Φθινοπώριασε, το καλοκαιράκι μας… άφησε χρόνους και άπαντες οι δημοτικοί μας άρχοντες ήρθε η ώρα να σηκώσουν τα μανίκια. Τα προβλήματα είναι πολλά και οι δήμαρχοι αν και δείχνουν να βρίσκονται σε εγρήγορση, δεν είναι καθόλου βέβαιο πως θα φτάσουν εκεί που πρέπει εγκαίρως. Όμως όπως  και στον στίβο, η εκκίνηση έχει τη  μεγάλη σημασία της για την έκβαση της διαδρομής.

Τα κάστανα απ’ τη φωτιά

Δεν θα την έλεγες και την καλύτερη την εβδομάδα που ξεκινάει για τον Τάκη. Με δύο καυτές συνεδριάσεις σήμερα το απόγευμα –για το νοσοκομείο και το λιμενικό ταμείο-,άντε να βγάλεις εσύ φθινοπωριάτικα τα κάστανα από τη φωτιά.Θα μου πείτε εντάξει, γιατρός είναι ο Τάκης, θήτευσε και ουκ ολίγα χρόνια στο «Αντρέας Παπανδρέου», όπως και να ‘χει, το κατέχει το θέμα. Εκεί που έχω μία περιέργεια όμως, είναι με το λιμενικό. Τι να στριφογυρίζει στο μυαλό του άραγε; Πάντως, η ιστορία έχει αποδείξει πωςπολύ συχνά οι μεγάλοι έρωτες, γεννιούνται απ’ τα μεγάλα πάθη. Και ο νοών νοείτο…

Πήρε το όπλο του

Λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά, στα πεδινά της όμορφης συμπρωτεύουσας, τα δύσκολα για τον Ιωάννη ξεκίνησαν νωρίς. Κάτι το πανεπιστημιακό κονκλάβιο της Πάτρας, που αποφάσισε εν αιθρία, να «κλείσει τα μάτια» στο ΤΕΙ της πόλης -με τις ευλογίες της Κεραμέως άραγε;-, κάτι το νοσοκομείο, που γιατρούς δεν έχει και πως να βρει γιατρειά, ένα άγχος για το μέλλον το έχει.Τι να κάνει λοιπόν κι αυτός, φόρεσε την πανοπλία του, και ετοιμάστηκε για πόλεμο. Σε κάθε περίπτωση,όσοι αποφάσισαν ελαφρά τη καρδίανα κοντραριστούν μαζί του, καλά θα κάνουν να το σκεφτούν λίγο παραπάνω. Λυμπέρης είναι αυτός, και έχει αποδείξει ότι δεν τα χάνει εύκολα.

Πάμε σαν άλλοτε

Για τον Σάκη Μπαλιούκο, τα πράγματα κυλάνε όπως ο γειτονικός Αλφειός το καλοκαίρι: Ήρεμα και ομαλά. Τόσα χρόνια στο «κουρμπέτι» άλλωστε, το ‘χει βάλει το νερό στ’ αυλάκι. Όσο για τα έργα των τελευταίων ημερών, του βγάζω το καπέλο. Αναφέρομαι φυσικά στα λιθόστρωτα που «έντυσαν» την αρχόντισσα (Ανδρίτσαινα), και είναι πραγματικά χάρμα ιδέσθαι. Αξίζει να την επισκεφθεί κανείς, για να απολαύσει τα φθινοπωρινά της χρώματα, και να ταξιδέψει σε άλλες εποχές.

Μετακομίζω γιατί… χωρίζω

Εβδομάδα μετακόμισης, στην έδρα του Δήμου, αυτή που πέρασε για τον Γιώργο Γεωργιόπουλο. Όχι φυσικά γιατί… χωρίζει, αλλά γιατί κάθε μέρα, πρωί βράδυ, δρομολόγιο Πύργος-Ολυμπία, δεν είναι και ό,τι ευκολότερο. Χώρια που η Ολυμπία έχει τις ιδιαίτερες απαιτήσεις της. Από τη μία να είσαι σε μόνιμη εγρήγορση για να προστατεύσεις τα «κεκτημένα» –βλέπε π.χ.την ολυμπιακή κατά τα άλλα φλόγα η οποία τελευταία ανάβει όπου υπάρχει χωριό και στάδιο επί γης– και από την άλλη, ο ορεινός όγκος, ο οποίος ενόψει Χειμώνα οφείλει να τύχει ιδιαίτερης μέριμνας. Εξάλλου τα χιόνιακαι οι ενδεχόμενοι αποκλεισμοίχωριών, δεν είναι μακριά.

«Ταξιδιάρηδες»

«Ταξιδιάρηδες» μας προέκυψαν οι άρχοντες του κάμπου. Πού τους χάνεις, πού τους βρίσκεις, στο κλεινόν άστυ για επαφές! Φυσικά με το αζημίωτο, αφού οι φωτογραφικοί φακοί είναι πάντα εκεί, και πάντα έτοιμοι να απαθανατίσουν τα «ιστορικά» ενσταντανέ. Απορία: Εκείνο το «Seatrack» στη Γλύφα, τι νόημα είχε να στηθεί για δύο μέρες και μετά να ξεστηθεί και να μπει στις αποθήκες; Τόση κάψα πια για μια φωτογραφία; Εκτός και εάν από λάθος πληροφόρηση, νόμιζαν πως αφορά τους χειμερινούς κολυμβητές…

Ο θησαυρός δεν είναι άνθρακες

Για τον Γιατρό στη Ζαχάρω, μόνο ευχές για κουράγιο έχω. Μπορεί να αποδείχθηκε «άνθρακες ο θησαυρός» σε σχέση με την επίσκεψη του υπουργού Τουρισμού στον Καϊάφα, όμως όσο κι αν για το κράτος των Αθηνών «πέρα βρέχει», το οικοσύστημά τουαποτελεί θησαυρό ανεκτίμητης αξίας, ο οποίος παραμένει ανεκμετάλλευτος. Ίσως το έργο που έχει ανακοινώσει η προηγούμενη κυβέρνηση για την αξιοποίησή του, να αποτελεί μία τελευταία ευκαιρία. Η πρόκληση λοιπόν δήμαρχε είναι μεγάλη. Και να είσαι σίγουρος, ότι όποιος κατορθώσει να «ζωντανέψει» αυτόν τον πλούτο, τον οποίο τόσο απλόχερα χάρισε η φύση στην περιοχή, θα γραφτεί με χρυσά γράμματα στην τοπική ιστορία. Γι’ αυτό δήμαρχε σου εύχομαι καλό κουράγιο. Η δουλειά μόνο εύκολη δεν είναι.