Σε πολυτελές ρεστοράν των Βρυξελλών, ένας κομψός κύριος περιγράφει με αυτάρεσκο ύφος τη δραστηριότητά του ως λομπίστας. Απέναντί του μια κυρία τον ακούει να κοκορεύεται ότι εκπροσωπεί τα συμφέροντα πέντε πελατών του και εισπράττει για αυτές του τις υπηρεσίες το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 100 χιλιάδων ευρώ ετησίως. Μόνο που υπάρχει ένα πρόβλημα: Ο… υπερήφανος σερβιτόρος των ιδιωτικών ομίλων δεν είναι κάποιος επίσημος λομπίστας, αλλά ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας των αυστριακών συντηρητικών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κύριος Έρνστ Στράσερ. Η συνδαιτυμόνας του τον κατέγραψε με κρυφή κάμερα, με τη μαρτυρία του να αποτελεί στη συνέχεια μέρος του ντοκιμαντέρ “The Brussels Business”, στο οποίο διερευνήθηκε το 2013 το “μαύρο κουτί των Βρυξελλών” και το ποιοι πραγματικά βρίσκονται πίσω από κάθε νομοσχέδιο, ποιοι αναλαμβάνουν τη σχετική νομοθετική πρωτοβουλία. Στην περίπτωση του Στράσερ τα πράγματα ήταν απλά. Το Μάρτιο του 2011 ο αυστριακός ευρωβουλευτής αναγκάσθηκε να παραιτηθεί, καθώς απαγορεύεται σε ευρωβουλευτές το lobbying. Όμως, πόσο σίγουροι είμαστε ότι το δημόσιο συμφέρον κι όχι οι ιδέες των λόμπι είναι εκείνο που δίνει την κατεθυντήρια γραμμή στην ΕΕ;
Μ’ αυτές τις σκέψεις κατά νου, διαβάζω τα ρεπορτάζ σχετικά με την πρόσφατη φιλόδοξη απόφαση της Κομισιόν, μέσω της οποίας σχεδιάζεται η μετατροπή της Γηραιάς Ηπείρου σε ενεργειακά ουδέτερη ως το 2050, μειώνοντας βέβαια τους ρύπους στην ΕΕ, κατά 55% έως το 2030. “Είναι η αποστολή της γενιάς, είναι κάτι που κλήρωσε σε εμάς, αλλά θα το κάνουμε όχι μόνο για τα παιδιά, αλλά κα για τα εγγόνια μας”, δήλωσε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κ. Φον ντερ Λάιεν, λίγες ώρες πριν η κλιματική κρίση, αλλά και oι απαρχαιωμένες υποδομές χτυπήσουν την πόρτα της Γερμανίας και των Κάτω Χωρών.
Άραγε, αυτή τη φορά η Κομισιόν αποφάσισε να τα βάλει με τα οργανωμένα συμφέροντα που κατοικοεδρεύουν στα φουαγιέ των Βρυξελλών και αποτελούν κράτος εν κράτη; Πριν απαντήσουμε στο ερώτημα, ας κρατήσουμε στα “highlight” τις έντονες αντιδράσεις που προκλήθηκαν στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας, αλλά και τις διαμαρτυρίες των εφοπλιστών.
