Το εθνικιστικό δηλητήριο που επιχειρούν να σπείρουν στα σχολεία ακροδεξιές οργανώσεις και, κυρίως, η Χρυσή Αυγή με αφορμή την υπόθεση του Μακεδονικού, είναι άκρως επικίνδυνο και απαιτείται άμεση κινητοποίηση. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που αποτελεί φυσική εξέλιξη του διχασμού που προκάλεσαν συγκεκριμένοι κύκλοι στην ελληνική κοινωνία τους τελευταίους μήνες.

Σε μηνύματα που φτάνουν σε μαθητές μέσω Facebook καλούνται σε καταλήψεις  με θέμα το Μακεδονικό,  ή τη Βόρεια Ήπειρο. Το δέλεαρ είναι, όπως συμβαίνει την περίοδο πριν τα Χριστούγεννα, η απώλεια μαθημάτων, ενώ το μέσο είναι πλέον τα κοινωνικά δίκτυα, όπου δρουν συγκαλυμμένα ή απροκάλυπτα η Χ.Α. και άλλες ακροδεξιές και νεοναζιστικές φράξιες.

Το επίδικο δεν είναι η εκπαίδευση αλλά μια ακροδεξιά αντιδραστική ατζέντα που χρησιμοποιείται εργαλειακά για να στρατολογήσει εφήβους σε ένα «εύληπτο» εθνικισμό με «κινηματικού τύπου» διαδικασίες. Οι ακροδεξιοί αναζητούν πρόσβαση σε έναν χώρο, που έχουν μηδαμινή διείσδυση, και επιχειρούν να ωραιοποιήσουν το πρόσωπο που φασισμού που ευτυχώς παραμένει αποκρουστικό για το μεγαλύτερο μέρος της νέας γενιάς.

Ευθύνες έχουν και τα κόμματα του συνταγματικού τόξου που ταυτίστηκαν με αυτούς τους χώρους προσδοκώντας πρόσκαιρα κομματικά οφέλη και παρείχαν πολιτική νομιμοποίηση σε ακραίες εθνικιστικές θέσεις και συμπεριφορές. Σημαντικός είναι και ο ρόλος των γονιών ενώ η εκπαιδευτική κοινότητα καλείται να αναλάβει δράση καθιστώντας σαφές ότι το ελληνικό σχολείο δεν είναι ανοιχτό σε φασιστικές μεθόδους, αλλά θα πρέπει να είναι ένα σχολείο που προωθεί τη δημοκρατία, τη συνύπαρξη και το διάλογο. Που αποδέχεται τη διαφορετικότητα και σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Δεν έχω κάτι με τα παιδιά. Ίσα ίσα. Με τους «μεγάλους» τα βάζω γιατί θα έπρεπε να γνωρίζουν καλύτερα. Ενώ λοιπόν καταλαβαίνουνπολύ καλά ποια είναι η κατάσταση και πόσο επικίνδυνα μπορεί να εξελιχθεί, κλείνουν τα μάτια ή ακόμη χειρότερα κάποιοι σιγοντάρουν αυτήν την αιφνίδια εθνικιστική χειραφέτηση της νεολαίας. Ο αιφνιδιασμός εξάλλου είναι πάγια τακτική των φιδιών τα οποία μας έχουν ζώσει και έχουν αποδείξει και στο πρόσφατο παρελθόν ότι μπορούν και βρίσκουν τις πιο ύπουλες κρυψώνες για να εναποθέσουν τα αυγά τους. Κατά συνέπεια έχουμε προσεγγίσει, ως τοπική και εν γένει ως ελληνική κοινωνία ένα οριακό σημείο.

Τα γεγονότα των τελευταίων εικοσιτετράωρων συνιστούν καμπανάκι κινδύνου για την ίδια την δημοκρατική τάξη πραγμάτων και τούτο δεν είναι στερεότυπο σχήμα λόγου, ούτε στρέφεται κατά κανέναν τρόπο ενάντια στην πολιτικοποίηση των μαθητών. Είναι η πραγματικότητα και συμβαίνει μέσα στα σχολεία των παιδιών μας. Ανπλησιάσουμε αυτά τα παιδιά να τους μιλήσουμε, να τους εξηγήσουμε πώς έχει το πράγμα, αργά ή γρήγορα θα λυθεί οριστικά η παρεξήγηση. Γιατί αυτό έχει συμβεί: Μια βαθιά παρεξήγηση που πρέπει να λυθεί το συντομότερο, προτού αποβεί μοιραία. Ήδη δηλαδή όποιος έκανε τον κόπο να ανταλλάξει δυο κουβέντες μαζί τους, αντιλαμβανόταν εύκολα ότι οι προθέσεις τους είναι αγνές και, στις περισσότερες τουλάχιστον των περιπτώσεων, η αγάπη τους για την πατρίδα αμόλυντη. Το πρόβλημα είναι ότι η ιστορία έχει αποδείξει πως αυτές οι αγνές προθέσεις έχουν καταστρατηγηθεί πολλάκις, γινόμενες εντέλει νερό στον μύλο του μίσους, του ρατσισμού, της μισαλλοδοξίας, του εθνικισμού, του φασισμού και του ναζισμού. Όπως απέδειξε με την χθεσινή της έκδοση και η Πρωινή, τα περιστατικά αυτά συνδέονται άρρηκτα με την δράση των νεοναζί στο διαδίκτυο αλλά και στα προαύλια. Γι’ αυτό έχουμε καθήκον ως γονείς, ως εκπαιδευτικοί, μα και ως άνθρωποι, να υπερασπιστούμε το χώμα που πατούμε.Το χρωστάμε σε εκείνους που έδωσαν μέχρι και την ζωή τους για την δημοκρατία, την ελευθερία, την κοινωνική δικαιοσύνη. Χάσαμε μία μάχη. Είναι αλήθεια. Αλίμονό μας όμως έτσι και χάσουμε τον πόλεμο. Θα είναι μία ήττα που θα μας βυθίσει για χρόνια στο σκοτάδι.

Η μεθόδευση καταλήψεων από ακροδεξιούς προϋποθέτει εσωτερική υποβοήθηση. Η σκέψη, και μόνο, της απόπειρας μαζικού προσηλυτισμού παιδιών σε «ιδέες» που βύθισαν την ανθρωπότητα στη φρίκη και τον όλεθρο προκαλεί τρόμο και αποτελεί το πιο επικίνδυνο σχέδιο των νεοναζί. Η αντίδραση είναι ζήτημα καθήκοντος για όλους.