Τους τελευταίους (πολλούς) μήνες, βρίσκεται σε εξέλιξη ένας αφανής πόλεμος, ο οποίος είναι από πολλές απόψεις ιδιαίτερος. Πρώτα και κύρια διότι εκείνοι οι οποίοι τον προκάλεσαν, είναι αυτοί που σήμερα δίνουν αγώνα για να επιβιώσουν επικοινωνιακά, πολιτικά και θεσμικά, εφόσον το πεδίο της μάχης υπερβαίνει τον χώρο της πολιτικής. Τον προκάλεσαν γιατί πίστεψαν προφανώς ότι μπορούν να τον κερδίσουν. Όχι επειδή υπερτερούσαν υλικά, αλλά ηθικά, επειδή είχαν το δίκαιο με το μέρος τους.
Μάλλον δεν διδάχθηκαν αρκετά από το πρόσφατο παρελθόν, όπου αποδείχθηκε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το δίκαιο συνιστά κατεξοχήν όπλο στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα και όχι στους δαιδαλώδεις διαδρόμους της εξουσίας. Επιπλέον, δεν περίμεναν μάλλον ούτε την λυσσαλέα αντίσταση της άλλης πλευράς. Σε τούτο τουλάχιστον, μπορείς να τους καταλάβεις γιατί θέλει περίσσευμα θράσους να μιλάς για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου και μάλιστα να κατηγορείς μαινόμενος τους αντιπάλους σου ενώ έχεις εμφανώς λερωμένη την φωλιά σου.
Και τούτοι οι άνθρωποι είναι πέρα για πέρα κρεμασμένοι. Πήγαιναν οι βαλίτσες με τα μωβ, τα κίτρινα και τα πράσινα χαρτονομίσματα βόλτες, πέρα δώθε. Πλέον οι άνθρωποι των φαρμακευτικών βγαίνουν και τα λένε ανοιχτά, στο παρασκήνιο πάντα… Ένα σκασμό λεφτά τους ακουμπούσαν και οι άλλοι ζητούσαν παραπάνω! Οι εθνοσωτήρες! Αυτοί που θα έσωζαν την χώρα και την έριξαν στα βράχια, τα έπαιρναν από παντού! Πρέπει να έχεις πραγματικά θράσος και αυτοί σίγουρα έχουν. Όχι μόνο οι άμεσα εμπλεκόμενοι αλλά και ο αξιότιμος περίγυρος. Όλοι συνένοχοι στο ψέμα. Κανένα πρόβλημα. Έτσι χτίστηκαν μερικές από τις μεγαλύτερες καριέρες.
Πάντως σου κάνει φοβερή εντύπωση το συγκεκριμένο φαινόμενο. Εκείνο πάλι που δεν θα σου κάνει καμία εντύπωση, θα είναι η κατάληξη της υπόθεσης. Δεν υπάρχουν σύννεφα εδώ για να πέσεις. Ήδη η υπόθεση ή πιο σωστά οι υποθέσεις προετοιμάζονται, και όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, οι κατάλληλοι άνθρωποι θα φροντίσουν να θαφτούν στο κατάλληλο σημείο: Στο αρχείο.
Είναι μία διαδικασία η οποία απαιτεί επιδεξιότητα και τεχνογνωσία. Όλα αυτά σημαίνουν ότι ο πόλεμος κατά της διαφθοράς χάθηκε, κι ας μην έχει τελειώσει ακόμα η μάχη. Ό,τι ήταν να γίνει, έπρεπε να έχει γίνει μια ώρα αρχύτερα. Ίσως θα πρέπει τελικά να το πάρουμε απόφαση και να καληνυχτίσουμε οριστικά τον Κεμάλ. Δεν είμαι καθόλουβέβαιος για τον κόσμο, για την Ελλάδα όμωςφοβάμαι πως όντως δεν θα αλλάξει ποτέ.
