Ναι, ρε παιδιά, ας πάρουν οι ασφαλιστικές την επικουρική ασφάλιση, τι μπορεί να πάει στραβά;
Θα μου πεις,το να επιθυμεί κανείς διακαώς να περάσουν από τα χέρια των ασφαλιστικώνεταιριών 75 δισ. σε 25 χρόνια, είναι πολύ μεγάλη μπιζνα για να πειστεί ένας λογικός άνθρωπος ότι όλο αυτό γίνεται για το καλό μας.
Ύστερα είναι το κόστος της μετάβασης. Οι νέοι ασφαλισμένοι δεν θα καταβάλλουν πλέον εισφορές στο ταμείο από το οποίο πληρώνονται οι παλιότεροι τις επικουρικές τους, άρα κάποιος άλλος θα πρέπει να τις πληρώσει. Μαντέψτε εσείς ποιος θα πληρώσει τη λυπητερή.
Παίρνουν οι ασφαλιστικές την επικουρική ασφάλιση και τα κέρδη, και το κόστος το αφήνουν να το πληρώσουμε εμείς. Περίπου 50 δις. Καλό ε. Αυτές είναι μεταρρυθμίσεις. Όχι παίζουμε
Θα έχει τελειώσει πια η ασφάλιση όπως την ξέραμε. Θα υπάρχει μια κύρια σύνταξη πείνας,και ο επικουρικός πυλώνας, που θα τον έχουν οι ασφαλιστικές.
Έτσι, ο εργαζόμενος θα παίρνει σύνταξη που θα αναλογεί μόνο στις εισφορές που θα μπορέσει να καταβάλλει κατά τη διάρκεια του εργασιακού του βίου. Ο γνωστός «ατομικός κουμπαράς». Γι αυτό λέει ο Κυριάκος ότι πρέπει να είμαστε εργατικοί, δουλειά άμα λάχει εφτά μέρες τη βδομάδα και με κουλτούρα αποταμίευσης.
Άλλωστε οι εισφορές των ασφαλισμένων, εκτός από τον «ατομικό τους κουμπαρά», θα πρέπει να τροφοδοτούν και τον κουμπαρά της ασφαλιστικής, υπό μορφή «κόστους διαχείρισης». Τι είναι ο κάβουρας τι είναι το ζουμί του δηλαδή. Άρα, θα είναι και από ‘κει μειωμένη η σύνταξη.
Και βασικά θα εξηγήσει κάποιος στους ασφαλισμένους ότι εκεί που θα βάλουν τις εισφορές όλου του εργασιακού τους βίου θα έχει και τα σχετικά ρίσκα;
Ότι υπάρχει η πιθανότητα να έρθουν να σου πουν “ξέρετε, τα λεφτά που πληρώνατε μια ζωή χάθηκαν”;
Ξέρετε πώς είναι αυτά. Πότε καταρρέει μια τράπεζα στα νησιά τρέχαγύρευε, πότε έβαλε χέρι στο ταμείο ασύστολα ο κος Γενικός και πτωχεύσαμε, – έτσι είναι άμα παίρνεις ρίσκα.
Πες όμως και δεν γίνονται όλα αυτά. Το ότι οι ασφαλιστικές κοιτάνε να σου επιστρέψουν όσο το δυνατόν λιγότερα και συνήθως σου βγάζουν κάτι όρους σε ψιλά γράμματα δεν το έχει ξανακούσει κανείς;
Πρέπει να σκεφτούμε και άλλα ενδεχόμενα. Π.χ να περάσεις τα 80 κάτι,-αν θέλει ο Μεγαλοδύναμος -και να σου πουν ξαφνικά “ξέρετε, η κεφαλαιοποίησή σας τελείωσε, ό,τι πήρατε πήρατε, ευχαριστούμε και καλή συνέχεια”.
Και να σου λένε ότι ζεις περισσότερο από το επιτρεπτό και επιβαρύνεις τις συντάξεις των άλλων.
Αυτά σε ό,τι αφορά το συνταξιοδοτικό. Διότι αν πάρουν οι ασφαλιστικές και την περίθαλψη, τότε κλάψτα Χαράλαμπε.
Καταλάβατε τώρα γιατί δεν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος για φοροαπαλλαγές εδώ και τώρα, και γιατί ότι όλα θα γίνουν σε… βάθος χρόνου;
Διότι τα 50 δισ. του κόστους μετάβασης είναι ένα Μνημόνιο μόνα τους. Άντε βρε και καλά σπερνά…
