Σε διελκυστίνδα μεταξύ κυβέρνησης και τραπεζών εξελίσσεται το θέμα των δανείων που έχουν δοθεί στο παρελθόν με εγγυήσεις του ελληνικού Δημοσίου και οι οποίες έχουν καταπέσει.

Πρόκειται για δάνεια ύψους 3,5 δισ., από τα οποία τα 2 δισ. είναι στεγαστικά και το 1,5 δισ. επιχειρηματικά, έχουν δοθεί από διάφορες κυβερνήσεις στο πλαίσιο άσκησης κοινωνικής πολιτικής και τα οποία το Δημόσιο τα χρωστάει στις τράπεζες. Το διακύβευμα είναι κατά πόσον τα δάνεια αυτά μπορούν ή όχι να ρυθμιστούν μέσω της διαδικασίας του εξωδικαστικού μηχανισμού που ενεργοποιείται από την 1η Ιουνίου.

Το θέμα κυριάρχησε στην ατζέντα των συζητήσεων μεταξύ υπουργείου Οικονομικών και τραπεζών στην αρχή της εβδομάδας, καθώς η εξωδικαστική ρύθμιση δίνει και τη δυνατότητα «κουρέματος» των οφειλών που έχουν τόσο τα φυσικά όσο και τα νομικά πρόσωπα προς τις τράπεζες, αλλά και το Δημόσιο.

Να σημειωθεί ότι έχουν προηγηθεί αιτήματα από τα Επιμελητήρια πυρόπληκτων νομών-με το ΕΒΕ Ηλείας να πρωτοστατεί- τα οποία, επικαλούμενα μάλιστα και νόμο που ψηφίστηκε του 2018 (νόμος 4549) επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ουδέποτε εφαρμόστηκε, ζητούν να δοθεί η δυνατότητα στις επιχειρήσεις που εκπροσωπούν να ρυθμίσουν αυτά τα δάνεια προς τις τράπεζες. Τα δάνεια με εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου αντιμετωπίζονται από τις τράπεζες ως η «ιερή αγελάδα» των πιστοδοτήσεων, αφού φέροντας την κρατική εγγύηση αξιώνουν την αποπληρωμή όλου του ποσού και στη βάση αυτή της απαίτησης, απορρίπτουν προφανώς όχι μόνο την προοπτική «κουρέματος» αλλά και οποιαδήποτε ρύθμιση. Ο λόγος είναι ότι εξαιτίας της εγγύησης που έχει δοθεί από το Δημόσιο τα δάνεια αυτά δεν συνοδεύονται με προβλέψεις και, όπως υποστηρίζουν οι τράπεζες, το ενδεχόμενο ρύθμισής τους θα τις υποχρέωνε να πάρουν τις αναγκαίες προβλέψεις που ορίζουν οι εποπτικοί μηχανισμοί, όπως κάνουν και για τα υπόλοιπα δάνεια που δεν εξυπηρετούνται κανονικά και έχουν διευθετηθεί.

Πηγή: kathimerini.gr