«Αν κάποιος αρρωστήσει και χρειαστεί πρώτες βοήθειες, είναι θέμα τύχης αν θα ζήσει»
Καταγγελία για το κλειστό Κέντρο Υγείας Ανδρίτσαινας τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες, δημοσιεύει η Εφημερίδα των Συντακτών τονίζοντας ότι για τους περίπου 300 μόνιμους κατοίκους της περιοχής αλλά και για περισσότερα από 30 κοντινά χωριά, το Κέντρο Υγείας είναι η μοναδική άμεση πρόσβαση σε υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, που όμως, τους τελευταίους μήνες, με αποψιλωμένο υγειονομικό προσωπικό, υπολειτουργούν.
Στο Κέντρο Υγείας εργάζονται σήμερα, μόλις τέσσερις γιατροί που δεν δύνανται να καλύψουν όλες τις εφημερίες, με αποτέλεσμα αυτό να παραμένει για τουλάχιστον δύο μέρες την εβδομάδα κλειστό και οι κάτοικοι χωρίς τη δυνατότητα ιατρικής περίθαλψης. Όπως καταγγέλλει στην «Εφ.Συν.» ο Σ. (τα στοιχεία του βρίσκονται στη διάθεση της εφημερίδας), παρά το γεγονός πως πριν από περίπου έναν χρόνο έφτασαν πέντε νέοι αγροτικοί γιατροί για την εύρυθμη λειτουργία του Κ.Υ., η κατάσταση άλλαξε δραματικά από τον Ιούνιο, όταν «με απόφαση της 6ης ΥΠΕ, ξεκίνησαν οι αποσπάσεις στο Νοσοκομείο του Πύργου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μη συμπληρώνονται μέχρι και σήμερα οι εφημερίες και έτσι το Κέντρο Υγείας να αναγκάζεται να βάζει λουκέτο δύο μέρες της εβδομάδας».
Χωρίς τομέα ΕΚΑΒ για διακομιδές ασθενών και με τα πιο κοντινά νοσοκομεία – το Γενικό Νοσοκομείο του Πύργου και το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίου – να βρίσκονται 65 και 150 χιλιόμετρα μακριά από την περιοχή αντίστοιχα, οι κάτοικοι, πολλοί από τους οποίους ηλικιωμένοι, βρίσκονται αποκομμένοι από οποιαδήποτε άμεση ιατρική βοήθεια. «Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, ένα παιδί από γειτονικό χωριό τσιμπήθηκε από έντομο και αναγκάστηκαν να το πάνε στον Πύργο. Αν αυτό το παιδί ήταν αλλεργικό, το πιθανότερο είναι πως θα κατέληγε πριν φτάσει στο νοσοκομείο. Το περασμένο Σαββατοκύριακο, ένας εργάτης έκοψε το χέρι του και χρειάστηκε ράμματα, ενώ πριν από λίγο καιρό ένας ηλικιωμένος έχασε τις αισθήσεις του και χρειάστηκε περίθαλψη», σχολιάζει ο Σ. και συμπληρώνει: «Αν κάποιος αρρωστήσει και χρειαστεί πρώτες βοήθειες, είναι θέμα τύχης αν θα ζήσει».
(ΕΦ. ΣΥΝ)
