Μία ωδή στον υπουργό με το μεγάλο όνομα
Μερικοί άνθρωποι προορίζονται για μεγάλα πράγματα. Από την πρώτη στιγμή που γεννιούνται, είναι σχεδόν βέβαιο πως θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο. Όχι γιατί είναι γραμμένο στ’ άστρα, ούτε στα γονίδια, αλλά στα βιβλία του ληξιαρχείου. Τέτοια ακριβώς είναι η περίπτωση του υπουργού Υποδομών και Μεταφορών, Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο οποίος προτού καλά καλά αναλάβει τα καθήκοντά του, βάλθηκε να μας καταπλήξει με τις αν μη τι άλλο αξιοπρόσεκτες πρωτοβουλίες του και πράγματι, σε ό,τι μας αφορά ως Ηλείους, έχει πετύχει ήδη να τραβήξει την προσοχή μας, με την διαφορά ότι αυτό δεν είναι απαραίτητα καλό για τον ίδιο.
Βλέπετε κάποιοι απ’ αυτούς τους τάχα γαλαζοαίματους της πολιτικής, που μεγάλωσαν στα βλαχομπαρόκ τζάκια του Κολωνακίου, μας περνούν για «βλάχους». Εντάξει, μπορεί να μην διεκδικούμε και τα πρωτεία της συλλογικής θεσμικά ευφυίας, αλλά μια φορά βλάκες δεν είμαστε. Γράφτηκε στον τύπο τις προηγούμενες ημέρες ότι ο υπουργός «μιλάει με τους Ευρωπαίους» για το έργο. Κανένα πρόβλημα. Είναι ωραίες για τουρισμό οι Βρυξέλλες αυτήν την εποχή του χρόνου, και βέβαια η πρωτεύουσα του Βελγίου φιλοξενεί πάντα μερικά από τα καλύτερα εστιατόρια του κόσμου.
Πάντως, για δουλειά δεν πήγε ο άνθρωπος. Αλλιώς τον προκαλούμε δημόσια να μας γνωστοποιήσει ποιους συνάντησε, για πόση ώρα, και κυρίως περί τίνος συζήτησαν. Αφού οι Επίτροποι ουσιαστικά δεν έχουν προλάβει ακόμα καλά καλά να εγκατασταθούν. Αλλά ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι είναι διαθέσιμοι, πιστεύει κανείς λογικός άνθρωπος πως θα καθίσουν να ασχοληθούν με ανοησίες; Το πολύ πολύ να τιναχθεί το πρότζεκτ στον αέρα.
Ίσως αυτή ακριβώς να είναι η κρυφή επιδίωξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο οποίος έχει αναμφίβολα μεγάλο όνομα, αλλά δύσκολα μπορεί να ισχυριστεί κανείς το ίδιο και για τιςπολιτικές του δεξιότητες. Χώρια που μετά το εξώδικο της Infrastrutture, αντιμετωπίζει σοβαρό ενδεχόμενο να βρεθεί στα δικαστήρια με την εταιρεία, όπου είναι βέβαιο πως θα ηττηθεί πανηγυρικά,εφόσον νομικά τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Επίσης, το επιχείρημα του υπουργού ότι δήθεν το έργο δεν θα ολοκληρωθεί εγκαίρως με κίνδυνο να χαθεί η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, όχι μόνο δεν πείθει κανέναν, αλλά κρίνεται πλέον και εξαιρετικά ύποπτη σε σχέση με την σκοπιμότητα την οποία ενδέχεται να υποκρύπτει. Πόσο μάλλον όταν το επίκεντρο αυτής της σκοπιμότητας έχει μπλεξίματα και ελέγχεται μέχρι σήμερα που μιλάμε από την δικαιοσύνη. Και ο νοών νοείτο…
Αλλά όπως είπα και στην αρχή, ακόμη κι αν σοβαρευτεί ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και συνεχιστεί κανονικά το έργο,το οποίο ήδη κατασκευάζεται, όπως είναι νομικά, πολιτικά και κυρίως ηθικά το σωστό,δεν θα χαθούμε. Τώρα που γνωριστήκαμε; Αμαρτία…
