Στη μετεωρολογία, το βαρόμετρο είναι από τα πλέον αξιόπιστα όργανα καταγραφής, παρατήρησης και πρόγνωσης του καιρού. Ακόμα και με ένα σκέτο βαρόμετρο, ο μετεωρολόγος μπορεί χοντρικά να καταλάβει τι συμβαίνει με τον καιρό και να διακινδυνεύσει  μία πρόβλεψη τι πρόκειται να γίνει, τουλάχιστον, τις επόμενες 24 ώρες. Θέλει γνώση, θέλει εμπειρία, αλλά κάπως έτσι βγάζει ένα γενικό συμπέρασμα για το τι μέλλει γενέσθαι. Τώρα, με την συνδρομή των σύγχρονων οργάνων μέτρησης και καταγραφής, και με τις δορυφορικές εικόνες, τις προβολές και την δυνατότητα επεξεργασίας πολύπλοκων δεδομένων, ένας καλός επιστήμονας, μπορεί να σου πει, ενδεχομένως, περίπου τι ώρα θα σκάσουν οι πρώτες ψιχάλες της βροχής στο μπαλκόνι σου.

Στις κοινωνικές-πολιτικές επιστήμες τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Υπάρχουν και εκεί εξελιγμένα εργαλεία, υπάρχει απέραντη καταγεγραμμένη γνώση και τεχνογνωσία, υπάρχουν υποδείγματα, ωστόσο τα συμπεράσματα δεν επιβεβαιώνονται πάντοτε, ιδιαίτερα με την μαθηματική ακρίβεια των θετικών επιστημών. Μία άλλη ιδιαιτερότητα έγκειται στο γεγονός ότι στο συγκεκριμένο πεδίο, εκτός των επιστημόνων, μετέχουν επίσης οι σκεπτόμενοι (;) και ορθώς ενημερωμένοι (;) άνθρωποι, με την ιδιότητα του ενεργού (;) πολίτη. Και εδώ συναντούμε βαρόμετρα, που αξιώνουν την εγκυρότητα των ευρημάτων και των συμπερασμάτων τα οποία δρομολογούν.

Το μόνο πρόβλημα στην Ελλάδα, όπως και σε πολλές άλλες ελλειμματικές δημοκρατίες,  είναι ότι οι δημοσκοπήσεις και τα βαρόμετρα έχουν αποδειχθεί επανειλημμένως, όχι μόνο αναξιόπιστα, αλλά και σκανδαλωδώς παραπλανητικά. Όπερ μεθερμηνευόμενον σημαίνει πως οι μετρήσεις αυτές είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία κατευθυνόμενες και εξόφθαλμα χειραγωγούμενες, όπως και τα μέσα ενημέρωσης τα οποία τις προπαγανδίζουν με λιβανιστήρια και δοξολογίες. Πάλι καλά δηλαδή που στην λανθάνουσα ευρωπαϊκή οικογένεια διασώζονται ακόμη εργαλεία μέτρησης υψηλού κύρους και αξιοπιστίας. Και επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, ιδού το υπ’ αριθμόν 94 Ευρωβαρόμετρο (Μάρτιος 2021), το οποίο δίνει μία πολύ διαφορετική εικόνα από εκείνη των «χορτάτων» ελληνικών μίντια:

Το 78% των πολιτών στην Ελλάδα πιστεύουν πως η γενική κατάσταση στην χώρα είναι κακή. (5η χειρότερη επίδοση στην Ε.Ε.)

Το 92% των πολιτών πιστεύουν πως η κατάσταση στην απασχόληση είναι κακή. (2η χειρότερη επίδοση στην Ε.Ε.)

Το 76% των πολιτών στην Ελλάδα πιστεύουν πως η παροχή των δημόσιων υπηρεσιών είναι κακή. (Η χειρότερη επίδοση στην Ε.Ε.)

Το 81% των πολιτών πιστεύουν πως τους επόμενους 12 μήνες η κατάσταση στην οικονομία δεν θα βελτιωθεί. (6η χειρότερη επίδοση στην Ε.Ε.)

Το 77% των πολιτών στην Ελλάδα πιστεύουν πως τους επόμενους 12 μήνες η γενική κατάσταση στην χώρα δεν θα βελτιωθεί. (3η χειρότερη επίδοση στην Ε.Ε.)

Το 81% των πολιτών στην Ελλάδα πιστεύουν πως τους επόμενους 12 μήνες τα οικονομικά του νοικοκυριού τους δεν θα βελτιωθούν. (3η χειρότερη επίδοση στην Ε.Ε.)

Το Ευρωβαρόμετρο δεν λέει κάτι που δεν γνωρίζουμε. Δεν λέει κάτι που ήδη δεν διαισθανόμαστε. Ωστόσο είναι σημαντικό αυτό το οποίο διαπιστώνουμε δια γυμνών οφθαλμών, να πιστοποιείται από ανεξάρτητες αρχές, όπως είναι εξίσου σημαντικό να αποτυπώνεται η μαζική δυσφορία η οποία κυριαρχεί στην κοινωνία, σε σχέση με την χαοτική διαχείριση της πανδημίας και τις καταστροφικές της συνέπειες. Σε τελική ανάλυση όμως, η δημοσκόπηση δεν δείχνει μόνο την κυβέρνηση, αλλά και εμάς τους ίδιους: Είναι το βαρόμετρο της εθνικής μας κατάθλιψης. Είναι η πλήρως ρεαλιστική και ολοσχερώς αποκαρδιωτική αίσθηση που διατηρούμε για τα πράγματα. Παραδόξως, το γεγονός αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Συχνά συνιστά το πρώτο μεγάλο βήμα για την ίαση.

Ο εκδότης