Νέα δεδομένα δημιουργεί στο επίπεδο των εργασιακών το πακέτο οικονομικών μέτρων, τα οποίο έχει εισάγει η κυβέρνηση ενώπιον της κρίσης, που έχει επιφέρει η εξάπλωση του κορονοϊού.

Γιατί μπορεί ο υπουργός Εργασίας, Γιάννης Βρούτσης, αλλά και τα υπόλοιπα κυβερνητικά στελέχη να ισχυρίζονται πως εκτός από την προστασία των επιχειρήσεων έχουν ως στόχο και την προστασία των εργαζομένων, αλλά τα πεπραγμένα τους οδηγούν στο ακριβώς αντίθετο συμπέρασμα. Κάπως έτσι, μετά την πρόβλεψη για αναστολή των συμβάσεων εργασίας για ένα τρίμηνο για τις επιχειρήσεις, που έχουν υποστεί πλήγμα, ήρθε εκείνη για μείωση του μισθού πολλών εργαζομένων κατά 50% για ένα εξάμηνο.

Ειδικότερα, στο επίμαχο άρθρο 9 της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, η οποία δημοσιεύτηκε τα ξημερώματα του Σαββάτου στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, αναφέρονται τα εξής:

• α) Κάθε εργαζόμενος μπορεί να απασχολείται κατ’ ελάχιστο δύο (2) εβδομάδες με περίοδο αναφοράς τον μήνα, συνεχόμενα ή διακεκομμένα,
• β) Ο ανωτέρω τρόπος οργάνωσης της εργασίας γίνεται ανά εβδομάδα και εντάσσεται σε αυτόν τουλάχιστον το 50% του προσωπικού της επιχείρησης
• γ) Εργοδότης που θα εφαρμόσει αυτόν τον τρόπο οργάνωσης της εργασίας υποχρεούται να διατηρήσει τον ίδιο αριθμό εργαζομένων που απασχολούνταν κατά την έναρξη εφαρμογής του.

Και ίσως στους περισσότερους να είναι η μείωση του μισθού στο μισό, που δημιουργεί το μεγαλύτερο σοκ, ενδεχομένως όμως να μην είναι καν ο χειρότερος από τους κινδύνους, που γεννάνε οι εν λόγω κυβερνητικές ρυθμίσεις, καθώς φαίνεται πως ανοίγουν «παράθυρο» για κύμα απολύσεων σε δεύτερο χρόνο.

«Οι εργαζόμενοι δεν έχουν καμιά προστασία μετά το τέλος του εξαμήνου»

Στην εκ περιτροπής εργασία υπάρχουν προδιαγραφές με πρώτη και κύρια την αντικαταγγελία της σύμβασης εργασίας. Με απλά λόγια, δεν μπορούσε κανείς μετά το εννιάμηνο, που είχε έναν εργαζόμενο με δυο εβδομάδες εργασίας το μήνα, να τον απολύσει.

«Προφανώς στη νέα ρύθμιση η απόλυση επιτρέπεται. Δηλαδή δε θα με βάλει ο εργοδότης στην εκ περιτροπής εργασία, όπως είχε τη δυνατότητα, για έξι μήνες με δυο βδομάδες τον κάθε μήνα, αλλά αντίθετα θα με βάλει σε αυτό το άρθρο, όπου έτσι κι αλλιώς θα μειωθεί ο μισθός στο μισό καθώς θα δουλεύω δυο βδομάδες αντί για τέσσερις, και μετά το τέλος αυτής της περιόδου δεν έχει την υποχρέωση να με διατηρήσει στην επιχείρηση

Η κρίσιμη διαφορά μεταξύ του «ίδιου αριθμού εργαζομένων» και των «ίδιων εργαζομένων»

Έντονος προβληματισμόςυπάρχει και σχετικά με τις προβλέψεις της παραγράφου Γ του επίμαχου άρθρου και συγκεκριμένα αναφορικά  με την υποχρέωση του εργοδότη μετά το τέλος του εξαμήνου να διατηρήσει τον ίδιο αριθμό εργαζομένων που απασχολούνταν κατά την έναρξη εφαρμογής του. «Με αλλα λόγια θα μπορεί να βάλει τους μισούς σε μοντέλο εκ περιτροπής εργασίας, ενώ τους υπόλοιπους μισούς μπορεί να τους αντικαταστήσει με άλλους φθηνότερους».

Σε ό,τι έχει να κάνει με το τοπίο που υπάρχει μετά το τέλος της έξαρσης του κοροναϊού στη χώρα μας, η κυβέρνηση είχε δείξει τις διαθέσεις της πριν την τωρινή υγειονομική κρίση.

«Αν κοιτάξει κανείς το επενδυτικό πολυνομοσχέδιο του Άδωνι Γεωργιάδη, τον Οκτώβρη -όταν υποτίθεται ότι η οικονομία πέταγε-, θα διαπιστώσει ότι περιείχε φοβερά αντεργατικές διατάξεις. Θυμίζω ότι είχε επεκτείνει την εκ περιτροπής εργασία και περισσότερους μήνες τον χρόνο και όχι μόνο. Προφανώς όμως η κρίση κοροναϊού είναι μια φοβερή οικονομική κρίση όσον αφορά την αγορά εργασίας. Δηλαδή τον ερχόμενο Οκτώβρη, εφόσον καταφέρουμε να επανέλθουμε σε μια κανονικότητα από Ιούνιο-Ιούλιο, εκείνο που θα έχει υποστεί η αγορά εργασίας δε θα συγκρίνεται με τίποτα άλλο στη χώρα μας. Τα μνημόνια του 2012-2013 θα μοιάζουν με παιδικές χαρές».

Πηγή: tvxs.gr