Ανέκαθεν ο επίσημος λόγος των τουρκικών κυβερνήσεων ήταν προκλητικός. Η Τουρκία θεωρούσε πάντοτε πως είναι μία περιφερειακή δύναμη, επιχειρώντας με κάθε τρόπο να μεγαλώνει και να κυριαρχεί στην ευρύτερη περιοχή. Επιπλέον ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για μία πρώην αυτοκρατορία, αλλά και για ένα κράτος με ισχυρό στρατιωτικό κατεστημένο. Η περίοδος Ερντογάν, ο οποίος έχει αυτοανακηρυχθεί σουλτάνος, περιορίζοντας θεμελιώδεις ελευθερίες και δικαιώματα και μετατρέποντας έτσι την Τουρκία από καχεκτικότατη δημοκρατία σε ένα απολύτως αυταρχικό καθεστώς, συνιστά την κορύφωση μιας πονεμένης ιστορίας αποτυχημένων αποπειρών εκδημοκρατισμού. Κατά συνέπεια ο σουλτάνος δεν έχει άλλη επιλογή παρά να ποντάρει στο στρατιωτικό μεγαλείο και τον πολυσχιδή επεκτατισμό του έθνους, την ώρα που ο ίδιος και το φαύλο σύστημα με το οποίο συγκυβερνά κάνει χρυσές μπίζνες. Παράλληλα διαρκώς φυλακίζει πολιτικούς αντιπάλους ή γενικότερα όποιον τολμήσει να αμφισβητήσει την εξουσία του. Γι’ αυτό 250.000 Τούρκοι, ο ανθός της χώρας –σύμφωνα με την ηλεκτρονική σελίδα του Spiegel η οποία επικαλείται επίσημα τουρκικά στατιστικά στοιχεία, περισσότεροι από 250.000 άνθρωποι εγκατέλειψαν το 2017 τη χώρα λόγω οικονομικών, πολιτικών, κοινωνικών ή πολιτιστικών λόγων, σχεδόν οι διπλάσιοι σε σύγκριση με έναν χρόνο νωρίτερα– έχει δραπετεύσει στο εξωτερικό. Γι’ αυτό ο σουλτάνος και οι υπουργοί του μας απειλούν με πόλεμο σε κάθε ευκαιρία. «Θα ρίξω τους Έλληνες στη θάλασσα, αναφώνησε ο Ερντογάν στο αλαλάζον πλήθος της Σμύρνης, αναφερόμενος σε ένα λαϊκό τραγούδι από την εποχή της Μικρασιατικής Καταστροφής. Νομίζω πως για την απάντηση του Τσίπρα, έτσι όπως την έδωσε στην τελετή ανακήρυξής του σε επίτιμο δημότη Σαμοθράκης και ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων και διαφορών, μπορεί να αισθάνεται υπερήφανος κάθε Έλληνας: ΄΄Εγώ σήμερα εδώ, από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, από τη Σαμοθράκη, και κυρίως απευθυνόμενος σε όλους τους σκεπτόμενους ανθρώπους και στις δύο ακτές του Αιγαίου δεν θα θυμηθώ στίχους του πολέμου, αλλά στίχους ενός ποιητή που ύμνησε την ειρήνη, την κοινωνική δικαιοσύνη και την ανθρώπινη χειραφέτηση, του Μπέρτολτ Μπρεχτ, που έγραψε το εξής: «Στρατηγέ ο άνθρωπος είναι πολύ χρήσιμος. Ξέρει να πετάει, ξέρει και να σκοτώνει, έχει όμως ένα ελάττωμα, ξέρει να σκέφτεται»΄΄. Με τέτοιους στίχους, το πολύ πολύ να ρίξει τους Τούρκους στην… ποίηση