Αναζητώντας τα ιδιαίτερα κεφαλονίτικα κρασιά
Μερόπη Παπαδοπούλου
Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Κεφαλονιά, να ξέρεις ότι θα είναι μακρύς ο δρόμος. Εθνικές οδοί, επαρχιακοί δρόμοι, θάλασσες, χωρίς Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες, για να φτάσουμε στο επιβλητικό νησί του Ιονίου με την επιβλητική οροσειρά του Αίνου και τη μοναδική μαύρη ελάτη, στην οποία οφείλεται και το εξαιρετικό κεφαλονίτικο μέλι. Η πρώτη στάση είναι στο «ωραίο Αργοστολάκι», που έλεγε η γιαγιά μου, και συγκεκριμένα στην Κυανή Ακτή για θαλασσινές απολαύσεις, συνοδεία της ρομπόλας Wild Paths, μιας μικρής παραγωγής του οινοποιείου Gentilini, του φίλου Πέτρου Μαρκαντωνάτου. Χορτάτοι και ευτυχείς, θα επιβιβαστούμε στο μικρό φεριμπότ που ανά ημίωρο ενώνει τις δύο πρωτεύουσες της Κεφαλονιάς. Αργοστόλι και Ληξούρι, στις άκρες του ίδιου κόλπου, κοντά και μακριά συγχρόνως, με μια προαιώνια βεντέτα, όπως την εκφράζει και ο ποιητής Ανδρέας Λασκαράτος: «Όντις έπλασε ο Θιός την Οικουμένη, / το Ληξούρι, και τόσους άλλους τόπους / είπε στο νου του: – / Α! τώρα δε μου μένει / πάρι να πλάσω, γε μου, και τς αθρώπους».
Να μαστε, λοιπόν, στη χερσόνησο της Παλικής, έναν εύθραυστο βραχίονα προς τη Δύση, καταπράσινο, ήρεμο, πολύχρωμο και φλύαρο σε ομορφιά. Αρέκιες και καντάδες, ιδιαίτερη ντοπιολαλιά, νόστιμες κρεατόπιτες και μια υπέροχη φέτα στέκονται σεμνά δίπλα στους μεγάλους πρωταγωνιστές, που είναι αναμφισβήτητα τα κεφαλονίτικα κρασιά. Εδώ, στην Παλική, ξεκίνησε και η «επανάσταση» της ξηρής Μαυροδάφνης! Ο επίμονος Ευρυβιάδης Σκλάβος δημιουργεί τον Οργίωνα και ανοίγει τον ασκό του Αιόλου. Ακολουθούν ο Πέτρος Μαρκαντωνάτος με το Eclipse, το Κτήμα Χαριτάτου με δύο ετικέτες, μια παλαίωσης, τη Madame X, και μια φρέσκια δεξαμενής, την περιζήτητη Mademoiselle. O Νίκος Πετρακόπουλος εντυπωσιάζει με το MOV, την προφυλλοξηρική εκδοχή, ο Θόδωρος Ορκόπουλος με το Daphne Daphne.
Στον αμπελώνα της Παλικής, που βρίσκεται εκτός της ζώνης της ρομπόλας, ανακαλύπτουμε ένα παζλ λευκών ποικιλιών, που πρόκειται να γίνουν τα επόμενα λαμπερά αστέρια του οινικού στερεώματος. Το Μοσχάτο με τον αρωματικό χαρακτήρα τριαντάφυλλων και λεμονανθών, το στιβαρό Τσαούσι και ο «πρίγκιπας» Βοστιλίδι με τα εξωτικά φρουτώδη αρώματα κάνουν τα πρώτα αποφασιστικά τους βήματα, με αυτοπεποίθηση, στα χέρια των καλών παραγωγών.
Κι άλλες γεύσεις Στη διαχρονική μου αγάπη, το μπιστρό Σπάρος στον Μέγα Λάκκο, υπέροχο ψητό καλαμάρι με πλιγούρι και λαχανικά με Hariton Βοστιλίδι του Κτήματος Χαριτάτου. Και πεσκανδρίτσα «αλλιώς» με Ευφράνορα του Σκλάβου. Στην Αυλή του Ληξουρίου, το φαγητό εξαιρετικό, η λίστα θέλει πολλή δουλειά, αλλά το V Vostilidi του Σαρρή ήταν τέλειο με τους ντοματοκεφτέδες και η Ρομπόλα San Gerasimo από την Ορεάλιο Γη έδειξε για μία ακόμα φορά ότι κρατάει τα σκήπτρα. Αποκάλυψη ο Οδυσσέας, στην παραλία της Αγίας Ιερουσαλήμ, με μια λίστα κρασιών που μας άφησε με ανοιχτό το στόμα, αλλά και με, άκουσον άκουσον, 130 ετικέτες τζιν για τα πιο ιδιαίτερα τζιν τόνικ!
