Τα διαδοχικά casus belli και η απάντηση της Ηλείας στον πόλεμο που κήρυξε η κυβέρνηση

Συνήθως o διεθνής διπλωματικός όρος «casus belli» αναφέρεται επί παντός γεγονότος ή συμβάντος, το οποίο δύναται να προκαλέσει πολεμική σύρραξη μεταξύ δύο κρατών. Στην περίπτωσή μας όμως, είναι η εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας εκείνη η οποία στρέφεται εναντίον μίας περιοχής, και τούτο δεν αμφισβητείται πλέον ούτε από την πλειονότητα των υποστηρικτών της στον τόπο. Με εξαίρεση λιγοστές τραγελαφικές περσόνες, οι οποίοι συνιστούν άλλωστε μια χούφτα από τους σκληρούς κομματικούς της γαλάζιας παράταξης, οι πάντες αρχίζουν να αντιλαμβάνονται και να παραδέχονται ανοιχτά ότι η Ηλεία βρίσκεται στο στόχαστρο της κυβέρνησης.

Ωστόσο αυτή δεν είναι η μοναδική παγκόσμια πρωτοτυπία που καταγράφεται από τότε που η ΝΔ ασκεί εξουσία, καθώς κατά τον ιστορικά επιβεβαιωμένο κανόνα, αρκεί μία αιτία προκειμένου να προκληθεί ένταση ή ακόμα και πόλεμος ανάμεσα σε δύο πλευρές. Εδώ δεν είναι ένα, δεν είναι δύο, αλλά τρία τα casus belli και μάλιστα διαδοχικά, δηλαδή μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Το πρώτο και κυριότερο, ήταν και παραμένει ο δρόμος. Κάποιοι δεν θέλησαν να καταλάβουν τότε, σύντομα όμως έφτασε από την πρωτεύουσα κι άλλο φιρμάνι για τα «πυροδάνεια». Και ενώ ακόμη ψαχνόμασταν να δούμε τι θα κάνουμε και πως θα αντιμετωπίσουμε δύο κυριολεκτικά ζωτικής σημασίας ζητήματα για την περιοχή, ακολούθησε σε ακόμα συντομότερο χρόνο (σα να ήταν έτοιμοι από καιρό ένα πράγμα), η απόφαση-σοκ για την τοπική κοινωνία της κ. Κεραμέως, με την οποία αναστέλλεται η λειτουργία όλων των νέων πανεπιστημιακών τμημάτων, αναμεσά τους και του ΤΕΦΑΑ Πύργου!

Καθίσταται λοιπόν σαφές ότι έχουμε περάσει σε μία νέα φάση στην συλλογική μας σχέση με την κεντρική εξουσία. Παλαιότερα πιστεύαμε αφελώς πως δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο από την εγκατάλειψη. Υπό το φως των πρόσφατων εξελίξεων είναι πασιφανές ότι υπάρχει και χειρότερο, και είναι η κήρυξη ανοιχτού πολέμου από την κυβέρνηση της ΝΔ στην Ηλεία, σα να επιθυμεί σφόδρα να τιμωρηθούν οι δύσμοιροι κάτοικοί της για τα ομολογουμένως χαμηλά εκλογικά ποσοστά της στην τοπική επικράτεια.

Το ανησυχητικό δεδομένο για το δικό μας στρατόπεδο είναι ότι προς ώρας βασιλεύει η σιωπή. Λες και οι «κυβερνητικοί» μας εκπρόσωποι κατάπιαν την γλώσσα τους! Μοναδική και παράλληλα θλιβερή εξαίρεση ανάμεσά τους, συνιστά η, επιτρέψτε μου την έκφραση, απολύτως γελοία ανακοίνωση της υπουργού Παιδείας μέσω της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος. Σύμφωνα πάντα με την ανακοίνωση, η κ. Κεραμέως «διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται περί κατάργησης των τμημάτων» και ότι «εφόσον τηρηθούν οι σχετικές ακαδημαϊκές προϋποθέσεις, θα δρομολογηθεί η έναρξη της λειτουργίας τους». Παρότι δεξιός, ο κ. Φαρμάκης ξεκινά με το αριστερό την θητεία του, και σύντομα θα κληθεί εκ των πραγμάτων να επιλέξει αν εκπροσωπεί την Δυτική Ελλάδα ή το κόμμα του. Κατά συνέπεια, δυστυχώς (και ευτυχώς), η μόνη θεσμική αρχή η οποία έχει δείξει έμπρακτα αντανακλαστικά και διάθεση να πολεμήσει σε όλα τα ανοιχτά μέτωπα, είναι ο δήμος Πύργου. Αλλά παρόλες τις συνεδριάσεις, τις κινητοποιήσεις και τα συλλαλητήρια, προς το παρόν στέκεται απελπιστικά μόνος απέναντι στην υπαρξιακή πλέον πρόκληση, την οποία αντιμετωπίζουμε συνολικά ως νομός.

Η Ηλεία δεν θέλει πόλεμο και δεν κάνει επίθεση, παρά μόνο αντίσταση. Και θα παλέψει με όλες της τις δυνάμεις, απλούστατα γιατί η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη δεν επιτρέπει άλλη εναλλακτική. Στο εξής, ως πρώτιστη πολιτική και ηθική προτεραιότητα κάθε Ηλείου πολίτη και πολιτικού τίθεται η ενεργή συμμετοχή του στην συλλογική πράξη αντίστασης. Κοντολογίς, να τους τρελάνουμε στην αντίσταση. Το διακύβευμα που έχει διαμορφωθεί για όλους τους Ηλείους  είναι αδυσώπητα απλό: Μαζί στεκόμαστε, χωρισμένοι πέφτουμε.

Ο  εκδότης