Αυτοδιοικητικές εκλογές και χρήσιμες οδηγίες προς ναυτιλομμενους
Ο λαός δεν το έχει καταλάβει ακόμα και η αλήθεια είναι πως δεν μπορείς να τον κατηγορήσεις γι’ αυτό. Τις περισσότερες φορές οι λαοί ακολουθούν τα κελεύσματα της πολιτικής, παρά το γεγονός ότι η ίδια η πολιτική, σε όλες τις δυτικού τύπου δημοκρατικές της εκφάνσεις, προκύπτει και εντέλει νομιμοποιείται από την λαϊκή εντολή και βούληση. Συνιστά ως εκ τούτου ευμεγέθη παραδοξότητα όποτε οι πολιτικοί δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν την πραγματικότητα, έτσι όπως αυτή διαμορφώνεται από τα ψηφισμένα νομοθετήματα.
Δεν υπάρχει ίσως πιο εύστοχο παράδειγμα από τον «Κλεισθένη Ι», το νέο εκλογικό σύστημα το οποίο κάνει μεταξύ άλλων ό,τι και ο νέος εκλογικός νόμος για τις βουλευτικές εκλογές: απλή αναλογική και στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Επί της ουσίας όμως δεν πρόκειται απλώς για μία ρύθμιση, έστω κρίσιμη, σε σχέση με τον τρόπο ανάδειξης και την αποτύπωση ισχύος στα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια, αλλά για μία μεταρρύθμιση η οποία υποτίθεται ότι στοχεύει στην αλλαγή του τρόπου με τον οποίο λαμβάνονται οι αποφάσεις στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Η λέξη κλειδί εδώ είναι η «συναίνεση», μία λέξη η οποία ιδιαίτερα αυτές τις μέρες, με την δημόσια συζήτηση όσο και με την κοινοβουλευτική διαδικασία για την συνταγματική αναθεώρηση, έχει καταστεί εξαιρετικά επίκαιρη. Δύσκολος όρος για τους εν Ελλάδι πολιτευτές και την κουλτούρα της εγχώριας πολιτικής τάξης. Για δεκαετίες ολόκληρες το πολιτικό προσωπικό στο σύνολο του, από τον κοινοτάρχη μέχρι τον πρωθυπουργό, πορεύτηκε με όχημα την αντιπαράθεση, με σκοπό την δημιουργία πόλωσης και κατ’ επέκταση την μέγιστη δυνατή συσπείρωση της εκάστοτε κομματικής βάσης. Αλλά σε κάθε περίπτωση, η επίτευξη ευρύτερων συναινέσεων στα υψηλά κλιμάκια της εξουσίας είναι εκ των πραγμάτων μία δύσκολη υπόθεση, διότι είναι άλλα τα μεγέθη και καθολικά-καθοριστικά τα διακυβεύματα. Στο χωριό όμως, τις περισσότερες φορές το τοπικό κοινό καλό είναι ξεκάθαρο και σχετικά αδιαμφισβήτητο. Και όπως μάλιστα αποδεικνύει και το πρόσφατο παρελθόν, όποτε ο νομός ενώθηκε πέρα και πάνω από κόμματα και προσωπικές στρατηγικές, διεκδίκησε με πολύ μεγαλύτερες αξιώσεις αυτό το οποίο δικαιούται.
Ακριβώς γι’ αυτό ξαφνιάζομαι και παραξενεύομαι σφόδρα όταν και στο μικρό μας χωριό ακούω πότε πότε αλαλαγμούς και τύμπανα πολέμου να αντηχούν από μακριά. Ματαιοπονούν όσοι πιστεύουν ότι έτσι θα είναι τα πράγματα και αυτή τη φορά. Στην πραγματικότητα, όσο νωρίτερα το αντιληφθούν και υιοθετήσουν μία αντίστοιχη στάση, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχουν να είναι παρόντες στην επόμενη μέρα και δεν εννοώ (μόνο) την επομένη των εκλογών. Οι εποχές όπου οι δήμαρχοι και περιφερειάρχες αποφάσιζαν και διέταζαν έχει ήδη παρέλθει. Πλέον προτού πράξουν το οτιδήποτε θα πρέπει να ρωτάνε πρώτα τον… Κλεισθένη. Αργά ή γρήγορα θα το καταλάβουν.
Υγ. Επίσης ελπίζω αυτή την φορά ο ελεγκτής νομιμότητας να υπάρξει και στην πραγματική ζωή κι όχι μόνο στα χαρτιά. Ούτε αυτό θα αρέσει σε πολλούς αλλά τι να κάνουμε…
