Μικροϊστορίες… της στιγμής: Διακοπές στο βουνό
(Συνέχεια από το προηγούμενο: «Τελευταίες μέρες του θέρους.»)
Γράφει η Αστάθεια
Τα νέα διαδόθηκανγρήγορα στην Πόλη, ειδικά από τις τηλεγραφήτριες, που τα κουβέντιαζαν τα απογεύματα στις αυλές. Μερικοί διαμαρτυρήθηκαν στην πρόταση να φύγουν κάποια παιδάκια διακοπές στο βουνό με τον γιατρό Παγκάτιο και τηνδασκάλα Κυνθία, με την δικαιολογία ότι το καθαρό κλίμαθα κάνει καλό στην υγεία τους. Λες και τόσα χρόνια οι γονείς δεν μεγάλωναν γερά και εύρωστα παιδιά.
Ο δαιμόνιος δημοσιογράφος κ. Ματθαίου φρόντισε να συλλέξει ακριβείς πληροφορίες- αρχικά ως ωτακουστής στο δίπλα τραπεζάκι του κεντρικού καφενείου της πλατείας και αργότερα να συζητήσει μαζί τους.Η ιδέα- λοιπόν- ήταν δέκα παιδάκια- 5 αγόρια και 5 κορίτσια – να διαμείνουν για λίγες μέρες στο υγιεινό κλίμα του χωριού δίπλα στα δρυόδασος των μυθικών κενταύρων. Σε συνεννόηση με τον πρόεδρο και τον δάσκαλο θα παραχωρούνταν 2 αίθουσες από σχολείο του χωριού για διανυκτέρευση σε ράντζα εκστρατείας που είχε προσφέρει το σώμα στρατού. Είχαν συγκεντρωθείκλινοσκεπάσματα από τους γιούκους των κυράδων του χωριού, που θα ετοίμαζαν τα γεύματα με κόστος που θα κατέβαλε ο «Φιλοπρόδος σύλλογος Κυριών» της πόλης, που θα σερβίρονταν είτε σε υπαίθριες τραπεζαρίες ή το κυλικείο της εκκλησίας ή ως πικ- νικ στο γειτονικό δάσος. Θα γίνονταν αθλοπαιδιές, περιηγήσεις, μαθήματα ιστορίας και άλλες μορφωτικές δραστηριότητες.
Τα ανωτέρω έγραψε έγραψε ο κ. Ματθαίου στην κεντρική στήλη της εβδομαδιαίας εφημερίδας του, συμπληρώνοντας και την μετάφραση του ιατρικού άρθρου που εξηγούσε την αφομοίωση του θαλασσινού ιωδίου από το οργανισμό στο ορεινό κλίμα.
Την επομένη της δημοσίευσης το κλίμα στην πόληείχε αντιστραφεί. Η πλειονότητα των γονέων ήθελαν τα βλαστάρια τους να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα. Οι θέσεις ήταν περιορισμένες και με λίγη προσπάθεια αυξήθηκαν στις είκοσι. Τα παιδιά θα ήταν μαθητές δέκα έως δώδεκα ετών και κατόπιν αιτήσεως και βεβαίωση αποδοχής από τους γονείς θα γινόταν λαμπρήεκδήλωση, με την φιλαρμονική να παιανίζει, έξω από Δημαρχείο της Πόλης.
Έτσι μια Δευτέρα πρωί, στο αποκαλόκαιρο, τα παιδιά- ζαλωμένα μικρούς μπόγους με τα ρουχαλάκια τους και λίγο προσφάι για το ταξίδι έφτασαν στον κεντρικό σταθμό του τρένου, όπου θα τα συνόδευαν η Κυνθία, ο Παγκράτιος, ο ΓυμναστήςΑνανίας και η δασκάλα Κερασία- που είχε καταγωγή από το χωριό. Το ταξίδι ξεκίνησε με το τρένο της γραμμής- που ο μηχανοδηγός τους πρόσφερε μια μικρή- έξτρα στάση- στην ωραιότατη γέφυρα του μεγάλου ποταμού να την θαυμάσουν αλλά και δουν από ψηλά την θέα των μυθικών υδάτων.
Στα Ολύμπια αποβιβάστηκαν και περιηγήθηκαν για λίγο στις ανασκαφές, μέχρι να έρθει η σακαράκα να τους μεταφέρει στο βουνό. Σε λίγο – κορνάροντας δυνατά- έφτασε μεταποιημένο φορτηγάκι με σημαιάκια και φυλαχτά, που στην καρότσα είχαν στοιχηθεί πάγκοι για να καθίσουν οι επιβάτες. Ο κύριος Κρίτων τους ενημέρωσε ότι θα ανέβουν έναν κακοτράχαλο και φιδωτό χωματόδρομο σε μαγευτική πευκόφυτη διαδρομή κι αν κάποιο παιδάκι ένιωθε αδιαθεσία να χτυπούσε το τζαμάκι να σταματήσει. Ταρακουνήθηκαν αρκετά μέχρι την πρώτη στάση, στη βρύση στον γεροπλάτανο- όπου κάποτε ήταν χάνι για τους αμαξάδες και τους καβαλάρηδες. Έστρωσαν μια απλάδα στο γρασίδι- έφαγαν το κολατσιό τους και ξεκουράστηκαν λίγο από την τρανταγμένη διαδρομή. Το απομεσήμερο συνέχισαν και έφτασαν στο βουνό λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα. Ξαφνιάστηκαν με την επιτροπή υποδοχής από τις αρχές, τους κατοίκους αλλά και τα παιδάκια του χωριού, που περίμεναν να γνωρίσουν νέους φίλους. Αφού εγκατασταθήκαν στο σχολείο- σε αίθουσες νοικοκυρεμένες και στολισμένες με κεντημένα σεντόνια και καλλιτεχνικά υφασμένα κουβερτάκια- στο βουνό οι νύχτες είναι δροσερές, ξεκίνησαν για την πλατεία όπου είχε στηθεί μεγάλο τσιμπούσι και άρχισαν να γνωρίζονται μεταξύ τους και να οργανώνουν παιχνίδια και ζαβολιές.
Όταν είχε νυχτώσει για τα καλά, άναψαν οι ελάχιστοι φανοστάτες αλλά όλοι απολάμβαναν το φεγγαρόφωτο και τα πολλά αστέρια του ουρανού και προσπαθούσαν να αναγνωρίσουν τους σχηματισμούς. Η χαρά των παιδιών έγινε μεγαλύτερη, όταν πληροφορήθηκαν ότι την επόμενη θα πήγαιναν στο μεγάλο δάσος, που θα ήταν η πρώτη μεγάλη εξόρμηση…
Όταν έσβησαν τα κεριά στα υπνωτήρια, τα παιδιά άρχισαν να αναλογίζονται τις εμπειρίες της πρώτης ημέρας και αποφάσισαν να γράψουν ωραίες εκθέσεις για τις διακοπές στο βουνό, που ίσως- ο κ. Ματθαίου δημοσίευε στην εφημερίδα του…
