ΤΟ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ: Το τραγούδι του Φθινοπώρου

Μπροστά γυαλί, πίσω λυχνία

Μ@λ@κισμένη φαντασία

Θέλεις να δεις, δε θες να ζήσεις,

Στη μοναξιά της Άγριας Δύσης

Το πρώτο βήμα είναι να κλείσεις τη τηλεόραση. Στο έχω πει πολλές φορές αλλά εσύ εκεί. Μου λες ότι στην πραγματικότητα δεν παρακολουθείς αλλά την έχεις ανοιχτή όλη την ώρα, έτσι για παρέα και για να βλέπεις και καμιά είδηση. Μα αυτό δεν είναι παρέα, ούτε ενημέρωση, βία είναι και μάλιστα μέσα στο σαλόνι του σπιτιού σου! Είδαμε και τις ειδήσεις αυτές τις μέρες. Από τη δημόσια τηλεόραση και την κυρία Κατίνα η οποία μας εξηγούσε πόσο μειωμένος της έχει έρθει ο λογαριασμός του ρεύματος σε σχέση με πέρυσι χάρη στις κρατικές επιδοτήσεις της αισχροκέρδειας –εντάξει δεν το είπε έτσι– μέχρι τον αειθαλή και χορτασμένο με 800 ζεστά χιλιάρικα –επιδότηση– πανδημίας γαρ, Νίκο Τζελάτο, ο οποίος θα μας πει, θέλουμε δε θέλουμε, τα πάντα για τις αιρέσεις και τους εξορκισμούς των παραθρησκευτικών οργανώσεων.

Τι σχέση έχουμε με δαύτους ρε συ; Δε φτάνουν όλα τ’ άλλα, πρέπει να τους βλέπουμε κιόλας; Γι’ αυτό σου λέω, κλείσε το γυάλινο χαζοκούτι αλλά κλείσε και τον υπολογιστή γιατί έχει γίνει μία από τα ίδια. Πατάς να διαβάσεις μία είδηση και σου πετάει το καυτό και πάνω απ’ όλα έγκυρο ρεπορτάζ του δελτίου ειδήσεων του Χατζή Νικόλα, και αν το αφήσεις θα συνεχίσει με άλλες τηλεοπτικές ειδήσεις καθημερινής τρέλας. Ψαρεύουν κλικ παντού οι κερατάδες για να επιδοτούν δια βίου τα τραγελαφικά νούμερα στο αξιοθρήνητο τσίρκο της ενημέρωσής τους. Θες να ενημερωθείς; Θες να ψυχαγωγηθείς; Θες παρέα; Άνοιξε το ραδιόφωνο, την εφημερίδα ή ένα βιβλίο –ακόμα καλύτερα– και όλα θα πάνε καλά. Μουσική και ανάγνωση. Αυτό είναι το ευαγγέλιο και η θεραπεία. Στην αρχή σου λείπει φρικτά η πρέζα της tv, αλλά σύντομα αναπνέεις καλύτερα.

Για βιβλίο, διάλεξε ό,τι τραβάει η όρεξή σου, αρκεί να σε τραβάει. Το βιβλίο είναι λίγο σαν το φαγητό. Πρέπει κάπως να το λιγουρεύεσαι για να το θες συνέχεια. Για εφημερίδα φαντάζομαι ότι κρατάς την «Πρωινή» αλλιώς δε θα διάβαζες αυτές εδώ τις γραμμές. Γι’ αυτό θα σου πω και τη μεγαλύτερη είδηση. Και η είδηση είναι ότι μπήκε το Φθινοπωράκι. Αυτό σημαίνει να είσαι ευγνώμων για τη ζωή. Να εκτιμάς τις εποχές του χρόνου και το χρόνο που σου δόθηκε στην ύπαρξη, σε αυτή τη γη, παρά τις αντιξοότητες και τις στενοχώριες. Το γεγονός ότι μπορείς να μυρίζεις τη μυρωδιά που βγάζει το βρεγμένο χώμα, να αποχαιρετάς τα χελιδόνια που φεύγουν για το μακρινό τους ταξίδι, να χαίρεσαι που μαζευόμαστε από τα μπαλκόνια στα σαλόνια.

Τα λέει το «Τραγούδι του Φθινοπώρου», με την υπέροχη φωνή του Τζίμη Πανούση. Του τελευταίου είναι και το στιχάκι στο προοίμιο. Κατά τα άλλα το Φθινόπωρο θέλει οπωσδήποτε Σατί, Μπιλ Έβανς, Χατζιδάκι. «Μην τον ρωτάς τον ουρανό, το σύννεφο και το φεγγάρι». Τραγούδια το Φθινοπώρου υπάρχουν πολλά. Αρκεί να ανοίξεις τα αυτιά σου, μα πρωτίστως την καρδιά σου.

Φθινοπωράκι δροσερό ήρθε η ώρα σου

Σε περιμέναμε καιρό δωσ’ μας τα δώρα σου

Σταλαγματιές από βροχή και φρούτα γήινα

Και στα κλαδιά όλων των δέντρων φύλλα κίτρινα

Πόσες βροχές έχουμε δει απ’ το παράθυρο

Πίσω απ’ το τζάμι με το βλέμμα προς το άπειρο

τη μυρωδιά που βγάζει το βρεγμένο χώμα

Κανείς δεν χόρτασε ούτε κι εμείς ακόμα

Απ’ τα μπαλκόνια στα σαλόνια μαζευόμαστε

Με τα παράθυρα ανοιχτά ονειρευόμαστε

Δεν έχει κρύο μοναχά λίγη δροσιά

Tα χελιδόνια φεύγουν μακριά