Γράφει η Γιαγιά με το ένα Δόντι.

Συνέχεια από το προηγούμενο.
Η πεταλούδα ανέβηκε στο κίτρινο αερόστατο και  ξεκίνησε η πτήση για τη φάρμα των παραμυθιών. Με μουσική υπόκρουση από τη θιβετιανή μπαλάντα απολάμβανε το ταξίδι και παρατηρούσε τα αξιοθέατα. Δεν ήταν όμως πάντα γραφική η θέα. Κάπου ξεπρόβαλαν και θλιβερές  εικόνες όπως τα ερείπια της πολιτείας που η πυρκαγιά της Τίντρα  είχε καταστρέψει το περασμένο καλοκαίρι. Μαύρισε η σκέψη της για λίγο αλλά δεν ήθελε να αποσπαστεί από τον στόχο της.
Έφτασαν επιτέλους στη φάρμα και προσγειώθηκαν ομαλά. Την υποδέχθηκαν εγκάρδια οι κούκλες από σκουπίδια και την τράταραν γύρη από αρωματικά φυτά που καλλιεργούσαν. Λίγα βήματα απόσταση την χώριζαν από την σπίτι της κότας, που τα όνειρα της ήταν χρησμοί για τα μελλούμενα και ο αφυπνιστής  τα αποκωδικοποιούσε.
Με σεμνό πετάρισμα εισήλθε στο βωμό με την επιγραφή «δεν είδα, δεν ξέρω» ελπίζοντας να είχε δει κάτι το πτηνό και υπέβαλλε το ερώτημα της: «Πως θα έβγαινε εφημερίδα χωρίς χαρτί;» Ο αφυπνιστής άνοιξε τα κιτάπια του και είπε: «Έχετε στα χέρια σας όπλο την τεχνολογία. Αξιοποιήστε την. Διαδώστε τις ιδέες έτσι. Με το λίγο χαρτί που σώθηκε βγάλτε ένα φύλλο. Προσωρινά όμως, μόνο για φέτος. Αρχίστε από τώρα να διεκδικείτε, να απαιτείτε χαρτί. Να μοιράζονται τα φύλλα, χειροπιαστή απόδειξη ότι τα ζιζάνια γράφουν, σκέφτονται, κάνουν κριτικές, παίρνουν συνεντεύξεις, σκιτσάρουν….»
Η πεταλούδα βρήκε λογική την απάντηση της κότας και ετοιμάστηκε να επιστρέψει. Ανέβηκε στο κίτρινο αερόστατο συνοδευόμενη τώρα από το ροκ συγκρότημα του χωριού και σε λίγο έφτασαν στον Απόλλωνα, προλαβαίνοντας την τελευταία προβολή.
Τέλος.

Επισκεφτείτε το blog των παιδιών zizanionews.wordpress.com για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα