Ο δρόμος για την κόλαση
Η είδηση δημοσιεύτηκε σε Μ.Μ.Ε. και δεν διαψεύστηκε: Πρόθεση της κυβέρνησης είναι να αναχωρήσει για την Γαλλία, με σκοπό να ενταχθεί σε εκκολαπτόμενο «εκστρατευτικό σώμα» για την Ουκρανία, μονάδα αρμάτων της 25ης Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας που εδρεύει στην Ξάνθη.
Πρόκειται για μια σημαντική αναβάθμιση της εμπλοκής της χώρας μας στον πόλεμο μεταξύ της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ.
Δυστυχώς, για μια ακόμη φορά, αποδεικνύεται πως τα διδάγματα της ιστορίας δεν γίνονται μαθήματα για τις ελληνικές κυβερνήσεις. Από τη δημιουργία του Ελληνικού κράτους, κάθε απόπειρα εμπλοκής της χώρας στις θερμές γεωπολιτικές συγκρούσεις των «Μεγάλων» κατέληγε σε τραγωδία. Η προσδοκία ενός κομματιού από την «πίτα» ή έστω λίγων «ψίχουλων» από τα τραπέζια των νικητών συνήθως κατέληγε σε αίμα και δάκρυα.
Στον κατάλογο των τυχοδιωκτισμών με τραγική κατάληξη ξεχωριστή θέση κατέχει η συμμετοχή της Ελλάδας στην εκστρατεία στην Ουκρανία το 1919. Όπως όλα δείχνουν στα ίδια μέρη, στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας και στις πεδιάδες της Ουκρανίας, θα ξαναβρεθούμε ως χώρα και στην εποχή μας, πρόθυμοι ηλίθιοι για την εξυπηρέτηση αλλότριων συμφερόντων! Και είναι βέβαιο πως και πάλι θα υπάρξει η ίδια κατάληξη καθώς τα παιχνίδια της ιστορίας φρόντισαν να διαμορφώσουν τόσες ομοιότητες στις συνθήκες που δεν μπορεί το τέλος να είναι διαφορετικό!
Δανεικά και αγύριστα
Γρήγορα έσβησε ο απόηχος των λεονταρισμών της ηγεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι θα δήμευε τα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία που έχουν «παγώσει» σε πιστωτικά ιδρύματα της Γηραιάς Ηπείρου.
Το νέο δάνειο των 90 δισεκατομμυρίων ευρώ προς την κατεστραμμένη Ουκρανία θα το αναλάβουν οι λαοί της Ευρώπης.
Κι ας υποστηρίζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ότι το νέο άχθος δεν θα έχει δημοσιονομικές συνέπειες στην Ελλάδα. Μέχρι τώρα η φόρμουλα του κοινού ευρωπαϊκού δανεισμού οδηγούσε στη σύσταση κάποιου Ταμείου όπου οι αδύναμες χώρες συνεισέφεραν τα λιγότερα για να πάρουν τα περισσότερα. Στην περίπτωση του δανείου προς την Ουκρανία οι χώρες-μέλη θα δώσουν μόνο χωρίς να πάρουν τίποτα. Είναι δάνειο προς τρίτη χώρα και μάλιστα της μορφής δανεικά κι αγύριστα.
«Βούτυρο Vs όπλων»
«Οι αγρότες μας διαμορφώνουν το πρόσωπο της Ευρώπης… παρέχουν επισιτιστική ασφάλεια» έλεγε του καλοκαίρι του 2024 η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν. Στις 17 Δεκεμβρίου του 2025 δήλωσε «πως δεν υπάρχει σημαντικότερη πράξη για την ευρωπαϊκή άμυνα, από τη στήριξη της ουκρανικής άμυνας». Την ώρα που τα ευρωπαϊκά άρματα μάχης βαλτώνουν στα λασπωμένα ουκρανικά πεδία μάχης, τα τρακτέρ των αγροτών προελαύνουν στις Βρυξέλλες. Τι συμβαίνει;
Για να καταλάβει κανείς, χρειάζεται απλά να δει γεγονότα
Για πρώτη φορά οι Ευρωπαίοι ενισχύουν το Ταμείο Ανταγωνιστικότητας με 409 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 131 δισ. ευρώ θα πάνε στην άμυνα μόνο. Ως ποσοστό του προϋπολογισμού, η άμυνα από 1,6% που απορροφούσε το 2014 εκτινάχτηκε στο 7,4% στην πρόταση της Επιτροπής για το 2028-2034.
Προφανώς οι πολεμικές προτεραιότητες των Βρυξελλών δεν συμβαδίζουν με τις καθημερινές ανάγκες των Ευρωπαίων πολιτών και αυτό αντανακλάται στις τεράστιες ρόδες των τρακτέρ που βγήκαν στους δρόμους. Δυστυχώς η αγορά των όπλων είναι περισσότερο δημοφιλής από μια λύση για την φτώχεια στον κόσμο…
Ονειρεμένες ειδήσεις αλλά δυστυχώς στη φαντασία μας
Δάνειο 90 δισ. στην Κύπρο για την ανοικοδόμηση της κατεχόμενης Βόρειας Κύπρου, άμεση αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής και αποζημίωση των περιουσιών των Κυπρίων από την εισβολή του 1974 και κατοχή έως σήμερα με εγγύηση του προϋπολογισμού της Ε.Ε. Μια θαυμάσια λύση μετά από έντονες διαβουλεύσεις στις Βρυξέλλες. Μια επιτυχημένη συμφωνία για την ελληνική και κυπριακή διπλωματία και το πολιτικό και ευρωπαϊκό μας σύστημα σε πλήρη εναρμόνιση με το κεκτημένο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το διεθνές δίκαιο και τον χάρτη ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Το Συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ θα εγγυάται πλέον την ασφάλεια του νησιού. Το καλύτερο το αφήνω για το τέλος… Η Αμμόχωστος, η μοναδική κατεχόμενη πόλη στον κόσμο, επιστρέφει στους νόμιμους ιδιοκτήτες της και γίνεται η πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2026. Πράγματι ονειρεμένες ειδήσεις. Αλλά δυστυχώς είναι στη φαντασία μας…
Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Για να αναδείξω την ανυπαρξία της σύγχρονης πολιτικής διεκδίκησης ή έστω διακήρυξης των δικαίων του Ελληνισμού, τη συνεχόμενη καταπάτηση του διεθνούς δικαίου από τους έχοντες την αποφασιστική εξουσία στην Ε.Ε., μα κυρίως για την απαράδεκτη υποκρισία των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων. Τουλάχιστον ας σταματήσουν να προσπαθούν να μας πείσουν ότι, ό,τι κάνουν το κάνουν στο όνομα του δικαίου και της διεθνούς έννομης τάξης, διότι είναι σαν να μας νομίζουν για ηλιθίους. Και βεβαίως το κόστος των 90 δισ. για την Ουκρανία θα πληρώσει ο λαός της Ε.Ε. αν και ουδέποτε ερωτήθηκε για όλες αυτές τις γελοίες αποφάσεις από καμία πολιτική παράταξη ούτε στη χώρα μας ούτε στην Ευρώπη.
Από την ανάρτηση του αντιπεριφερειάρχη Φωκίωνα Ζαΐμη
Μπλόκα στο…καμπαναριό
Στριμωγμένη στα σχοινιά βρίσκεται η κυβέρνηση μετά το δεύτερο «όχι» των αγροτών να προσέλθουν σε διάλογο, καθώς θεωρούν προσχηματικές τις μέχρι τώρα προσκλήσεις δίχως να έχουν πάρει συγκεκριμένες δεσμεύσεις επί των αιτημάτων τους. Αυτό που εδώ και αρκετές ημέρες ξόρκιζε η κυβέρνηση, δηλαδή το να παραμείνουν οι αγρότες στα μπλόκα τις ημέρες των εορτών, τελικά δεν αποφεύχθηκε μέχρις ώρας και όλα δείχνουν ότι έστω και με ανοίγματα λωρίδων ή δράσεις για ελεύθερη διέλευση από τα διόδια τα Χριστούγεννα τα τρακτέρ θα βρίσκονται στους δρόμους.
Οι δημοσκοπήσεις μάλιστα των τελευταίων ημερών κατέγραψαν πως οι συνεχείς προσπάθειες κυβερνητικών στελεχών και του ίδιου του πρωθυπουργού να ενεργοποιήσουν αντανακλαστικά κοινωνικού αυτοματισμού έπεσαν στο κενό. Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκόπησεις θεωρούν δικαιολογημένη τη μορφή πάλης που έχουν επιλέξει οι αγρότες και το 81% θεωρεί δίκαια τα αιτήματά τους.
Χριστούγεννα στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης
Δεν πάνε και πολλά χρόνια από τότε που οι γιορτές ήταν μια ολόκληρη οικογενειακή περιπέτεια: η οικογένεια γύρω από το μεγάλο τραπέζι, το εορταστικό μενού με τις σπεσιαλιτέ της γιαγιάς, τα δώρα που επιλέγονταν εξαντλητικά, τα παιδιά που έβγαιναν για κάλαντα και μπορεί να έφταναν ασυνόδευτα μέχρι την άλλη άκρη της πόλης. Αν τα διηγηθεί αυτά κανείς σε έναν πιτσιρικά μάλλον θα ακούσει συγκαταβατικά ένα «οk, boomer» και θα μαζευτεί στη γωνίτσα του προσπαθώντας να καταλάβει πως άλλαξε τόσο γρήγορα ο κόσμος.
Πόσο απέχουν τα Χριστούγεννα του αναλογικού από τον ψηφιακό κόσμο; Λίγα χρόνια μόλις, αλλά έτη φωτός. Όχι μονάχα γιατί η τεχνολογία αλλάζει όλη την εμπειρία, αλλά και γιατί οι κοινωνίες μας μετασχηματίζονται ιλιγγιωδώς. Σήμερα μια σειρά από εφαρμογές της Τεχνητής Νοημοσύνης αναλαμβάνουν από το να προτείνουν εορταστικό μενού και να ιδέες για να διακοσμήσεις το σπίτι σου, μέχρι play lists για το χριστουγεννιάτικο πάρτι, δώρο για τον κάθε δικό σου, μηνύματα για να στείλεις ευχές. Κι αν για κάποιο λόγο βρεθείς μόνος, ένα γιορτινό chat bot θα είναι εδώ για να σου κρατήσει συντροφιά.
Κομμάτια και θρύψαλα
Κομμάτια και θρύψαλα γίνεται το κομματικό σύστημα, όπως αποδεικνύουν οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών.
Το ενδεχόμενο μιας συγκυβέρνησης με τρίτο πρόσωπο πρωθυπουργό ταράσσει τα νερά στο κυβερνών κόμμα, από την στιγμή που σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, αυτοδυναμία δεν υπάρχει. Την ίδια ώρα η αύξηση των μετοχών του Κυριάκου Πιερρακάκη και η αναμενόμενη από κάποιους αντιπαράθεσή του με τον Νίκο Δένδια όταν έρθει η «επόμενη μέρα» στη ΝΔ αυξάνει τον κίνδυνο για τις προοπτικές του κυβερνώντος κόμματος. Πολύ περισσότερο που ο Κώστας Καραμανλής λειτουργεί πλέον όχι ουδέτερα, αλλά αντιπαραθετικά με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.. Ο δε Αντώνης Σαμαράς, εφόσον δεν υπάρχει αλλαγή ηγεσίας εν πλω στη ΝΔ, κάτι που αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται στον ορίζοντα, θα προχωρήσει σε ίδρυση κόμματος. Όλα δείχνουν πως η ΝΔ δύσκολα θα βγει αλώβητη από την ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού.
Σε βαθιά κρίση
Εάν κανείς διαβάσει το φιλοκυβερνητικό ενημερωτικό οικοσύστημα, θα πιστέψει ότι η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή είναι πανίσχυρη, κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό, και προχωρά ακάθεκτη λες και η κυβερνητική παράταξη έχει σύμβαση αορίστου χρόνου με την εξουσία.
Μάλιστα, η κυβέρνηση παρουσιάζεται όχι μόνο ως παντοδύναμη αλλά και ως ένα διαρκές success story.
Μόνο που εάν κανείς κοιτάξει τις δημοσκοπήσεις θα διαπιστώσει ότι κάθε άλλο παρά ως επιτυχημένη την αντιμετωπίζει η κοινωνία.
Για την ακρίβεια, οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν μια ολοένα και μεγαλύτερη αποδοκιμασία της κυβέρνησης. Και δεν είναι απλώς ότι η κοινωνία είναι δυσαρεστημένη με μια κυβέρνηση. Είναι ότι ρητά θέλει τα πράγματα να αλλάξουν. Αυτό δείχνει το γεγονός ότι στις δημοσκοπήσεις έχει σαφή πλειοψηφία το αίτημα πολιτικής αλλαγής, ενώ πλέον προηγείται και το αίτημα για πρόωρες εκλογές έναντι της πολιτικής σταθερότητας.
Αυτό που χρειαζόμαστε αυτή τη στιγμή είναι μια διέξοδο για τη χώρα. Και διέξοδος σημαίνει εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης που να μπορεί να αποκαταστήσει τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη, μέσα από συγκεκριμένα μέτρα που αφορούν την αναδιανομή, την ανασυγκρότηση του κράτους, τη λειτουργία των θεσμών, την πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και που σε αυτή τη βάση να κάνουν την κοινωνία να αποκτήσει ξανά εμπιστοσύνη στην πολιτική και να κινητοποιηθεί.
