Η παραιτηθείσα Παθολόγος και πρόεδρος της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Πύργου, Θεοδώρα Νικολοπούλου, απαντά μέσω της “Πρωινής” στο Διοικητή του Γ.Ν. Ηλείας

Συνέντευξη στην Κική Κολοβέρου- kkoloverou@yahoo.gr

Την αντίδραση της προέδρου της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Πύργου (για λίγες μέρες ακόμα) Θεοδώρας Νικολοπούλου, μιας εκ των τριών παραιτηθέντων Παθολόγων, προκάλεσε η πρόσφατη συνέντευξη του Διοικητή του Γ.Ν. Ηλείας,  και με την ενδιαφέρουσα συνέντευξη που ακολουθεί, δίνει τη δική της απάντηση για το τι ακριβώς έχει συμβεί στο πολύπαθο Νοσοκομείο Πύργου αφού όπως λέει, η ερμηνεία των γεγονότων από τον κ. Χριστόπουλο είναι “πρόχειρη και επιφανειακή”.

Ο Διοικητής του ΓΝ Ηλείας σε πρόσφατη συνέντευξη του αποποιείται τον χαρακτηρισμό “γιατροδιώχτης” που του αποδίδουν οι γιατροί και υποστηρίζει ότι στοχοποιήθηκε από μέλη της ιατρικής κοινότητας γιατί όντας γνώστης  προσώπων, καταστάσεων και νοοτροπιών λόγω της θητείας του ως διευθυντής ΜΕΘ για δέκα χρόνια ‘’έγινε κακός γιατί έσπασε αυγά’’. Τι έχετε να απαντήσετε σε αυτό;

Ο κ. Διοικητής ως μέχρι προ λίγων ετών ήταν μέλος αυτών των καταστάσεων και νοοτροπιών που τώρα στηλιτεύει. Ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια της θητείας του, που ήταν διευθυντής μιας μονάδας που υφίσταντο μόνο στα χαρτιά είχε άπλετο χρόνο να παρατηρεί τους υπόλοιπους να δουλεύουν και να βγάζει συμπεράσματα. Όσο για το αν έσπασε αυγά… ερωτάμε  έσπασε αυγά ή ρήμαξε το “κοτέτσι”;  Ο χρόνος θα δείξει..

• Παραιτήθηκαν πράγματι 15 και πλέον γιατροί από το νοσοκομείο Πύργου κατά την διάρκεια της έως τώρα θητείας του όπως του καταμαρτυρείτε;

Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός πως με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, αποχώρησαν μέσα στον ένα χρόνο της θητείας του Κ. Χριστόπουλου 15γιατροί τόσο μόνιμοι όσο και επικουρικοί. Αυτό από μόνο του είναι ένα γεγονός που λέει πολλά και που θα έπρεπε να προβληματίζει την διοίκηση και το διοικητικό συμβούλιο του νοσοκομείου αλλά και όλους αυτούς που εξακολουθούν να τον στηρίζουν.  Γιατί και η επιλογή εκ μέρους του γιατρού να μην ανανεώσει την θητεία του ουσιαστικά είναι παραίτηση. Ιδιαίτερα όταν η συντριπτική πλειοψηφία των επικουρικών που αποχώρησαν είναι και Ηλείοι στην καταγωγή, στους οποίους πρωτίστως θα έπρεπε να απευθύνετε η  διοίκηση του νοσοκομείου, αυτό κατά την γνώμη μου είναι ακόμα πιο ανησυχητικό στοιχείο γιατί δεν αφήνει ελπίδες για την μελλοντική στελέχωση του νοσοκομείου.

• Ποιοι θεωρείτε εσείς ότι είναι οι λόγοι της φυγής αυτών των γιατρών;

Δεν αφήνεις εύκολα μία μόνιμη θέση αν δεν συντρέχουν ουσιαστικοί λόγοι.  Τα εξαντλητικά ωράρια και οι στρεσογόνες, λόγω της επικινδυνότητας, συνθήκες εργασίας συνέπεια της ελλείψεως προσωπικού, η μη σωστή διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού του νοσοκομείου  σε συνδυασμό με την αυταρχική, απαξιωτική  και εκδικητική συμπεριφορά του διοικητή έχουν δυστυχώς δημιουργήσει ένα αποκρουστικό χώρο εργασίας. Η επικοινωνία και η εμπιστοσύνη διοίκησης και προσωπικού έχουν χαθεί προ πολλού. Παράλληλα δεν υπάρχουν προοπτικές επαγγελματικής εξέλιξης και εκπαίδευσης. Δεν μπορείς να κατηγορήσεις κανέναν  γιατί  κάτω από αυτές τις συνθήκες ψάχνει ένα καλύτερο εργασιακό περιβάλλον για τον εαυτό του. Αυτό δεν τον κάνει ’λιποτάκτη’.

Δεν μπορούν οι δυο ‘’κυρίες’’ της ΜΕΘ, όπως απαξιωτικά αποκαλεί ο διοικητής τις άξιες συναδέλφους της μονάδας, ένδειξη και αυτό της “εκτίμησης” που τρέφει για τους μέχρι πρότινος συναδέλφους του,   που τόσα χρόνια την κράτησαν όρθια ακόμα και μόνες τους να “τρελάθηκαν” με την έλευση του διοικητή στο νοσοκομείο και να παραιτήθηκαν αμέσως για να αναζητήσουν αλλού την τύχη τους. Δεν  μπορεί οι δύο παθολόγοι, πατρινές στην καταγωγή, να θυμήθηκαν να φύγουν για να είναι δίπλα στο σπίτι τους μετά από 14 χρόνια συνεχόμενης υπηρεσίας στα νοσοκομεία της Ηλείας. Πολύ πρόχειρη και επιφανειακή ερμηνεία των γεγονότων κατά την γνώμη μου. Δεν μπορώ εγώ Ηλεία στην καταγωγή μένοντας 7 χιλιόμετρα από το νοσοκομείο και έχοντας διεκδικήσει μέχρι εσχάτων  να πάρω την μόνιμη αυτή θέση να ξενιτεύομαι σε άλλο νομό μόνο και μόνο για να δυσφημήσω τον διοικητή.. Κάτι δεν γίνεται καλά. Και είναι μια απόφαση που λαμβάνω με πόνο ψυχής γιατί αγωνιώ για αυτό που αφήνω πίσω μου. Αλλά επειδή δεν θέλω να μισήσω αυτό που αγαπώ ..καλύτερα να φύγω εγώ.

• Ιδιαίτερα για τους παθολόγους με δεδομένο ότι τα προβλήματα χρονίζουν τι σας οδήγησε την δεδομένη χρονική στιγμή στην παραίτηση; Γιατί τώρα και όχι πριν από ένα χρόνο;

Γιατί ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Τα προβλήματα είναι πράγματι διαχρονικά, είναι αυτό που λέμε κάθε πέρσι και καλύτερα.. Η παθολογική κλινική λειτουργούσε στο όριο της επικινδυνότητας εδώ και χρόνια, οι λόγοι γνωστοί και χιλιοειπωμένοι. Ήρθε και ο κορονωιός και την αποτελείωσε.. Είναι ανθρωπίνως αδύνατο να έχεις υπό τον έλεγχο σου 80 και πλέον νοσηλευόμενους ασθενείς σε δυο ορόφους και παράλληλα να βρίσκεσαι και στο Τμήμα επειγόντων περιστατικών. Το λάθος καραδοκεί και το λάθος στην περίπτωση μας αφορά ανθρώπινες ζωές. Δεν κρυφτήκαμε όμως . Είμαστε από την πρώτη στιγμή στην πρώτη γραμμή δίνοντας και την ψυχή μας αψηφώντας τον κίνδυνο για την δικής μας υγεία και των οικογενειών μας. Δεν κρυφτήκαμε πίσω από διοικητικά καθήκοντα ούτε γίναμε οι ‘’ευνοούμενες ‘’ της διοικήσεως. Τολμήσαμε να θίξουμε τις ελλείψεις και την επικινδυνότητα της λειτουργίας της παθολογικής κλινικής και των κλινικών covid λόγω της ελλείψεως προσωπικού και τιμωρηθήκαμε με μηνύσεις γιατί αρρωστήσαμε.. Και για του λόγου το αληθές… ουδέποτε η διοίκηση μπήκε στον κόπο να ελέγξει την ορθότητα των αναρρωτικών αδειών. Τις θεώρησε ψευδείς  έτσι και αλλιώς από την αρχή.

Ξέρετε, θέσεις στην Πάτρα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε σε αντίστοιχη προκήρυξη και τον Οκτώβριο που μας πέρασε. Αλλά δεν το κάναμε, γιατί πιστεύαμε πως η κατάσταση θα βελτιωθεί. Την μία και μερικές φορές δύο εφημερίες παραπάνω, που υποστηρίζει ο διοικητής ότι ήταν η αιτία της διαφωνίας μας, τις κάναμε κάθε μήνα εδώ και ένα χρόνο, αλλά και στο παρελθόν με άλλες διοικήσεις. Ζητήσαμε απεγνωσμένα βοήθεια δηλώνοντας πως οι σωματικές και ψυχικές μας αντοχές εξαντλήθηκαν  αλλά τόσο η διοίκηση του νοσοκομείου όσο και της ΥΠΕ έκλειναν τα αυτιά τους. Αλλά και με δεδομένες τις παραιτήσεις μας σε τι ενέργειες προχώρησαν για την άμεση αντικατάσταση μας ώστε να μην διαλυθεί το νοσοκομείο;

• Ο διοικητής στην πρόσφατη συνέντευξη του  δήλωσε πως  δεν του συγχωρήσατε ποτέ  ότι δημιούργησε ΜΕΘ covid και κλινική covid;

Ναι, αν ένας απλός θάλαμος νοσοκομείου και ένα  κρεβάτι με μία παροχή οξυγόνου είναι από μόνα τους κλινική covid τότε μπράβο του. Αλλά κατά την άποψη μου κλινικές χωρίς τον κατάλληλο υλικοτεχνικό εξοπλισμό, χωρίς ενίοτε τα απαιτούμενα μέτρα ατομικής προστασίας (γάντια, μάσκες, στολές) και κυρίως χωρίς το εξιδικευμένο και εκπαιδευμένο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό δεν τηρούν τα απαραίτητα στάνταρ ασφαλούς λειτουργίας. Και αυτή ακριβώς είναι η μεγάλη διαφωνία μας με την διοίκηση του Κ. Χριστόπουλου και ο λόγος για τις αναφορές μας ως Ένωση τόσο δημόσια όσο και στα αρμόδια εισαγγελικά  όργανα.

• Πιστεύετε πως θα βρεθεί σύντομα οριστική λύση για την παθολογική κλινική και το νοσοκομείο Πύργου;

Δυστυχώς δεν είμαι αισιόδοξη  πως η κατάσταση θα βελτιωθεί σύντομα. Η καθημερινή μετακίνηση και εφημέρευση ενός διαφορετικού γιατρού από την Πάτρα που δεν γνωρίζει τους νοσηλευόμενους ασθενείς δεν λύνει το πρόβλημα. Είναι επικίνδυνο τόσο για τους ασθενείς όσο και για τον γιατρό που υπόκειται σε αυτή την διαδικασία. Παράλληλα ο αυξανόμενος αριθμός διακομιδών  ασθενών στα νοσοκομεία της Αχαΐας που πρότερα αντιμετωπίζονταν στον Πύργο εγκυμονεί κινδύνους και επιπλέον οικονομική επιβάρυνση στον ήδη φτωχοποιημένο ηλειακό λαό.

Και αν η παθολογική συγκεντρώνει αυτή την στιγμή όλη την προσοχή δυστυχώς η χειρουργική και η ορθοπεδική κλινική ακολουθούν καθώς εφημερεύουν μόνο τις μισές μέρες τον μήνα. Και μετά τις αποχωρήσεις και των γιατρών που θα συνταξιοδοτηθούν πολύ φοβάμαι πως οι αποχωρήσαντες θα είμαστε περισσότεροι από τους εναπομείναντες με ότι αυτό συνεπάγεται για την υγεία στο νομό.

Τελειώνοντας θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για το βήμα που μας δώσατε αρκετές φορές μέσα από την εφημερίδας σας να εκφράσουμε τις ανησυχίες μας και να σας κάνουμε κοινωνούς των προβλημάτων του ΓΝ Ηλείας. Προσωπικά θα ήθελα να ευχαριστήσω δημόσια όλους τους συναδέλφους του νοσοκομείου με τους οποίους συνεργάστηκα όλα αυτά τα χρόνια, τους ειδικευόμενους, γενικούς γιατρούς και αγροτικούς με τους οποίους ξενυχτήσαμε μαζί , τις ηρωίδες νοσηλεύτριες της παθολογικής κλινικής και την προϊσταμένη της, το νοσηλευτικό προσωπικό των ΤΕΠ, το νοσηλευτικό προσωπικό της Αμαλιάδας που επάνδρωσε επάξια την πρώτη κλινική covid και της πρώην χειρουργικής την δεύτερη covid,τις covidούλες της πτέρυγας των υπόπτων που έπεσαν πρώτες στην μάχη εδώ και ένα χρόνο. Επίσης τους τραυματιοφορείς , τα πληρώματα του ΕΚΑΒ, όλο το προσωπικό  καθαριότητας και ασφάλειας, τους τεχνικούς, τα χαμογελαστά κορίτσια του κυλικείου ..και όποιον μπορεί να ξεχνάω..Θα μου λείψουν πραγματικά γιατί ήταν για έξι χρόνια η δεύτερη μου οικογένεια