Οι ελλείψεις των φαρμάκων είναι δυστυχώς διαχρονικό πρόβλημα και δεν αντιμετωπίζεται με καλαματιανούς χορούς….

Του Δημήτρη Θεοδωρόπουλου

Διαβάσαμε πρόσφατα την τοποθέτηση του βουλευτού κου Καλαματιανού για το θέμα των ελλείψεων στα φάρμακα.

Σίγουρα έχει δίκιο όταν επισημαίνει ότι «Ιδιαίτερο προβληματισμό και ανησυχία προκαλούν οι σημαντικές ελλείψεις και τα φαινόμενα κερδοσκοπίας που παρατηρούνται και στον τομέα του φαρμάκου».

Βέβαια παρεμβάσεις έχουν κάνει σχεδόν όλοι οι Σύλλογοι της χώρας και όχι μόνο ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής γιατί το πρόβλημα δυστυχώς δεν αφορά μόνο την Αθήνα.

Δυστυχώς το θέμα των ελλείψεων των φαρμάκων δεν είναι σημερινό.

Σέρνεται για πολλά χρόνια.

Μάλιστα από συγκεκριμένους Συλλόγους έχει ζητηθεί κατ επανάληψη ακόμη και η παρέμβαση της δικαιοσύνης γιατί ο κίνδυνος για την Δημόσια Υγεία είναι προφανής.

Το αποτέλεσμα μηδέν από μηδέν ….

Και αυτό οφείλει να το ξέρει και ο κος Καλαματιανός,

Επειδή όμως δεν το ξέρει αναφέρει ανερυθρίαστά επί λέξει.

«Το 2015, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε ξανά το ίδιο πρόβλημα, το οποίο, όμως, αντιμετωπίστηκε με απαγόρευση των παράλληλων εξαγωγών, σε συνδυασμό με τη διενέργεια των απαραίτητων ελέγχων στην αγορά του φαρμάκου»

Όχι κύριε βουλευτά δεν αντιμετωπίστηκε τότε το πρόβλημα.

Όπως δεν είχε αντιμετωπιστεί πριν και όπως δεν αντιμετωπίστηκε και μετά.

Η μικροπολιτική και η παραπληροφόρησή πρέπει να έχει κάποια όρια όταν πρόκειται για τόσο σοβαρά θέματα όπως είναι η υγεία.

Μη μπούμε σε λεπτομέρειες τι έλεγε ο κος Κουρουπλής πριν γίνει Υπουργός Υγείας και τι έλεγε μετά.

Και δεν έχει τόσο σημασία το τι λες αλλά το τι κάνεις ….

Και η αλήθεια είναι ότι και αυτός δεν έκανε τίποτα ουσιαστικό για το θέμα των ελλείψεων όπως άλλωστε και οι άλλοι Υπουργοί πριν από αυτόν και μετά από αυτόν.

Με δυο λόγια ….

Οι ελλείψεις στα φάρμακα είναι κύρια θέμα πολιτικό.

Έχει να κάνει με την μείωση των Κρατικών δαπανών για την υγεία και με την ελεύθερη διακίνηση αγαθών στα πλαίσια της ΕΕ από την στιγμή βέβαια που το φάρμακο δεν διαφοροποιείται από τα άλλα αγαθά.

Αυτή η πολιτική υπηρετήθηκε πιστά από όλες τις Κυβερνήσεις μετά το 2009.

Με αυτήν την λογική χρειάζεται από όλους μας μια κάποια προσοχή για να μην μιλάμε για σκοινί στου κρεμασμένου το σπίτι …….