Tα μέτρα προστασίας ώστε να αποφευχθεί η εξάπλωση του κορωνοϊού, αλλά και η ατομική μας ευθύνη απέναντι στο κοινό καλό, επιβάλλουν να μείνουμε στο σπίτι και να αποφεύγουμε τις άσκοπες μετακινήσεις. Αυτός όμως δεν είναι λόγος να εγκαταλείψουμε τον εαυτό μας και όσα αγαπάμε, όπως το διάβασμα και το σινεμά! Η «Πρωινή» σε  συνεργασία με τα βιβλιοπωλεία ΚΟΡΚΟΛΗΣ και LEXIS σας προτείνει ξεχωριστά βιβλία για ανάγνωση.

Το    προτείνει:

«Σκέψεις για την αναγκαιότητα της αγάπης»

Συγγραφέας: Δήμου Νίκος / Εκδόσεις Πατάκη

Σύνοψη

«Ρωτάμε συνεχώς για το νόημα. Ίσως το λάθος μας να είναι στο ίδιο το ερώτημα. Ίσως δεν πρέπει να ζητάμε νόημα, αλλά να δίνουμε νόημα».

Οι Σκέψεις για την αναγκαιότητα της αγάπης είναι ένα βιβλίο που έχει αγαπηθεί, από το 1974 που πρωτοεκδόθηκε, επειδή προσπαθεί να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στην αγάπη, στη ζωή και στον θάνατο. Αυτοί είναι οι τρεις παίκτες που γεμίζουν τη ζωή ευτυχία, αγωνία και πόνο.

Κανείς δεν αντέχει την απουσία της αγάπης, αλλά πόσοι και πόσο αντέχουν την παρουσία της;

«… Μία προσωπικότητα που έχει διακριθεί σε όλα τα είδη του γραπτού λόγου (δοκίμιο, πεζογραφία, ποίηση, σάτιρα, κριτική, αφορισμοί, επιφυλλιδογραφία) αλλά επίσης στη φωτογραφία και στη διαφήμιση. Ο Νίκος Δήμου είναι ένας πνευματικός δεκαθλητής, από τους ελάχιστους σήμερα, όχι μόνο στον τόπο μας, αλλά και παγκοσμίως. Όπως οι δεκαθλητές του στίβου δεν έχει την κορυφαία επίδοση σε κάθε αγώνισμα (αν και σε μερικά την έχει), είναι όμως ο πιο ολοκληρωμένος τύπος πνευματικού αθλητή. Πολύ λίγοι μπορούν να τον συναγωνιστούν στη διαύγεια και στην κομψότητα του ύφους ή στην επιγραμματική μεστότητα των διατυπώσεών του.

Σχεδόν αναπόφευκτα άργησε να αναγνωριστεί στον πνευματικό χώρο και ως έναν βαθμό παραμένει αμφιλεγόμενος. Μία αιτία είναι η ειρωνική αλλά σφοδρή κριτική του σε γνωρίσματα του νεοελληνικού χαρακτήρα που οι περισσότεροι εξιδανικεύουν (του δόθηκε γι’ αυτό ο τίτλος του ανθέλληνα τον οποίο αναδέχτηκε πρόθυμα για να τον γελοιοποιήσει). Μια άλλη αιτία είναι η κολοσσιαία μόρφωσή του, τα πολλά ταλέντα του και η επιτυχία του όπου τα εφάρμοσε: στην Ελλάδα, όπως έχουν πιστοποιήσει υπεύθυνα υπουργικά χείλη, η αριστεία γεννάει φθόνο. […] Αλλά η αντίσταση της κατεστημένης διανόησης σε διάνοιες όπως ο Νίκος Δήμου μάλλον επιβεβαιώνει την αξία τους παρά την κάνει αμφίβολη.

Τη φήμη του την οφείλει κυρίως στο πασίγνωστο “Η δυστυχία του να είσαι Έλληνας”, που όταν πρωτοκυκλοφόρησε, πριν από σαράντα χρόνια, διασκέδασε ή εξόργισε πολλούς ως ασεβής σάτιρα, αλλά η βαθύτερη αλήθεια των παρατηρήσεών του μόλις τα τελευταία χρόνια άρχισε να πλανάται ως υποψία στην κοινή συνείδηση. Ο Νίκος Δήμου έχει δημοσιεύσει όμως σημαντικότερα βιβλία όπως τα λαμπρά φιλοσοφικά δοκίμια “Ο Έλληνας Βούδδας” και “Το απόλυτο και το τάβλι” ή το μοναδικό “Το φως των Ελλήνων”, που παντρεύει φιλοσοφία, ποίηση, αφορισμό και φωτογραφία σε μία εκπληκτική σύνθεση».

Δημοσθένης Κούρτοβικ, «Μία πολυδύναμη διάνοια», Τα Νέα 26.9.15

Το Βιβλιοπωλείο  προτείνει:

«ΝΟΥΡΙΝ. Η νύχτα που φώτισε τη μέρα»

Συγγραφέας: Τζιρίτα Μαρία / Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Σύνοψη

Είδε τον εαυτό της στους ξερότοπους της Αιθιοπίας, να τρέχει και να ψάχνει απελπισμένη τα μωρά της. Γύρω της υπήρχαν δεκάδες μελαμψά παιδάκια, μα εκείνη τα προσπερνούσε γυρεύοντας τα δικά της. Ξαφνικά τα είδε. Ήταν βέβαιη πως ήταν τα δικά της παιδιά, το ένιωσε τη στιγμή που τα αντίκρυσε και μια άγρια χαρά πλημμύρισε την καρδιά της. Έτρεξε κοντά τους να τ’ αγκαλιάσει, μα εκείνα απομακρύνονταν. Την έπιασε πανικός. Κάθισε απογοητευμένη στον κορμό του δέντρου κι άρχισε να κλαίει. Τότε το μεγαλύτερο κοριτσάκι τής μίλησε. “Μην κλαις, μαμά, και μη στεναχωριέσαι. Υπάρχει εδώ ένα κοριτσάκι που σε περιμένει. Αυτό θα είναι το παιδί σου κι εσύ η μαμά του. Και θα είστε πολύ ευτυχισμένες και οι δυο. Η ζωή σου θα γεμίσει φως. Φως από τα μάτια της και την καρδιά της”. Ένα βιβλίο που μιλά για τη διαφορετικότητα, για την αδικία μα και για τη δύναμη της αγάπης. Ένα ταξίδι από τη Σύρο στην Αιθιοπία, γεμάτο δυνατό έρωτα, περιπέτεια, αγωνία και συγκίνηση. Η προσπάθεια δύο ανθρώπων να αποδείξουν πως η αγάπη μπορεί να νικήσει τα πάντα, ακόμα και τον κοινωνικό ρατσισμό. Άραγε θα τα καταφέρουν;