Το σημείωμα του εκδότη: Εδώ, Δυτικά της Λήθης

Απαντώντας στο επίμονο πρέσινγκ των δύο Ηλείων βουλευτών, Διονύση Καλαματιανού και Μιχάλη Κατρίνη,την περασμένη Παρασκευή στη Βουλή, ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Κώστας Καραμανλής, μας γνωστοποίησε ότι θα αποφασίσει για το μέλλει γενέσθαι σε σχέση με το έργο της Πατρών-Πύργου σε έξι μήνες.Ειλικρινά δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε την ακατανόητη στάση, την οποία έχει υιοθετήσει ο κ. υπουργός, ούτε βεβαίως μπορούμε να αποδεχθούμε την εικασία μιας αθώας εμμονής, όπως την εξέφρασε πρόσφατα ο γενικός διευθυντής έργων Ελλάδος της GDInfrastruttureκαι πρόεδρος της Μηχανικής Πρόδρομος Εμφιετζόγλου. Η ιστορία του πολύπαθου έργου αλλά και τα έργα και οι ημέρες της σημερινής κυβέρνησης, μας κάνουν πολύ πιο καχύποπτους.Και για να το πούμε απερίφραστα και δίχως την αξιοσημείωτη αβρότητα του κ. Εμφιετζόγλου, το γεγονός ότι ακριβά συμφέροντα λυσσομανούν για να αρπάξουν το έργο είναι πια ηλίου φαεινότερο –380 εκατομμύρια συν ΤΑ ΔΙΟΔΙΑ, μας κάνουν ένα διόλου ευκαταφρόνητο κίνητρο –.

Επιπροσθέτως, η νέα, πιο μακρόχρονη, παράταση την οποία έδωσε ο υπουργός στον εαυτό του, μόνο και μόνο για να αποφανθεί τι θέλει να κάνειτέλος πάντων, διαψεύδει πλέον πανηγυρικά και την εκπεφρασμένη βεβαιότητα του Κώστα Τζαβάρα, ο οποίος έχει ισχυριστεί ότι ο δρόμος θα κατασκευαστεί επί πρωθυπουργίας Μητσοτάκη. Στην αρχή, η καθυστέρηση θα κρατούσε υποτίθεται λίγες μόνο εβδομάδες, κατόπιν οι εβδομάδες έγιναν μήνες, σήμερα εξάμηνο, αύριο χρόνος, και κάπως έτσι ο καιρός κυλά χωρίς αποτέλεσμα και παράλληλα με τις γνωστές ολέθριες συνέπειεςγια τον τόπο.

Όχι βεβαίως ότι ο υπουργός ανησυχεί για όλα αυτά. Είναι πασιφανές ότι εσκεμμένα καθυστερεί οδηγώντας το πρότζεκτ –για να μεταχειριστώ και την ορολογία του–σε αδιέξοδο, όπως είναι εξίσου κατανοητό ότι έχει επενδύσει στην λήθη. Ωστόσο ο κ. Καραμανλής πλανάται πλάνην οικτράν, καθώς στην προκειμένη περίπτωση η λήθη αποτελεί εξαιρετικά κακό σύμβουλο.

Η παρεξήγηση οφείλεται στην εξής παραδοξότητα: Μπορεί εδώ κάτω, να βρισκόμαστε δυτικά της λήθης, υπό την έννοια ότι για χρόνια μας είχαν «ξεχάσει», αυτό όμως δεν σημαίνει ότι εμείς θα ξεχάσουμε το ίδιο εύκολα την στάση τους, απέναντι σε μία σειρά από ζωτικής σημασίας ζητήματα, και πόσο μάλλον τον δρόμο. Γιατί εδώ κ. υπουργέ, δυτικά της λήθης σας, οι άνθρωποι πλέον δεν ξεχνούν τόσο εύκολα, και παρά τις αντιξοότητες επιμένουν να ονειρεύονται ότι θα ξημερώσει μια μέρα, όπου αυτός ο δρόμος θα πάψει να αποτελεί μία εφιαλτική καθημερινότητα για τους Ηλείους και τους Αχαιούς, οι οποίοι εξακολουθούν να πληρώνουν βαρύ φόρο αίματος, αλλά ειδικά για την Ηλεία, μπορεί να αποτελέσει την λεωφόρο που θα μας βγάλει επιτέλους από το αδιέξοδο της απομόνωσης και τηςμιζέριας.

Αυτή η τελευταία είναι μία πτυχή στην οποία δεν γίνονται συχνά αναφορές καθώς φυσιολογικά, στην ιεραρχία των αναγκαιοτήτων, η ασφάλεια των ανθρώπινων ζωών ερχόταν δικαιωματικά πρώτη. Μόνο που με τους χειρισμούς της, η κεντρική εξουσία μας στερούσε επί σειρά ετών όχι μόνο την ζωή, αλλά και το δικαίωμα στη ζωή. Στ’ αλήθεια, πόσο μπορεί να αντέξει οικονομικά μία περιοχή, όταν δεν της παρέχονται τα στοιχειώδη εργαλεία ώστε να απελευθερώσει τις αναπτυξιακές της δυνατότητες; Όχι πολύ, αν και εμείς έχουμε δείξει αξιοθαύμαστη αντοχή και κουράγιο στις κακουχίες. Παρόλα αυτά δεν θα είναι υπερβολή να ειπωθεί ότι φτάνουμε σιγά σιγά στα όριά μας. Για πόσο καιρό ακόμη η Ηλεία θα παραμένει αποκλεισμένη από τον υπόλοιπο κόσμο; Για πόσο καιρό θα πεθαίνει σα νομός; Γι’ αυτό είναι ακόμα περισσότερο επιτακτική ανάγκη να κατασκευαστεί ο δρόμος άμεσα. Γιατί αποτελεί βασικό κομμάτι στο παζλ της ανάπτυξης και κατ’ επέκταση, της επιβίωσης και της ευημερίας του τόπου. Αποτελεί το δικαίωμά μας στη ζωή, και αν ο κ. Καραμανλής ετοιμάζεται να γίνει εκείνος ο οποίος θα μας το στερήσει ξανά, τον διαβεβαιώνουμε ότι αυτή τη φορά δεν θα το ξεχάσουμε.

Ο εκδότης