Π. Τριγάζης: Τρυγητής θλιβερών επετείων
του Πάνου Τριγάζη
Ο μήνας Σεπτέμβρης που ήδη διανύουμε, αποκαλείται και Τρυγητής. Μήνας του τρύγου των σταφυλιών, για να δώσουν στη συνέχεια τον μούστο και κρασιά σε πολλές ποικιλίες, που ευφραίνουν καρδίαν, πυροδοτούν γλέντι και χορό.
Όμως, ο Σεπτέμβρης είναι μήνας και θλιβερών επετείων, με πρώτη την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με την εισβολή του Χίτλερ στη Πολωνία 1η Σεπτεμβρίου 1939.
Μήνας θλιβερών επετείων και για τον ελληνισμό, ειδικότερα φέτος, που κλείνουν εκατό χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή, ενώ παρόμοιο φορτίο έχουν τα Σεπτεμβριανά του 1955 με την υποκινημένες πολύμορφες βιαιοπραγίες από φανατικούς τούρκους εθνικιστές εις βάρος των Ελλήνων της Πόλης.
Από πέρυσι είχα προτείνει να οριστεί το 2022 Έτος Μικρασιατικού πολιτισμού, αλλά η κυβέρνηση Μητσοτάκη απέφυγε να κάνει οτιδήποτε επίσημο για τα 100 χρόνια της μεγάλης εθνικής τραγωδίας, μάλλον διότι «αναμιμνήσκει οικεία κακά» για την παράταξη της Δεξιάς, η οποία, μαζί με το Παλάτι βαρύνεται για τον τότε εθνικό διχασμό και την δημαγωγία, διά της οποίας είχε επιτύχει την εκλογική ήττα του Ελευθερίου Βενιζέλου, το 1920.
Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι κάθε εθνική τραγωδία στην διάρκεια του 20ου αιώνα, βαρύνει κυρίως την Δεξιά, συμπεριλαμβανομένου του εμφυλίου πολέμου 1947- 1949. Αλλά μήπως και την εθνικά επωφελή ιστορική συμφωνία των Πρεσπών δεν πολέμησε η ΝΔ με εκστρατείες μίσους και διχασμού, συμπορευόμενη με τη Χρυσή Αυγή; Μήπως και σήμερα δεν ευθύνεται για τον διεθνή διασυρμό της χώρας, με το πρωτοφανές για την μεταδικτατορική περίοδο σκάνδαλο των υποκλοπών, το οποίο η παγκόσμιας εμβέλειας αμερικανική εφημερίδα New York Times, παρουσίασε με τίτλο «Σήψη στην καρδιά της Ελλάδας»;
Δεν θα αναφερθώ στα έργα και ημέρες της κυβέρνησης Μητσοτάκη στο προσφυγικό-μεταναστευτικό, τομέα στον οποίο «έδρεψε δάφνες» πρόσφατα, συναγωνιζόμενη σε αναλγησία την κυβέρνηση Ερντογάν, σε σχέση με τους περίπου σαράντα πρόσφυγες σε νησίδα του ‘Έβρου, όπου έχασε την ζωή της αβοήθητη η πεντάχρονη Μαρία, ύστερα από δάγκωμα σκορπιού.
Επανέρχομαι στον φοβερό Σεπτέμβρη του 1939, πρώτο μήνα του πιο καταστροφικού πολέμου της ιστορίας και υπενθυμίζω ότι το παγκόσμιο κίνημα ειρήνης είχε ορίσει την 1η Σεπτεμβρίου ως ετήσια αντιπολεμική ημέρα, την οποία στην Ελλάδα και την ΕΕ έχουν ξεχάσει και οι αριστερές δυνάμεις, ενώ συνεχίζουν να την τιμούν τα κινήματα ειρήνης και δημοκρατίας στη γειτονική μας Τουρκία, όπως με πληροφόρησε συναγωνιστής και φίλος από την Σμύρνη.
Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος προκλήθηκε από τις δυνάμεις του Άξονα, κυρίως από τη ναζιστική Γερμανία, που πίστευε ότι θα μπορούσε να κατακτήσει και την τότε Σοβιετική Ένωση, αφού το είχε πετύχει σχετικά εύκολα προς Δυσμάς. Χρήσιμο είναι, λοιπόν, να θυμόμαστε ότι είκοσι εκατομμύρια σοβιετικοί πολίτες (όχι μόνο Ρώσοι) έχασαν τη ζωή τους σε εκείνο τον μεγάλο αντιφασιστικό πόλεμο, που ήταν πόλεμος αμυντικός και πατριωτικός. Η δε αντιφασιστική νίκη, τον Μάιο 1945, επιτεύχθηκε με την καθοριστική συμβολή των εθνικών αντιφασιστικών κινημάτων, κυρίως όμως μέσω της Αντιχιτλερικής Συμμαχίας ΕΣΣΔ-ΗΠΑ- Βρετανίας. Αξεπέραστο το σύνθημα της νίκης «ποτέ πια πόλεμος – ποτέ πια φασισμός»!
Ο Πάνος Τριγάζης είναι στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία
