Τις τελευταίες μέρες ο τέως βασιλιάς, ο Χουάν Κάρλος της Ισπανίας, άλλοτε εξαιρετικά δημοφιλής, διέφυγε κρυφά στο Άμπου Ντάμπι. Ετράπη σε φυγή από την ισπανική δικαιοσύνη που ερευνούσε σε βάθος την εμπλοκή του σε μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα.

Σε αντίθεση με την βαλκανική δική μας χώρα, στην Ιβηρική οι δικαστές δεν στοχοποιούνται και δεν αποτρέπονται από την διερεύνηση ενδεχόμενης εμπλοκής σε σκάνδαλα πρώην ή τέως πολιτειακών παραγόντων.

Εδώ διώκεται η εισαγγελέας διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη, η οποία τόλμησε να παραπέμψει στη Βουλή την δικογραφία για το σκάνδαλο Novartis, που είχε σχηματιστεί κυρίως με στοιχεία από το FBI, διότι κατά τους Σαμαράδες και Λοβέρδους «σκάνδαλο δεν υπήρξε».

Εδώ,  θεωρείται ιεροσυλία η κλήση ακόμα και ως μαρτύρων πρώην πρωθυπουργών, προκειμένου να διαλευκανθούν πανθομολογούμενα σκάνδαλα.

Εδώ ανώτατος δικαστικός που δεν παρέλαβε σε επίσημη συνάντηση στην Γενεύη το στικάκι του FBI, μετατρέπεται σε κατήγορο του Παπαγγελόπουλου και της Τουλουπάκη.

Εδώ, ένας πρώην πρωθυπουργός δηλώνει άγνοια για το πως διαχειρίστηκε τα εξοπλιστικά πρώην αντιπρόεδρός του, που διετέλεσε και υπουργός Εθνικής Άμυνας.

Ο τέως μονάρχης της Ισπανίας, σύζυγος της «δικής μας» πριγκίπισσας Σοφίας από το 1962, κατηγορείται, μεταξύ άλλων, ότι τσέπωσε μίζα εκατό εκατομμυρίων δολαρίων από την Σαουδική Αραβία διότι ευνόησε την σύμβαση κοινοπραξίας για την κατασκευή σιδηροδρόμου. Επιπλέον κατηγορήθηκε για μαύρες μπίζνες μέσω εξωχώριων εταιρειών (offsore), προσφιλές σπορ και γαλάζιων ελλήνων πολιτικών. Θα έλεγα, λοιπόν, «τι γαλαζοαίματος, τι γαλάζιος», αν και οι γενικεύσεις με απωθούν και αδικούν τον συνεπή βουλευτή και τον κόσμο της ΝΔ.

Η υπόθεση Χουάν Κάρλος ενδιαφέρει την ελληνική κοινή γνώμη και από ακόμα μια άποψη. Το πάμπτωχο ελληνικό κράτος, η «ψωροκώσταινα» (εκφραση της Δεξιάς, όχι δική μας) προίκισε την Σοφία με ένα μεγάλο ποσό για τα τότε δεδομένα, εννέα εκατομμυρίων δραχμών ή 300 χιλιάδων δολαρίων, ενώ σε εκατομμύρια δραχμές ανήλθε και ο γάμος της χλιδής, που τελέστηκε στην Αθήνα.

Η σχετική απόφαση της Βουλής, με εισήγηση της κυβέρνησης Καραμανλή και κατ΄απαίτηση της Φρειδερίκης, είχε πολεμηθεί από την ΕΔΑ και την τότε αγωνιζόμενη νεολαία, που φώναζε στους δρόμους της Αθήνας και άλλων πόλεων «Προίκα στην Παιδεία και όχι στη Σοφία». Το ζήτημα είχε εμπνεύσει νούμερα και σε θεατρικές παραστάσεις.

Θυμίζω ότι ο ανεξάντλητος Ανδρέας Πετρουλάκης είχε δημοσιεύσει, το 2014, γελοιογραφία στην Καθημερινή, με τον Μανώλη Γλέζο ενώπιον του Χουάν Κάρλος να απαιτεί την επιστροφή της προίκας της Σοφίας. Σκίτσο, εμπνευσμένο από την διαρκή εκστρατεία του αείμνηστου μεγάλου αγωνιστή για την απόδοση στην Ελλάδα των γερμανικών οφειλών.

Έξι χρόνια μετά, με τον Χουάν Κάρλος φυγόδικο αλλά πλουσιότατο, το αίτημα «φέρτε πίσω την προίκα της Σοφίας» καθίσταται επίκαιρο, αν και πρόκειται για μικρό ποσό σε σύγκριση με την ζημιά για τον τόπο από το σκάνδαλο Novartis.

*Ο Πάνος Τριγάζης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ