Άρες μάρες κουκουνάρες
Παρασκευή βραδάκι, γύρω στις 09:30, στο τέλος μίας αρκετά δύσκολης μέρας, περιπλανούμαι στα ερτζιανά σε αναζήτηση παρέας για το ταξίδι της επιστροφής στο σπίτι. Δεν χρειάστηκε να ψάξω και πολύ αφού για τον λάτρη του ραδιοφώνου, κάθε ώρα έχει τον συνοδοιπόρο της. Έτσι σε όλη την διαδρομή άκουγα γνωστό δημοσιογραφικό δίδυμο, το οποίο διατηρεί καθημερινή, δίωρη εκπομπή στον πρώτο σε ακροαματικότητα ραδιοφωνικό σταθμό της Αθήνας. Σε γενικές γραμμές και παρά τις διαφωνίες που αναμενόμενα μπορεί να εκφράσει κανείς για τις απόψεις που ακούγονται, η εκπομπή είναι από τις πλέον αξιόλογες του ελληνικού ραδιοφώνου. Παρά ταύτα οι παρουσιαστές της, που τυγχάνουν εκ των πλέον πεπειραμένων του δημοσιογραφικού κόσμου, δεν αποφεύγουν πάντα τις κακοτοπιές και έτσι ούτε εδώ λείπουν οι κραυγαλέες υπερβολές, οι χτυπητές αντιφάσεις και κυρίως τα εύκολα συμπεράσματα, γεγονός που καθιστά διπλά παράδοξες τις αποκλίσεις από την άρθρωση υπεύθυνου λόγου. Για παράδειγμα, ακούγοντάς τους να σχολιάζουν ένα θέμα ευαίσθητο για την Ηλεία, αποκτούσες την εντύπωση ότι δεν μιλούν πλέον δύο εγνωσμένου κύρους δημοσιογράφοι –για την ακρίβεια ήταν τρεις, αφού στη συζήτηση έσπευσε να συνδράμει και ένας συνάδελφός τους– αλλά κάτι βαριεστημένοι τύποι, οι οποίοι ήπιαν πολλά τσίπουρα στο καφενείο και δεν ξέρουν τι λένε. Αφορμή για την «δημοσιογραφική» κουβέντα ήταν η δημοπράτηση του τέταρτου κομματιού του νέου δρόμου Πύργου – Πάτρας και τα ειρωνικά έως πικρόχολα σχόλια αφορούσαν στην εκ νέου επικράτηση της κοινοπραξίας Τοξότης – Ομάδα Κατασκευών του Ομίλου Καλογρίτσα, καθώς και στο «σπάσιμο» του έργου. Στην ουσία όμως και πέρα από τους εξυπνακισμούς, έλεγαν μπούρδες. Γιατί άραγε δεν μπήκε κανείς τους στον κόπο να αναρωτηθεί, πώς κατάφερε αυτός ο «άτιμος» ο Καλογρίτσας να πάρει και αυτή τη δουλειά; Είναι απλό. Αν άφηναν έστω για λίγο κατά μέρος τις άρες μάρες κουκουνάρες και έμπαιναν στην ουσία της υπόθεσης, θα ήταν υποχρεωμένοι να σημειώσουν την ελάχιστη διαφορά στις εκπτώσεις που κατέθεσαν ο πρώτος με τον δεύτερο. 50,39% έδωσε ο μειοδότης της 4ης εργολαβίας, 49,56% ο επόμενος. Θα μπορούσε κάλλιστα ο οποιοσδήποτε εκ των συμμετεχόντων να δώσει μεγαλύτερη έκπτωση αλλά δεν το έκανε. Επίσης, όπως πολύ καίρια επισήμανε στο ρεπορτάζ της η «Πρωινή», «εντύπωση προκαλεί η απουσία έστω στις πρώτες θέσεις των εκπτώσεων των εταιρειών με πτυχίο 7ης κατηγορίας που είναι και το μεγαλύτερο που υπάρχει». Άρα, είναι ασφαλές να υποθέσει κανείς ότι αν στον διαγωνισμό συμμετείχαν μόνο εταιρείες της 7ης (κάτι που θα συνέβαινε αν το έργο έμπαινε ακέραιο σε δημοπράτηση), οι εκπτώσεις θα είχαν κινηθεί σε μικρότερα επίπεδα. Αλλά μάλλον εκείνη τη στιγμή έσπαγαν πλάκα οπότε δεν υπήρχε χώρος για σοβαρές αναλύσεις. Ίσως αν τους στέλναμε τη λίστα των θυμάτων (από την αρχή του έτους μόνο), να τους κοβόταν το γέλιο.