Γράφει ο Σπύρος Λαμπρινός

Κατά γενική ομολογία ο Δημόσιος τομέας Υγείας στο Νομό πάσχει. Οι ελλείψεις και οι αδυναμίες είναι ορατές και στην πρωτοβάθμια και στην δευτεροβάθμια περίθαλψη, πολύ δε περισσότερο στην υποστηρικτική ,αποκατάσταση γηριατρική , ψυχοκοινωνική  σφαίρα. κτλ .

Ο Κώστας Διαμαντόπουλος σε μία ενδιαφέρουσα τοποθέτηση του τις περιγράφει.

Αν παρατηρήσει  όμως  κανείς τον Υγειονομικό χάρτη  θα δεί ότι η Ηλεία στέκει πολυ καλά σε δομές και υποδομές- πυκνό δίκτυο Κέντρων Υγείας, 3 Νοσοκομειακές  μονάδες , πολλά αγροτικά ιατρεία και σε πεδινές περιοχές-που δεν δικαιολογούν τις πενιχρές υγειονομικές επιδόσεις και το πλήθος των διακομιδών.

Η αναντιστοιχία δομών και παροχής καλών υγειονομικών παροχών είναι προφανής , η διόρθωση αναγκαία , και μία συζήτηση για διόρθωση του Υγειονομικού χάρτη, με  ανακατανομές ρόλων, συμπληρώσεις κενών, προσθήκες νέων δομών, συγχωνεύσεις  , καλλίτερος συντονισμός  , αλληλοσυμπληρώσεις  κτλ είναι επείγουσα.

Αυτή η συζήτηση όμως θέλει   καταρχήν,  κυβερνητική βούληση γιά αναβάθμιση της Δημόσιας Υγείας, η οποία   βούληση  δεν υπάρχει, καθότι η κυβέρνηση έχει διακηρύξει την πρόθεση της γιά μείωση του Δημόσιου Τομέα και ενισχύει την είσοδο των ιδιωτών υγειονομικών αλλά και εργολάβων στα Νοσοκομεία

Μη θέλοντας να αναλάβει το πολιτικό κόστος, δεν την κάνει, την αναβάλει διαρκώς, αφήνει τα πράγματα να κυλήσουν με την φθορά του χρόνου και με την δική  της αδιαφορία, η υποβαθμισμένη μας περιοχή θα δεχθει την ιδιωτικοποίηση της Υγείας .

Στην πολιτική της υποβάθμισης, έχει βέβαια και συνεργούς. Διάφορα ιδιοτελη συμφέροντα, τοπικιστές, συνδικαλιστικές αγκυλώσεις , υποψήφιους πολιτευτές και δημάρχους που έστησαν καριέρες απορρίπτοντας παλιότερα την μόνη σωστή λύση Νομαρχιακό Νοσοκομείο στο Μεσσολογγάκι και τα Νοσοκομεία Πύργου και Αμαλιάδας Αστικά Κέντρα Υγείας, και συνεχίζουν να εμποδίζουν οποιαδήποτε συζήτηση για αναβάθμιση.αρκούμενοι στο τέλμα. Εχει όμως και αρκετούς καλοθελητές που κατά την γνώμη μου πιστεύουν ότι με τον αγώνα τους βοηθούν να διορθωθούν τα πράγματα, και είναι οι φίλοι του Νοσοκομείου Αμαλιάδας. Βοηθούν όμως  ή επισπεύδουν το τέλμα και το κλείσιμο?

Κατ αρχάς από το καταστατικό τους ενδιαφέρονται γιά την διατήρηση του Νοσοκομείου Αμαλιάδας και οποιαδήποτε συζήτηση για αναβάθμιση της Υγείας στη περιοχή που θα περιελάμβανε αλλαγή ρόλου   πχ ογκολογικο, πνευμονολογικό , νεφρολογικό κέντρο, νοσοκομείο αποκατάστασης κτλ τους  βρίσκει αντίθετους.

Η   χωρίς τήρηση  [πλήρωση]   των προυποθέσεων  ασφαλους  λειτουργίας του Νοσοκομείου , όπως φάνηκε με την διένεξη με τον Ιατρικό Σύλλογο, τους είναι ΑΝΕΚΤΗ, αρκεί να είναι ανοικτό.     Το τελευταίο όμως επεισόδιο είναι ενδεικτικό  συνειδητής προσπάθειας διάλυσης.

Είναι γνωστό ότι οι άσχημες συνθήκες λειτουργίας των Νοσοκομειακών μας δομών , αποτρέπουν τους γιατρούς να επιλέξουν την περιοχή μας, και οι προκηρύξεις αποβαίνουν άγονες. Οι ιατρικοί Σύλλογοι έχουν ζητήσει να κηρυχθεί η περιοχή άγονη  και να δοθούν κίνητρα, έχουν αποσπάσει την υπόσχεση του προηγούμενου υπουργού, διαμαρτύρονται γιά την αθέτηση και επεμβαίνει, ο ”φιλάνθρωπος’αντιδήμαρχος και πρόεδρος του ΣΦΙΝΑ γιά να αδυνατίσει την πίεση δηλώνοντας ,ότι θα χρηματοδοτήσει με 1 χιλιάρικο το μήνα τους γιατρούς που θα επιλέξουν Αμαλιάδα

Η πρόταση, πέρα από τα νομικά προβλήματα που έχει, και επειδή επικροτείται από πολλούς, πρέπει να επισημανθεί ότι οδηγεί στην πλήρη διάλυση του Νοσοκομείου. Πρώτον γιατι δημιουργεί γιατρούς δύο ταχυτήτων αμοιβής  άρα διάσπαση του ιατρικού προσωπικού Δευτερον πρόβλημα καθηκόντων των νέων γιατρών, που θα υπακούουν στο διοκητή που τους διόρισε ΄η στο φιλάνθρωπο που τους θέλει στο κτίριο ?και το κυριώτερο με την πληρωμή με μπλοκάκι βάζει τον ιδιωτικό τομέα επισήμως στο ΕΣΥ.