Εντοπίστηκαν στη Ζαχάρω και στο Εθνικό πάρκο Κοτυχίου Στροφυλιάς
Τις πρώτες φωλιές caretta- caretta στην Ηλεία και συγκεκριμένα στη Ζαχάρω και στο Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων Κοτυχίου Στροφυλιάς εντόπισε η φύλακας της Μονάδας Διαχείρισης Δυτικής Πελοποννήσου Ευαγγελία Καραγιάννη. Αφού διαπίστωσε αυτό το ευχάριστο γεγονός, προχώρησε σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες τοποθετώντας σήμανση για την προστασία των ευαίσθητων αυγών.
Το ταξίδι της ζωής και οι κίνδυνοι
Οι θηλυκές θαλάσσιες χελώνες γεννούν στα μέσα του Μαΐου και του Ιουνίου κατά μέσο όρο 4 ομάδες αυγών και στη συνέχεια μένουν ανενεργές και δεν ξανά – ωοτοκούν για 2 έως 3 χρόνια. Μετά από επώαση περίπου 80 ημερών, τα χελωνάκια σκάβουν την άμμο για να φτάσουν στην επιφάνεια, κυρίως τη νύχτα, όταν το σκοτάδι αυξάνει την πιθανότητα να ξεφύγουν από τους θηρευτές ή να τραυματιστούν από τις υψηλές θερμοκρασίες της άμμου.
Τα χελωνάκια μπαίνουν στη θάλασσα χρησιμοποιώντας ως οδηγό την αντανάκλαση του φεγγαριού ή των αστεριών στην επιφάνεια του νερού. Δεν είναι λίγες οι φορές που στα παράλια της Ηλείας, στην Σπιάντζα και στην παραλία Κατακόλου, κάτοικοι της περιοχής βοηθούν με τον τρόπο τους τα χελωνάκια να βρουν το δρόμο προς την θάλασσα, καθώς εκείνα στην αρχή χάνονται και έχουν βρεθεί ακόμα και σε αυλές παραθαλάσσιων σπιτιών. Διότι, ο τεχνητός φωτισμός κοντά τις φωλιές, αποτελεί απειλή για τις θαλάσσιες χελώνες, καθώς αποπροσανατολίζει τα μικρά χελωνάκια, τα οποία βγαίνουν προς το δρόμο ελπίζοντας να βρουν τη θάλασσα.
Στη συνέχεια μόλις φτάσουν μόνα τους η με τη βοήθεια του ανθρώπου στο νερό κολυμπούν για περίπου 20 ώρες μέχρι να φτάσουν στα ανοικτά.
Δυστυχώς ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τις χελώνες είναι η ανθρώπινη παρέμβαση. Η κίνηση των τροχοφόρων στον αιγιαλό καταστρέφει τις φωλιές και τα αυγά αν και απαγορεύεται βάση νομοθεσία. Στην περιοχή της Νότιας Ηλείας (Εκβολές Αλφειού – Ζαχάρω) κάθε χρόνο το 70% των φωλιών καταστρέφονται από αδέσποτα και Τσοπανόσκυλα που σκάβουν και τρώνε τα αυγά τους.
