«Το όνειρο μου, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήταν η Ιατρική. Ήθελα να γίνω Παιδίατρος» δηλώνει συγκινημένος, ο Σωτήρης Αναστασόπουλος από το 2ο ΓΕΛ Πύργου, που κατάφερε με μεθοδικό διάβασμα και πρόγραμμα να πετύχει το στόχο του, συγκεντρώνοντας 19.188 μόρια και μάλιστα να είναι ο πρώτος τον πρώτων σε όλη την Ηλεία!
Μετά από μια ομολογουμένως δύσκολη χρονιά, ο Σωτήρης έχοντας δίπλα του την οικογένεια του, τους γονείς και τον μικρότερο αδελφό του, έχει κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένος από την βαθμολογία του καθώς όπως λέει καταφέρνει την εισαγωγή του στην Ιατρική Θεσσαλονίκης που ήταν και ο στόχος του. «Παρότι, ήταν μια δύσκολη χρονιά, λόγω του έντονου διαβάσματος που είχαμε, πέρασε γρήγορα και εύκολα και ευτυχώς δεν καταλάβαμε τους περιορισμούς. Τώρα το άγχος μας είναι για τη χρονιά που έρχεται διότι όλοι θέλουμε να πάμε άφοβα στις πόλεις και τα Πανεπιστήμια μας, και να ζήσουμε μια ήρεμη φοιτητική ζωή με όσο το δυνατόν λιγότερους περιορισμούς».
Όπως εξομολογείται, «από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου ιατρική ήθελα. Έβλεπα τον εαυτό μου ιατρό, έχοντας ως πρότυπο τον παιδίατρο μου τον κ. Μητσέλο. Η αλήθεια είναι ότι τα περίμενα τα αποτελέσματα, ήξερα τι έχω γράψει και είμαι χαρούμενος που οι κόποι μου ανταμείφθηκαν αυτή τη δύσκολη χρονιά. Από μικρός πάντα συνδύαζα πολλά πράγματα στο πρόγραμμα μου. Ποτέ δε σταμάτησα τον αθλητισμό, έκανα κολύμπι ακολουθώντας τα χνάρια και του πατέρα μου και αυτό δε με εμπόδισε στα μαθήματα, ίσα ίσα έτσι είχα πιο αυστηρό πρόγραμμα που μου παρείχε τη μέγιστη απόδοση μέσα στην ημέρα για το διάβασμα μου. Εννοείται και τώρα με το νέο χρόνο που ελπίζω να με βρει σε πανεπιστήμιο και όχι πίσω από μια οθόνη, θα συνεχίσω και το άθλημα που αγαπώ. Να γυμνάζω δηλαδή σώμα και πνεύμα καθώς πιστεύω ότι αυτά τα δυο είναι εξίσου σημαντικά και πρέπει κάθε μαθητής να τα συνδυάζει για να αποδίδει τα μέγιστα, στα μαθήματα του και την αθλητική του επίδοση. Είχα πολύ ωραία σχολικά χρόνια, και ελπίζω έτσι να είναι και τα φοιτητικά…».
Ο Σωτήρης, αφήνει πίσω του τις δυσκολίες των δυο τελευταίων ετών, και δηλώνει αισιόδοξος, ειδικά τώρα που όπως λέει θα βγει επιτέλους στην κοινωνία και θα διαμορφώσει απόψεις για πολλά πράγματα. «Πιστεύω ότι θα αγωνιστώ για το μέλλον της χώρας μου και θα προσφέρω μέσω της παιδιατρικής που θέλω να ακολουθήσω το καλύτερο. Η ιατρική είναι μια επιστήμη που σώζει ζωές και ειδικά σε μια τέτοια περίοδο πανδημίας, πρέπει να την ακολουθούμε πιστά, να εμπιστευόμαστε τους επιστήμονες για να ανταπεξέλθουμε σε δύσκολους καιρούς και να βγούμε όλοι σώοι και αβλαβείς».
Φυσικά, δεν παραλείπει να ευχαριστήσει την οικογένεια του, τους γονείς και τον μικρό αδελφό του, για την υπομονή και τη στήριξη τους όλα αυτά τα χρόνια όπως λέει αλλά και τους καθηγητές του 2ου Λυκείου «που βοήθησαν όλα τα παιδιά να επιτύχουν τους στόχους τους καθώς οι προσπάθειες τους αντικατοπτρίζονται στα αποτελέσματα και τέλος θέλω ιδιαίτερα να ευχαριστήσω την βιολόγο μου κ. Ανδρεοπούλου για την βοήθεια της αυτά τα χρόνια καθώς και τους καθηγητές του φροντιστηρίου μου Ορόσημο Θαλής».
