Ειρήνη Μεσσήνη: Αλκοόλ και Πανδημία!
Γράφει η Ειρήνη Μεσσήνη*
Όσο και αν ακούγεται περίεργο τρόφιμα και αλκοόλ είναι τα είδη που βάζουν οι περισσότεροι καταναλωτές στο καλάθι τους, στη διάρκεια της καραντίνας. Η πίεση του εγκλεισμού και της κοινωνικής αποστασιοποίησης, ηαύξηση του άγχους, του φόβου και της μοναξιάς έχουν οδηγήσει στην υπερκατανάλωση αλκοόλ, τροφών και ουσιών.
Και παρά το ότι τα μαγαζιά της εστίασης παραμένουν κλειστά, κάβες και σούπερ μάρκετ έχουν αυξήσει ραγδαία τις πωλήσεις σε προϊόντα αλκοόλης.Όπως δείχνουν οι έρευνες παρόλο που η βόλτα για ποτό παραμένει το μεγαλύτερο ζητούμενο, η συνήθεια και η κατανάλωση του αλκοόλ τείνει να γίνει υψηλότερη από ποτέ. Η τάση αποτυπώνεται στα στοιχεία του Τομέα Έρευνας του ΚΕΘΕΑ που αποτελεί το μεγαλύτερο δίκτυο υπηρεσιών απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης εξαρτημένων ανθρώπων στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία η αύξηση της πώλησης προϊόντων αλκοόλης έχει αυξηθεί κατά 85% σε σχέση με το 2019.
Ζητούμενο, μέσο διαφυγής ή αυτό-ίασης το ποτό βρίσκεται πίσω από ένα σύνολο αρνητικών παραμέτρων όπως τα θανατηφόρα ατυχήματα, η ενδοοικογενειακή βία, η επιθετικότητα, η ανεργία και φυσικά αποτελεί μια ύψιστη απειλή για την υγεία. Εκτός από τις οργανικές ασθένειες που προκαλούνται άμεσα εξαιτίας του, το αλκοόλ συνδέεται στενά με ένα σύνολο ψυχικών διαταραχών, όπως η αγχώδης διαταραχή, η εξάρτηση από άλλες ουσίες, η ψύχωση, το μετατραυματικό στρες, η βουλιμία, η ανορεξία, οι διαταραχές προσωπικότητας και ύπνου.
Αλκοόλ, μια πανδημία μέσα στην πανδημία
Το αλκοόλ είναι ίσως το πιο διαδεδομένο ηρεμιστικό και κατασταλτικό του κεντρικού νευρικού συστήματος.Είναι νόμιμο, σχετικά οικονομικό και άμεσα διαθέσιμο, τροποποιεί τη διάθεση άμεσα και δίνει μια ψευδαίσθησηηρεμίας. Η άποψη βέβαια ότι το ποτό μόνο ηρεμεί, είναι μύθος. Το ποτό που συνδέεται συχνότερα με το αίσθημα της χαλάρωσης, είναι το κόκκινο κρασί σύμφωνα με το 53% όσων πίνουν και ακολουθεί η μπίρα με 50%.Αντίθετα, τα περισσότερα ποτά όπως ουίσκι, ρούμι και βότκα συνδέονται με την επιθετικότητα, τη βία και την αρνητική συμπεριφορά.
Όπως η πανδημία δεν είναι ελληνική υπόθεση, έτσι και η αύξηση της κατανάλωσης αλκοόλ δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Σύμφωνα με τα στοιχεία τόσο στην Ευρώπη, όσο και στην Αμερική η κατανάλωση του αλκοόλ έχουν εκτοξευτεί δραματικά. Πολύ χαρακτηριστικά, στην Αμερική οι γιατροί περιγράφουν το φαινόμενο του αλκοολισμού ως πανδημία μέσα στην πανδημία.
Τα αυστηρά περιοριστικά μέτρα, η κοινωνική απομόνωση, η απαγόρευση της κυκλοφορίας ασκούν αφόρητη ψυχολογική πίεση στους ανθρώπους, οι οποίοι αναζητούν παρηγοριά και ανακούφιση στο αλκοόλ. Οι έρευνες δείχνουν ότι όσο περισσότερο χρόνο είναι υποχρεωμένοι οι άνθρωποι να είναι περιορισμένοι στο σπίτι, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να το ρίξουν στο ποτό!
Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν μια στενή συσχέτιση ανάμεσα στην κατ’ οίκων κατανάλωση αλκοόλ και το στρες που προκαλεί η Πανδημία. Αυτό συμβαίνει γιατί οαυξημένος χρόνος παραμονής στο σπίτι, αποτελεί από μόνο του ένα παράγοντα στρες που επιδρά αρνητικά στην κατανάλωση αλκοόλ, ειδικά για όσους έχουν κατάθλιψη, ιστορικό αλκοολισμού ή άλλων ψυχικών διαταραχών.
Οι επιστήμονες συνδέουν την αύξηση στην κατανάλωση του αλκοόλ με διπλασιασμό των ηπατικών ασθενειών. Ο αλκοολισμός αποτελεί μια νόσο με γρήγορη πορεία εξέλιξης. Αρχικά εμφανίζεται η στεατοηπατίτιδα, ενώ στα πιο προχωρημένα στάδια προκαλείται ίνωση καικίρρωση. Μετά την κίρρωση μπορεί να εμφανιστεί και καρκίνος. Οι γυναίκες δυσανάλογα με τους άνδρες λόγω του διαφορετικού μεταβολισμού τους, έχει αποδειχθεί πως επηρεάζονται πιο γρήγορα και περισσότερο σε σχέση με τους άντρες. Ουσιαστικά ένα ποτό για τις γυναίκες, ισοδυναμεί με δυο για τους άνδρες.
Και ενώ το φαινόμενο της εξάρτησης από το αλκοόλείναι σύνθετο και πολυπαραγοντικό, η πανδημία ωςδύσκολη συνθήκη φαίνεται πως έχει προκαλέσει πολύ αρνητικές επιδράσεις. Σαφώς δεν γίνεται κάποιος εξαρτημένος ή αλκοολικός μόνο επειδή υπάρχει πανδημία. Ωστόσο η πανδημία έκτος από σημαντική ενίσχυση του φαινομένου, έχει φέρει και πολλές δυσκολίες στον τρόπο που γίνονται οι θεραπείες τωνεξαρτημένων.
Και εδώ προκύπτει το ερώτημα, πόσο μπορούμε να ελπίζουμε στην εξάλειψη της πανδημίας; Και αν όχι, πόσο έτοιμοι είμαστε να διαχειριστούμε τη νέα κανονικότητα η οποία και θα εμπεριέχει τον κορωνοϊό;Μήπως εκτός από μάσκες, αποστάσεις, κανόνες υγιεινής, εμβόλια και φάρμακα, απαιτείται να βρεθούν λύσεις ίασης και τρόποι θεραπείας για όλες εκείνες τις νόσους που αναζωπυρώνονται εξαιτίας της πανδημίας;
*Η Ειρήνη Μεσσήνη είναι Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια
Ρήγα Φεραίου 111 / Πύργος
Αγίου Δημητρίου 44 / Αθήνα
Τηλ: 6946442653
Email: irinimessini@gmail.com
