Ένας ύμνος στον έρωτα είναι το νέο συναρπαστικό μυθιστόρημα του πολυγραφότατου Αμαλιαδίτη συγγραφέα Αντώνη Σιμιτζή “Μια μοναχή και ένας μοναχός”, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Δυτικός Άνεμος. Είναι η ανιδιοτελής αγάπη δυο νέων που ξεπερνάει τις ταμπέλες της εποχής και ωριμάζει με τρυφερότητα. Μια υπέροχη ιστορία αγάπης, ένα βαθιά ανθρώπινο βιβλίο για τις αγωνίες των νέων ανθρώπων, την αναζήτηση του Θεού και τις περιπέτειες της σκέψης που δεν γνωρίζει σύνορα.
Έχουν περάσει περίπου 2.000 χρόνια, που δημιουργήθηκε σιγά-σιγά η θρησκεία μας, όπως την ξέρουμε πια. Έχουμε, λοιπόν, μια θρησκεία, που μας είναι αποδεχτή η φιλοσοφία και οι κανόνες της. Είναι ειρηνική, ενώ φροντίζει και για τις μεταξύ μας σχέσεις, «να αγαπάμε αλλήλους», όπως και να αγαπάμε τους άλλους «ως σ’ εαυτόν». Αυτό είναι σπουδαίο και ξεχωριστό, γιατί υπάρχουν και άλλες θρησκείες, με επίσης δισεκατομμύρια πιστούς, που όμως είναι –ως γνωστόν– επιθετικές… και πολύ μακριά από τέτοιες εντολές ή συμβουλές. Υπάρχει επίσης και η Εκκλησία μας, ένας τεράστιος Οργανισμός, που εκπροσωπεί τη σχέση μας με τον Θεό που πιστεύουμε. Συχνά, έχουμε κάτι εναντίον της. Αλλά δεν υπάρχει Οργανισμός, Αρχή, Εξουσία ή «Σώμα», που να μην παραπονιόμαστε… Να αναφέρω τη Βουλή; Τη Δικαιοσύνη, που καθυστερεί τις υποθέσεις μας; Την Αστυνομία;…κλπ.; Όμως είναι πολιτισμός και προτιμότερο αυτά να υπάρχουν, έστω και με παράπονα, από το να μην υπήρχαν καθόλου! Μέσα από τον δύσκολον έρωτα ενός νεαρού ζευγαριού, το μυθιστόρημα ασχολείται και με τις απαρχές δημιουργίας της θρησκείας μας. Οι βασικοί ήρωές του είναι τρεις. Ο δίκαιος φοιτητής τής Νομικής, η νεαρή κοπέλα, που από μια δικιά της απογοήτευση θέλει να κλειστεί στο γοητευτικό Μοναστήρι τού μικρού νησιού! Και η παμπόνηρη γιαγιά της, ως εκφραστής τής λαϊκής φιλοσοφίας και απορίας, που έχει εντολή από τους γονείς τής κοπέλας, να την αποτρέψει να πάει στο Μοναστήρι… Οι σκηνές και η εξέλιξη τής ιστορίας είναι απρόβλεπτες και των άκρων! Είναι περίπου δραματικές, μα και με πολύ χιούμορ.
Ο Αντώνης Σιμιτζής γεννήθηκε στην Αμαλιάδα. Έκανε ανώτατες σπουδές στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο του Πειραιά. Πρωτοεμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα το 1962 με τη νουβέλα Ο Γέρος. Από τότε έχει εκδώσει πολλά πεζά, διηγήματα, μυθιστορήματα και δοκίμια. Έχει γράψει επίσης θεατρικά έργα, που έχουν ανέβει στις αθηναϊκές σκηνές, όπως και της επαρχίας, καθώς και περισσότερα από εκατό επεισόδια τηλεοπτικών σίριαλ και τηλεταινίες, σε διασκευές ή πρωτότυπα. Τα πεζά του έχουν συμπεριληφθεί σε πολλές ανθολογίες και έχει τιμηθεί για τα θεατρικά του έργα δύο φορές με Α′ και Β′ βραβείο. Έχει πάρει επίσης και το βραβείο «Τρανούλη» για το μυθιστόρημά του Αν Αγαπάς. Είναι μέλος του Δ.Σ. της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων και υπήρξε μέλος στα Δ.Σ. του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδας και της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
