Λίγοι θυμήθηκαν ότι η πόλη της Αμμοχώστου, στην οποία «εισέβαλε» πρόσφατα ο πρόεδρος Ερντογάν, διατηρεί, μετά το 1974, την δική της δομή αυτοδιοίκησης.
Ο προσφυγικός δήμος Αμμοχώστου έχει το δημαρχείο του στην ελεύθερη Κύπρο, κοντά στην γραμμή διαίρεσης του νησιού, δίπλα στην Δερύνεια, όπου το 1996 είχαν δολοφονηθεί στην διάρκεια αντικατοχικών εκδηλώσεων οι νεαροί Τάσος Ισαάκ και Σολομός Σολομού. Στην κηδεία του δεύτερου παλικαριού είχα παραστεί και ο ίδιος στις 16 Αυγούστου 1996, εκπροσωπώντας τον Συνασπισμό.
Έχοντας επισκεφθεί και το δημαρχείο Αμμοχώστου, παραμένει έντονα χαραγμένος στην μνήμη μου ο πόθος των Αμμοχωστιανών για επιστροφή στην πόλη τους, η οποία, μετά το 1974, αποτελεί πόλη-φάντασμα, διότι δεν κατακτήθηκε από τις τουρκικές δυνάμεις εισβολής, δεδομένου ότι στην διάρκεια του δεύτερου «Αττίλα», μέσα Αυγούστου 1974, συμφωνήθηκε εκεχειρία στην Γενεύη. Έτσι ανεκόπη η τουρκική προέλαση στα πρόθυρα της Αμμοχώστου, η οποία θα έπρεπε να έχει ειδικό καθεστώς, δηλαδή, ούτε κατεχόμενη ούτε μέρος της ελεύθερης Κύπρου, με διοίκηση του ΟΗΕ. Γι’ αυτό έχει βάση αυτό που είπε ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Αρχαίας Ολυμπίας Σωτήρη Παπαηλιού, ότι η άκρως προκλητική και παράνομη επίσκεψη Ερντογάν «συνιστά νέα εισβολή».
Είναι, λοιπόν, αξιέπαινος ο δήμος Αρχαίας Ολυμπίας, ο οποίος αποφάσισε να απευθύνει μήνυμα αλληλεγγύης στον δήμο Αμμοχώστου, εγκρίνοντας και σχετικό ψήφισμα. Ούτε η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) θυμήθηκε ότι υπάρχει ο εν λόγω δήμος, πολλοί δε (ίσως οι περισσότεροι) πολίτες της Ελλάδας αγνοούν ότι συνεχίζει να λειτουργεί, όπως και οι δήμοι Κερύνειας, Μόρφου κλπ.
Η «γέφυρα» αλληλεγγύης, που ο δήμος Αρχαίας Ολυμπίας προτίθεται να χτίσει με την Αμμόχωστο, είναι σε απόλυτη αρμονία με το γεγονός ότι εκπροσωπεί την κοιτίδα της Ολυμπιακής Ιδέας, πολύ περισσότερο που τούτες τις μέρες διεξάγονται οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Τόκιο, δηλαδή, στην πρώτη χώρα που υπέστη τα πυρηνικά ολοκαυτώματα της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι.
Θυμίζω με την ευκαιρία, ότι με δήμαρχο τον Σπύρο Φωτεινό, ο δήμος Αρχαίας Ολυμπίας είχε συνεργαστεί με την Αδέσμευτη Κίνηση Ειρήνης (ΑΚΕ) για να στείλει το 1984 την Φλόγα της Ειρήνης στο Ναγκασάκι, όπου και διατηρείται άσβεστη, μέσα στο Πάρκο Ειρήνης της πόλης, στην κορυφή ενός πανύψηλου βωμού, που έχει γίνει και καρτ ποστάλ για τους εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες.
Καταλήγω με την δυσάρεστη διαπίστωση ότι, με την ευκαιρία των Ολυμπιακών του Τόκιο, κανείς δεν ζήτησε να ισχύσει η ολυμπιακή εκεχειρία, παρότι υπάρχει σχετική απόφαση του ΟΗΕ και στην Αθήνα έχουμε το Διεθνές Κέντρο για την Ολυμπιακή Εκεχειρία, που όμως θα έπρεπε να εδρεύει στην κοιτίδα του Ολυμπισμού. Ακόμα μία πράξη υποβάθμισης της Αρχαίας Ολυμπίας. Ούτε η σημερινή ελληνική κυβέρνηση θυμήθηκε να προτείνει την ισχύ σε κάποιο βαθμό και μορφή μιας σύγχρονης ολυμπιακής εκεχειρίας, παρότι έχουμε πολλούς λόγους να την θέλουμε ως χώρα και ευρύτερη περιοχή.
Προσθέτω ότι, επειδή πόλεμος έχει χαρακτηριστεί και η φονική πανδημία, πράξη ειρήνης εκ μέρους της διεθνούς κοινότητας θα μπορούσε να θεωρηθεί άρση της πατέντας για την παραγωγή εμβολίων από τις φτωχότερες χώρες, πολύ δε περισσότερο, η δωρεάν αποστολή των αναγκαίων ποσοτήτων εμβολίων από τους πλούσιους στους φτωχούς αυτού του κόσμου, που συνολικά δεν είναι φτωχός, αλλά άνισος και άδικος.
Ο Πάνος Τριγάζης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία
