Οι φωτιές έσβησαν μα οι εθελοντές παραμένουν στις επάλξεις γιατί οι ανάγκες των πυρόπληκτων δε σταματούν

Συνέντευξη στην Ηρώ Ρήγα

Ο Χρήστος Λιακόπουλος δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Ένας άνθρωπος με καταγωγή από την Αμαλιάδα μεν, αλλά «όπου γης και πατρίς» και κρυμμένος κάτω από κάθε πέτρα που έχει γραμμένες τις λέξεις «ανάγκη για βοήθεια!». Αρχικά στο LM Village στη Μυρσίνη Ηλείας, όπου μαζί με άλλους εθελοντές βοήθησαν να στηθεί η δομή και σε ό,τι άλλο χρειάζονταν οι πρόσφυγες. Έπειτα στην Μόρια, που έζησε από κοντά το δράμα των προσφύγων στη δομή φιλοξενίας τους στη Λέσβο και τώρα πάλι πλάι στους ανθρώπους που έδωσαν μάχη με τις φωτιές με παντοίους τρόπους και κυρίως με την Κοινωνική Κουζίνα που καθημερινά με τη συμμετοχή πολλών εθελοντών μαγειρεύουν ζεστό και φρέσκο φαγητό για τους πυρόπληκτους της Ηλείας.

Πότε ξεκίνησες να συμμετέχεις στην Κοινωνική Κουζίνα Ο Άλλος Άνθρωπος;

Τον Κωνσταντίνο Πολυχρονόπουλο και την Κοινωνική Κουζίνα τον έβλεπα από την τηλεόραση και τον θαύμαζα για την αμεσότητα που έδειχνε. Από κοντά τον γνώρισα στη Λέσβο το 2016, που είχε δημιουργήσει μια ομάδα εθελοντών που μαγείρευαν φαγητό για όλους τους Ανθρώπους. Στη Λέσβο πήγα οικονομικός μετανάστης και εργάστηκα – προσέφερα στο ΚΥΤ Μόριας και όπου υπήρχε ανάγκη. Αμέσως εντάχθηκα στην ομάδα των εθελοντών και κάθε Σάββατο, γιορτές και εκδηλώσεις μαγειρεύαμε φαγητό και το προσφέραμε σε όλους.

Πώς ο κόσμος αντιλαμβάνεται την Κοινωνική Κουζίνα και τι συμπεριφορές έχετε δεχτεί;

Η κοινωνία μας  την αγκάλιασε γιατί δεν ήταν μόνο η προσφορά του φαγητού, αλλά η αμεσότητα και η επαφή. Τρώγαμε κι εμείς μαζί τους, μιλούσαμε, ακούγαμε. Η συμμετοχή είναι το κλειδί. Η κοινωνική κουζίνα έχει απήχηση παντού. Χρόνια τώρα και σε πολλές πόλεις. Η τοπική κοινωνία τότε ήταν δίπλα μας. Ακόμα και τώρα που τα πράγματα είναι δυσκολότερα και διαφορετικά. Οι επιχειρήσεις, οι ιδιώτες και επαγγελματίες μας προσέφεραν καθημερινά ό,τι χρειαζόμαστε για την παρασκευή του φαγητού που γινόταν μαζί με τους πολίτες.

Πόσο διαφορετικό είναι να ενισχύεις ανθρώπους την ώρα της έκτακτης συνθήκης, όπως αυτοί που φτάνουν σε έναν ξένο τόπο έχοντας χάσει τα πάντα ή αυτή της φωτιάς;

Αυτή είναι η επιτυχία της Κοινωνικής Κουζίνας. Εκεί που οι Άνθρωποι έχουν άμεση ανάγκη για μια μερίδα φαγητού καθώς φεύγουν από τα σπίτια τους για να γλυτώσουν από τον κίνδυνο. Ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος έχει δημιουργήσει ένα δίκτυο εθελοντών, έχει τη δύναμη την ψυχική και όπου χρειαστεί ανάγκη δίνει το παρών. Δεν θέλω να οικειοποιηθώ τίποτα. Είμαι σε καθημερινή επαφή μαζί του. Μόλις έμαθε για την πυρκαγιά έστειλε μηνύματα παντού, άλλωστε υπάρχει μια διαδικτυακή ομάδα, πήρε τηλέφωνα και όλο αυτό οργανώθηκε άμεσα.

Πες μας λίγο για την ανταπόκριση του κόσμου στις φωτιές…

Πραγματικά δεν περίμενα τέτοια ανταπόκριση για προσφορά. Δεκάδες νέα παιδιά ήρθαν από την πρώτη μέρα στον χώρο που μαγειρεύαμε. Έστησαν τους πάγκους, έπλυναν και έκοψαν τα λαχανικά, βοήθησαν στην παρασκευή του φαγητού, το συσκεύασαν, και μετά καθάρισαν τα σκεύη. Με ένα χαμόγελο, με τέτοια θέληση που έμεινα έκπληκτος! Αξίζει πολλά συγχαρητήρια και ο Άνθρωπος με κεφαλαίο, ο Νίκος Τσαγρής που τρεις μέρες προσέφερε τον χώρο του, και ό,τι άλλο χρειάστηκε. Και πολύς άλλος κόσμος που στάθηκε πλάι στους πληγέντες…

Τι υποστήριξη χρειάζεστε από την κοινωνία; Πώς συγκεντρώνετε τα υλικά; Πόσο δύσκολο είναι να στηθεί όλο αυτό;

Οι ανάγκες είναι τεράστιες. Οι αποθήκες αδειάζουν γρήγορα. Ευτυχώς ακόμα υπάρχουν επιχειρήσεις, άνθρωποι απλοί που καθημερινά προσφέρουν αγαθά. Υπάρχει κι ένας τραπεζικός λογαριασμός και Paypal που κάποιοι μπορεί να καταθέσουν από το περίσσευμά τους:

PayPal Account: https://www.paypal.me/oallosanthropos

ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ  084/609402-35 και IBAN GR7801100840000008460940235 Παναγούλα Πολυχρονοπούλου  του Μιχαήλ SWIFT / BIC: ETHNGRAA.

Πώς μπορούμε να διατηρήσουμε ζωντανή την δράση σας και με το πέρας της έκτακτης ανάγκης;

Γίνονται και εκδηλώσεις, που τώρα βέβαια με την πανδημία γίνονται μόνο διαδικτυακά, όπου η ενίσχυση είναι το εισιτήριο. Δηλαδή συλλογή τροφίμων και αγαθών. Άλλωστε κι εγώ το 2017 όταν η αποθήκη της κοινωνικής κουζίνας Μυτιλήνης είχε αδειάσει, διοργάνωσα ένα μουσικό δρώμενο και οι προσφορές των ανθρώπων ξεπέρασαν τις προσδοκίες μας. Κάτι τέτοιο σχεδιάζω να γίνει και στην Αμαλιάδα, αν το επιτρέψουν οι συνθήκες της πανδημίας.

Ποιες άλλες κοινωνικές ομάδες στηρίζετε;

Δεν υπάρχει διαχωρισμός. Όποιος έχει ανάγκη οτιδήποτε θα είμαστε δίπλα του! Δυστυχώς οι ανάγκες είναι μεγάλες. Οι έκτακτες περιπτώσεις έχουν γίνει σχεδόν μόνιμες. Η καθημερινότητα ολοένα δυσκολεύει ακόμα και την επιβίωση. Η Αλληλεγγύη είναι το όπλο μας! Ας συνεχίσουμε να προσφέρουμε, να είμαστε πάντα δίπλα στους Ανθρώπους, όχι μόνο στις έκτακτες ανάγκες, αλλά και στην καθημερινότητα. Να ενισχύσουμε το έργο της Κοινωνικής Κουζίνας και να συμμετάσχουμε!

Ποια τα μελλοντικά σου σχέδια Χρήστο;

Εργασία και προσφορά σε μια μικρή δομή με προσφυγόπουλα στην Αθήνα.

Σε ευχαριστώ πολύ Χρήστο! Καλή συνέχεια στο έργο σου!!

Ευχαριστώ και εσένα προσωπικά και την εφημερίδα για την αμέριστη συμπαράσταση!