιμετωπίζουν τις μεγαλύτερες προκλήσεις. Γι’ αυτό παλεύουν. Γι’ αυτό εξακολουθούν να πορεύονται στον χρόνο. Γι’ αυτό γιορτάζουν την ανάσταση. Γιατί όταν όλα μοιάζουν μαύρα, αυτοί συνεχίζουν να μάχονται με ό,τι έχουν προκειμένου να αντικρίσουν ένα φως της αληθινής ελπίδας.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]