Συνέντευξη στην Διονυσία Μπερτσάτου
Πώς φανταζόσασταν την 20η επέτειο της Camera Zizanio και πώς θα είναι λόγω της τωρινής κατάστασης;
H Camera Zizanio, όπως λέει και ο τίτλος της, είναι μία συνάντηση. Μία ευρωπαϊκή συνάντηση οπτικοακουστικής δημιουργίας. Πιστεύω δηλαδή ότι ως συνάντηση είναι κάτι παραπάνω από ένα φεστιβάλ. Γιατί, είναι ένας χώρος όπου όχι απλώς βλέπουμε ταινίες που έχουν κάνει παιδιά και νέοι, αλλά γιατί είναι η ευκαιρία, αυτοί οι δημιουργoί να συναντηθούν μεταξύ τους, να γνωρίσουν τους επαγγελματίες οι οποίοι έρχονται στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας, αλλά κυρίως να δημιουργήσουν σχέσεις, σχέσεις οι οποίες συνεχίζονται. Κι έτσι λοιπόν έχουμε πάρα πολλά παιδιά που είχαν έρθει πριν από χρόνια στο φεστιβάλ μας κι είναι πάντα μαζί μας. Έβλεπα τα μηνύματα που μου είχαν στείλει από το εξωτερικό, όπως για παράδειγμα ο Σέρσιο και η οικογένειά του από την Ολλανδία που έρχονται για έντεκα χρόνια, αλλά και πολλά άλλα παιδιά από άλλες χώρες. Κι όπως είπε και ο Σέρσιο, θεωρεί την Camera Zizaniο και το Φεστιβάλ Ολυμπίας σαν μια δεύτερη οικογένεια. Έχουμε δεθεί λοιπόν με όλους αυτούς τους ανθρώπους αυτά τα 20 χρόνια και σίγουρα αυτό που περιμέναμε στην εικοστή επέτειο είναι να οργανώσουμε μία μεγάλη γιορτή και να τους καλέσουμε όλους αυτούς να έρθουν στον Πύργο, να είναι μαζί μας σε αυτήν την πολύ μεγάλη πολυεθνική συνάντηση. Δυστυχώς δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό φέτος. Βέβαια, δεν εγκαταλείπουμε τον αγώνα. Έτσι κι αλλιώς βρισκόμαστε σε έναν πόλεμο. Αυτό που μπορούμε να πούμε είναι ότι αυτή την περίοδο δίνουμε μία μάχη χαρακωμάτων, όπως γινόταν στους παλαιότερους πολέμους. Ουσιαστικά δηλαδή, εξοπλιζόμαστε, δυναμώνουμε, προκειμένου να κάνουμε την μεγάλη μας εξόρμηση την επόμενη χρονιά. Μας λείπει σίγουρα, στην 20η Camera Zizanio αυτό που θα θέλαμε και αυτό μας στεναχωρεί οπωσδήποτε, γιατί πλέον ο καθένας θα είναι στο σπίτι του κι αν επικοινωνεί με τους άλλους θα επικοινωνεί διαδικτυακά. Αλλά, νομίζω πως με αυτό που κάνουμε, και με τις προβολές και με τα εργαστήρια, ενισχύουμε τις δυνάμεις μας για να βρεθούμε πάλι με περισσότερες γνώσεις.
Ποια πιστεύετε ότι είναι τα μειονεκτήματα και ποια τα πλεονεκτήματα της διαδικτυακής λειτουργίας του φεστιβάλ;
Κυρίως είναι τα μειονεκτήματα, γιατί δεν έχουμε αυτή την ζωντανή επαφή και οι ανθρώπινες κοινωνίες μέχρι τώρα έχουν αναπτυχθεί και μεγαλώσει μέσα από αυτήν την ανθρώπινη σχέση, η οποία αγκαλιάζει όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Γιατί, η επαφή των ανθρώπων δεν είναι απλώς η εικόνα που έχω εγώ για τον άλλον και το βλέμμα που ανταλλάσω. Είναι κάθε είδους λεπτομέρειας, έστω και μία απλή κίνηση ενός χεριού ή του σώματος μπορεί να πει πάρα πολλά στον άλλον. Η επικοινωνία μας δηλαδή δεν είναι μόνο μέσα από τις λέξεις που μπορούμε να μεταφέρουμε ηλεκτρονικά. Αυτό είναι σίγουρα πολύ άσχημο. Το μόνο θετικό που μπορεί να υπάρχει και σίγουρα αυτό θα το κρατήσουμε, είναι η δυνατότητα να έρθουμε σε επαφή με πολύ περισσότερο κόσμο. Δηλαδή, ενώ πριν κάποιος προκειμένου να παρακολουθήσει το φεστιβάλ, να δει ταινίες και να συναντήσει ανθρώπους θα έπρεπε να κάνει το ταξίδι για να έρθει μέχρι τον Πύργο ή ευρύτερα, εκεί όπου γίνονται οι προβολές στο νομό Ηλείας, τώρα μπορεί να έρθει σε επαφή μαζί μας –περιορισμένη έστω- από εκεί που βρίσκεται. Θα μας γνωρίσει, και πιστεύω πως του χρόνου που θα έχουν ανοίξει οι δρόμοι θα έρθει να μας βρει. Κι έτσι λοιπόν μπορούμε να εκμεταλλευτούμε αυτή την κακή συγκυρία τώρα, για να ανοίξουμε πιο μεγάλους δρόμους.
Ποιες στιγμές σας έχουν μείνει αξέχαστες αυτά τα 20 χρόνια της Camera Zizanio;
Τα 20 χρόνια είναι πάρα πολλές στιγμές. Μπορούμε να κοιτάμε στο παρελθόν και να θυμόμαστε ωραία πράγματα, αν και περάσαμε πολύ δύσκολες στιγμές προκειμένου να στηθεί αυτό το φεστιβάλ. Βέβαια, αυτά μένουνε πίσω και κρατάμε τα ωραία. Θέλω να ζω το τώρα και εμένα αυτό που με ικανοποιεί απόλυτα είναι όταν συναντώ όλα αυτά τα παιδιά που έχουν περάσει από το φεστιβάλ, που πλέον έχουν μεγαλώσει, έχουν ξεκινήσει νέες πορείες, είτε είναι στον καλλιτεχνικό χώρο ή γενικά στην ζωή, είναι πετυχημένα παιδιά. Και, θεωρούν, όπως λένε και οι ίδιοι, την παρουσία τους στο φεστιβάλ ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής τους. Αυτό είναι το πιο συγκινητικό από όλα, και μπορεί να πει κανείς ότι είναι αυτό που μας δίνει δύναμη, σε εμάς τους μεγαλύτερους κυρίως, να συνεχίσουμε ακόμα αυτήν την προσπάθεια και να κερδίσουμε και νέα παιδιά γιατί είναι γνωστό ότι το φεστιβάλ αυτό δεν γίνεται με λίγους ανθρώπους, γίνεται με πολλούς και η πιο σημαντική συνεισφορά είναι αυτή των ίδιων των παιδιών. Των νέων που είναι ακόμα εκεί, αυτών που έχουν φύγει αλλά ξαναγυρίζουν πίσω. Και αυτό κάνει το φεστιβάλ κάθε χρόνο και μεγαλύτερο. Γιατί, συσσωρεύει δυνάμεις, δεν επαναλαμβάνεται το ίδιο, αλλά μεγαλώνει. Αυτό είναι το πιο ουσιαστικό στοιχείο, πιστεύω, από το φεστιβάλ, ένα φεστιβάλ το οποίο είναι πολύ διαφορετικό από τα υπόλοιπα. Στα άλλα φεστιβάλ, υπάρχει ένας ορισμένος αριθμός ταινιών, υπάρχουν κινηματογραφικές αίθουσες και οι άνθρωποι πηγαίνουν και βλέπουν τις ταινίες. Το δικό μας το φεστιβάλ είναι πιο πολύ ανθρωποκεντρικό. Συναντιόμαστε στις αίθουσες αλλά συναντιόμαστε και στους δρόμους, στα καφέ, σε χώρους διασκέδασης ή οπουδήποτε αλλού. Έτσι λοιπόν, η σχέση που αναπτύσσουμε είναι πολύ πιο ευρύτερη. Είναι μία σχέση ζωής και αυτό είναι το μεγάλο μας κέρδος και ελπίζουμε ότι θα συνεχίσει για πολλά χρόνια ακόμα.
Αυτό που θα ήθελα να συμπληρώσω και αυτό που με συγκινεί είναι η δικιά σας η παρουσία, γιατί δείχνει ότι υπάρχουν δυνάμεις σε αυτήν την κοινωνία που θέλουν να προχωρήσουν. Δηλαδή, ενώ αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες στο να οργανώσουμε δράσεις διαδικτυακά, αυτές που κάναμε ζωντανά, κάποια εργαστήρια τα οποία είναι πολύ δύσκολα, όπως το daily news και το mythos project το οποίο είναι μοναδικό στον κόσμο, το πολυεθνικό κινηματογραφικό εργαστήριο, το μακροβιότερο στην Ευρώπη, μάλιστα συμπληρώνει 10 χρόνια φέτος, έχει επέτειο κι αυτό. Είναι σίγουρα πολύ δύσκολο να γίνει χωρίς την φυσική παρουσία των παιδιών. Παρόλα αυτά, υπάρχει μεγάλη διάθεση από τα νέα παιδιά να το συνεχίσουν παρά τις δυσκολίες. Έτσι λοιπόν, αυτή τη στιγμή και το daily news θα βγει στον αέρα με μία διαφορετική μορφή, αλλά και το mythos project μου έκανε εντύπωση ότι υπάρχουν 50 παιδιά από όλο τον κόσμο που έχουν δηλώσει συμμετοχή σε αυτό. Ανέλπιστο, αλλά και πάρα πολύ ενθαρρυντικό για το μέλλον. Οι νέες δυνάμεις είναι εδώ και μπορούν να μας σπρώξουν να πάμε πιο μπροστά!
