Ο 17χρονος Θεόδωρος Κλουκίνας από τον Πύργο μιλά στην Πρωινή για την πανελλήνια πρωτιά του στην Σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ ως εξαιρετικού ταλέντου!
Όνειρο που έγινε πραγματικότητα είναι η εισαγωγή του 17χρονου μαθητή της Γ Λυκείου Θεόδωρου Κλουκίνα από τον Πύργο, στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών) του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ως εξαιρετικού ταλέντου στην κατηγορία των ανηλίκων, όπου μετά από εξετάσεις έλαβε μάλιστα την πρώτη θέση πανελληνίως! Στην προκειμένη περίπτωση η πανελλήνια πρωτιά είναι εκ των πραγμάτων μια διάκριση με ιδιαίτερη προστιθέμενη αξία γιατί έχει σχέση με το ταλέντο της ζωγραφικής, ένα καλλιτεχνικό χάρισμα που έχει ο Θεόδωρος και που βεβαίως το εξελίσσει και το έχει φτάσει όπως αποδεικνύεται σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο! Και το ταλέντο του αυτό εκτιμήθηκε από την Ειδική Επιτροπή των καθηγητών του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του ΑΠΘ που τον κατάταξαν στην πρώτη θέση μεταξύ των άλλων συνομήλικων συνεξεταζόμενων μαθητών, καταπλήσσοντας τους πάντες με την ωριμότητα και την εκπληκτική ποιότητα των σχεδίων του.
Η διαδικασία για να συμμετάσχει κάποιος ενδιαφερόμενος στις εξετάσεις αυτές που προκηρύσσονται μια φορά το χρόνο για τα εξαιρετικά ταλέντα δεν είναι απλή, έχει διάφορα στάδια, τα οποία έπρεπε να ακολουθήσει ο Θεόδωρος ξεκινώντας με την κατάθεση του φακέλου του που εμπεριείχε δείγματα της δουλειάς του. Συνολικά κατατέθηκαν 200 φάκελοι, προκρίθηκε μετά στους 82 που έδωσαν τελικώς και εξετάσεις για να εισαχθούν μόνο 11 άτομα! Ο Θεόδωρος συμμετείχε στις τριήμερες εξετάσεις που έγιναν στην Σχολή Καλών Τεχνών στη Θεσσαλονίκη όπου πήγε συνοδευομενος από τους γονείς του και μεταξύ των 11 εξαιρετικών ταλέντων που πέτυχαν, κατατάχθηκε πρώτος!! Να σημειώσουμε επισης ότι στην πανελλήνια κατάταξη των εξαιρετικών ταλέντων που διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες όπου δήλωσαν συμμετοχή 546 άτομα, ήρθε 4ος!! Οι αριθμοί λοιπόν εδώ έχουν την σημασία τους, γιατί το ταλέντου του 17χρονου Πυργιώτη μαθητή έλαμψε μεταξύ εκατοντάδων άλλων συμμετοχών!
«Ζωγραφίζω ότι με ιντριγκάρει»
Ο Θεόδωρος, ένα παιδί μου με εξέπληξε με την ωριμότητα, την αποφασιστικότητα και την ρητορική του ( άλλωστε είναι και ένας άριστος μαθητής αφού τελείωσε την Β Λυκείου με βαθμό 19,6) , δεν μπορεί βεβαίως παρά να είναι ευτυχής με την επιτυχία του αν και όπως μου λέει, περίμενε την εισαγωγή του στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Θεσσαλονίκης, αλλά ίσως όχι την πρωτιά.
“ Έχω αυτογνωσία, γνωρίζω πολύ καλά πια τις δυνατότητές μου και την εισαγωγή μου δεν θα πω ψέματα, την περίμενα, αλλά όχι και την πρώτη κατάταξη που ωστόσο τόνωσε ακόμα περισσότερο την αυτοπεποίθησή μου και την πίστη μου να κυνηγήσω το όνειρό μου με μεγαλύτερη ακόμα αποφασιστικότητα. Βεβαίως ο στόχος μου είναι η Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, γι αυτό και του χρόνου θα δώσω ξανά εξετάσεις ακολουθώντας το ίδιο μοτίβο, στην ειδική κατηγορία ( των εξαιρετικών ταλέντων) αλλά όχι των ανηλίκων, έχοντας και το απολυτήριο Λυκείου και ελπίζω στην εισαγωγή μου. Έτσι, η επιτυχία μου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, ήταν ένα πρώτο καλο βήμα που συνοδεύεται από την υψηλή βαθμολογία που συγκέντρωσα για να ακολουθήσει το επόμενο και να κατακτήσω το τελικό στόχο μου.”
Κι επειδή η Τέχνη – όπως και όλα τα πράγματα- θέλει θυσίες, ο Θεόδωρος από την φετινή σχολικη χρονιά μετακόμισε στην Πάτρα όπου φοιτά εκεί στην Γ. Λυκείου, για να έχει την δυνατότητα να παρακολουθεί εντατικά μαθήματα ζωγραφικής στο Εικαστικό Κέντρο Πατρών με καθηγητή τον εικαστικό Νίκο Νικολάου. “Πήρα αυτό το ρίσκο, με την θερμή στήριξη και των γονιών μου, να μετακομίσω στην Πάτρα για να παρακολουθήσω μαθήματα σχεδίου και ζωγραφικής και νοιώθω τέλεια, σαν να έχω μια πρόωρη φοιτητική ζωή στα 17 μου!”
Τον ρωτάμε πότε κατάλαβε ότι την κλίση του στη ζωγραφική και πώς την έχει εξελίξει. “Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είμαι με ένα μολύβι στο χέρι. Όσο ήμουνα στο γυμνάσιο έκανα στον Πύργο μαθήματα με τον Νίκο Τουμαζάτο που μου έδωσε τις πρώτες κατευθύνσεις και με στήριξε για να εξελιχθώ μέσα από μεγάλη προσπάθεια και ενασχόληση με αυτό που αγαπώ. Πολλοί λένε ότι η ζωγραφική είναι χάρισμα, ή ακόμα και γονιδιακό, εγώ απλά πιστεύω στον άνθρωπο και στην ανθρώπινη προσπάθεια.”
Αναρωτιόμουν τι είναι αυτό που τον εμπνέει όταν παίρνει στο χέρι το πινέλο ή το μολύβι για να δημιουργήσει. “ Παίρνω ερεθίσματα από την καθημερινότητά μου και ότι βλέπω γύρω μου, δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο να με εμπνέει. Δεν νομίζω ότι η Τέχνη μπορεί να μπει σε φόρμες και δεν το θέλω άλλωστε. Ζωγραφίζω ότι με ιντριγκάρει! Και αυτό που μπορώ να σας πω με σιγουριά είναι ότι δεν μπορώ να πορευτώ χωρίς αυτό!”
«Στηρίζουμε τα όνειρα του παιδιού μας»
Το σημαντικό ωστόσο για την πορεία και εξέλιξη του17χρονου Θεόδωρου, είναι η στήριξη των γονιών του. Όπως μας λέει η μητέρα του Έλενα Κλουκίνα που είναι φυσικό να νοιώθει περήφανη γι αυτό το χαρισματικό πλάσμα “ Στηρίζουμε τα όνειρα του παιδιού μας, είμαστε και θα είμαστε δίπλα του για να επιτύχει τους στόχους του. Πιστεύουμε ότι ο άνθρωπος που κυνηγάει τα όνειρά του είναι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος. Βέβαια στην αρχή όταν καταλάβαμε ότι έχει χαράξει αυτήν την καλλιτεχνική πορεία, ήμασταν λίγο επιφυλακτικοί γιατί ο Θεόδωρος είναι και ένας άριστος μαθητής, όμως δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε ότι είναι και ένα φυσικό ταλέντο και η ζωγραφική είναι η μεγάλη του αγάπη, είναι απόλυτα δοσμένος σε αυτήν. Από πολύ νωρίς είχε φανεί η κλίση του στη ζωγραφική, από μικρό παιδί, στο Γυμνάσιο είχε πάρει και το πρώτο βραβείο στον Πανηλειακό διαγωνισμό ζωγραφικής. Έχει δοθεί με πάθος σε αυτό που αγαπά κι εμείς νοιώθουμε περήφανοι κι ευτυχισμένοι που τελικά ακολουθεί αυτό που του λέει η καρδιά του…”
