Τιμημένα γηρατειά…
«Περήφανα νιάτα, τιμημένα γηρατειά». Ποιος δεν θυμάται αυτό το σλόγκαν του Ανδρέα Παπανδρέου, που σήμαινε πως η νεολαία πρέπει να μπαίνει στη ζωή με περηφάνια και τα γηρατειά να ζουν με τιμή και αξιοπρέπεια;
Τίποτα από αυτά δεν ισχύει σήμερα. Οι νέοι ζουν με τον φόβο που προκαλεί η ανεργία και η υπερκμετάλλευση, αν βρουν δουλειά, και η τρίτη ηλικία βιώνει την αναξιοπρέπεια των χαμηλών συντάξεων που δεν επαρκούν για μια στοιχειωδώς ανεκτή διαβίωση.
Θα μπορούσε βεβαίως να πει κανείς πως οι νέοι έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους και τη δύναμη της ηλικίας τους να παλέψουν τα δύσκολα. Αλλά αυτό δεν ισχύει για τους συνταξιούχους. Ούτε τη δύναμη έχουν ούτε τον χρόνο να απολαύσουν κάτι καλύτερο παρόλο, για το οποίο δούλεψαν σκληρά σε όλη τη ζωή τους και το έχουν πληρώσει στο πολλαπλάσιο.
